Γράφει ο Γιάννης Χριστοφίδης*
Κάποιοι λειτουργοί του Τύπου και σχολιαστές εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων, νομίζοντας ότι ανακάλυψαν λαβράκι, θέλησαν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία για να χτυπήσουν την Εκκλησία, αγνοώντας βασικά στοιχεία της λειτουργίας της και της ποιμαντικής της διακονίας και να προβάλουν με χτυπητούς τίτλους την «παρεκτροπή» ενός ιεράρχη της Κυπριακής Εκκλησίας. Και φυσικά εννοώ τους εκ προοιμίου αλλά και καθηκόντως υπερασπιστές της ελευθερίας του λόγου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και της ορθής και αληθινής ενημέρωσης των υπευθύνων χριστιανών, του λαού και της κοινωνίας. Τοιουτοτρόπως, αντί να αξιολογήσουν τουλάχιστο διά της απλής λογικής την ορθότητα των απαντήσεων σε ερωτήσεις και απορίες, σε στενό κύκλο μικρού μέρους του εκκλησιαστικού ποιμνίου, του μητροπολίτη Μόρφου, ξεσπάθωσαν μετά μεγίστης σπουδής εναντίον του με απρεπείς χαρακτηρισμούς, απομονώνοντας λέξεις και παραποιώντας νοήματα, δικάζοντας και καταδικάζοντάς τον, εκ των προτέρων και απαιτώντας την κεφαλήν του «επι πίνακι».
Ο τεχνικός σάλος, ο κουρνιαχτός και ο θόρυβος που δημιουργήθηκε, ήταν πιστεύω αχρείαστος αλλά και ανεπίτρεπτος γιατί ευνοούσε τα υποτιθέμενα δικαιώματα μονομερώς, μιάς μικρής μερίδας πολιτών. Αλλά φυσικά σήμερα δυστυχώς τα δικαιώματα κατάντησαν να είναι φλάμπουρο επιτήδειας χρήσης...
Τα πιο πάνω αναφερόμενα συμβάντα, μου θύμισαν τα συγκλονιστικά εκείνα «Ουαί» του Θεανθρώπου Χριστού μας, προς τους θεωρούμενους ως κατ' εξοχήν ειδικούς Άρχοντες- ερμηνευτές και εφαρμοστές των Γραφών που ασχολούντο σχολαστικά με μικροπαραβάσεις, ενώ δεν έδιναν καθόλου σημασία στα μεγάλα αμαρτήματα. «Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισσαίοι υποκριτές, οι διυλίζοντες τον κώνωπα και καταπίνοντες την κάμηλον»... (Ματθ. 23,15).
Συμπερασματικά, αυτό που έχει σημασία για τους όψιμους υπερασπιστές της νέας ηθικής, είναι η ανάλυση της πράξης προς εξεύρεση της αλήθειας και όχι η ίδια η πράξη που θεωρείται ταμπού; Ανήθικη δεν είναι η πράξη, αλλά η ερμηνεία και η αιτιολογία της πράξης; Και τι είναι ορθή και πραγματική ηθική; Ορθή ηθική είναι η ασυδοσία ή η εγκράτεια; H υποδαύλιση και υποστήριξη των στην ανθρώπινη κοινωνία;
Τελευταία έχω ακούσει να μιλούν για μια νέα εξέλιξη, δημιούργημα του 21ου αιώνα, δηλαδή άκουσον, άκουσον, την ηθική της ανηθικότητας! Ποια ηθική μπορεί να υπάρξει στην ανηθικότητα; Είναι δηλαδή αυτή η νέα τους ηθική, η εξίσωση του κακού με το καλό;Ή μήπως ακόμη χειρότερα η αντιστροφή των εννοιών; To κακό να θεωρείται καλό και το καλό να θεωρείται κακό; Όσον αφορά την «πρόοδο» της «διαφορετικότητας», σας αναφέρω ενδεικτικά ότι κάποιοι κύκλοι στο εξωτερικό, προσπαθούν τώρα να επιβάλουν διά Νόμων, κατ' ευφημισμόν φιλελευθέρων, ώστε να επιτρέπεται η αλλαγή του φύλου και μάλιστα η επιλογή να γίνεται από της παιδικής ηλικίας! Σώσον Κύριε τον λαόν Σου…
*Ο Γιάννης Χριστοφίδης του Συνδέσμου Προστασίας Οικογένειας, σχολιάζει την αντίδραση μερικών λειτουργών του Τύπου στις δηλώσεις του μητροπολίτη Μόρφου.
http://www.philenews.com
Κάποιοι λειτουργοί του Τύπου και σχολιαστές εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων, νομίζοντας ότι ανακάλυψαν λαβράκι, θέλησαν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία για να χτυπήσουν την Εκκλησία, αγνοώντας βασικά στοιχεία της λειτουργίας της και της ποιμαντικής της διακονίας και να προβάλουν με χτυπητούς τίτλους την «παρεκτροπή» ενός ιεράρχη της Κυπριακής Εκκλησίας. Και φυσικά εννοώ τους εκ προοιμίου αλλά και καθηκόντως υπερασπιστές της ελευθερίας του λόγου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και της ορθής και αληθινής ενημέρωσης των υπευθύνων χριστιανών, του λαού και της κοινωνίας. Τοιουτοτρόπως, αντί να αξιολογήσουν τουλάχιστο διά της απλής λογικής την ορθότητα των απαντήσεων σε ερωτήσεις και απορίες, σε στενό κύκλο μικρού μέρους του εκκλησιαστικού ποιμνίου, του μητροπολίτη Μόρφου, ξεσπάθωσαν μετά μεγίστης σπουδής εναντίον του με απρεπείς χαρακτηρισμούς, απομονώνοντας λέξεις και παραποιώντας νοήματα, δικάζοντας και καταδικάζοντάς τον, εκ των προτέρων και απαιτώντας την κεφαλήν του «επι πίνακι».
Ο τεχνικός σάλος, ο κουρνιαχτός και ο θόρυβος που δημιουργήθηκε, ήταν πιστεύω αχρείαστος αλλά και ανεπίτρεπτος γιατί ευνοούσε τα υποτιθέμενα δικαιώματα μονομερώς, μιάς μικρής μερίδας πολιτών. Αλλά φυσικά σήμερα δυστυχώς τα δικαιώματα κατάντησαν να είναι φλάμπουρο επιτήδειας χρήσης...
Τα πιο πάνω αναφερόμενα συμβάντα, μου θύμισαν τα συγκλονιστικά εκείνα «Ουαί» του Θεανθρώπου Χριστού μας, προς τους θεωρούμενους ως κατ' εξοχήν ειδικούς Άρχοντες- ερμηνευτές και εφαρμοστές των Γραφών που ασχολούντο σχολαστικά με μικροπαραβάσεις, ενώ δεν έδιναν καθόλου σημασία στα μεγάλα αμαρτήματα. «Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισσαίοι υποκριτές, οι διυλίζοντες τον κώνωπα και καταπίνοντες την κάμηλον»... (Ματθ. 23,15).
Συμπερασματικά, αυτό που έχει σημασία για τους όψιμους υπερασπιστές της νέας ηθικής, είναι η ανάλυση της πράξης προς εξεύρεση της αλήθειας και όχι η ίδια η πράξη που θεωρείται ταμπού; Ανήθικη δεν είναι η πράξη, αλλά η ερμηνεία και η αιτιολογία της πράξης; Και τι είναι ορθή και πραγματική ηθική; Ορθή ηθική είναι η ασυδοσία ή η εγκράτεια; H υποδαύλιση και υποστήριξη των στην ανθρώπινη κοινωνία;
Τελευταία έχω ακούσει να μιλούν για μια νέα εξέλιξη, δημιούργημα του 21ου αιώνα, δηλαδή άκουσον, άκουσον, την ηθική της ανηθικότητας! Ποια ηθική μπορεί να υπάρξει στην ανηθικότητα; Είναι δηλαδή αυτή η νέα τους ηθική, η εξίσωση του κακού με το καλό;Ή μήπως ακόμη χειρότερα η αντιστροφή των εννοιών; To κακό να θεωρείται καλό και το καλό να θεωρείται κακό; Όσον αφορά την «πρόοδο» της «διαφορετικότητας», σας αναφέρω ενδεικτικά ότι κάποιοι κύκλοι στο εξωτερικό, προσπαθούν τώρα να επιβάλουν διά Νόμων, κατ' ευφημισμόν φιλελευθέρων, ώστε να επιτρέπεται η αλλαγή του φύλου και μάλιστα η επιλογή να γίνεται από της παιδικής ηλικίας! Σώσον Κύριε τον λαόν Σου…
*Ο Γιάννης Χριστοφίδης του Συνδέσμου Προστασίας Οικογένειας, σχολιάζει την αντίδραση μερικών λειτουργών του Τύπου στις δηλώσεις του μητροπολίτη Μόρφου.
http://www.philenews.com