Ειθ’ ούτος έπιφανήναι άνδρα πολιά και δόξη διαφέροντα, θαυμαστήν δέ τινα και μεγαλοπρεπεστάτην είναι την περί αυτόν ύπεροχήν.
Άποκριθέντα δέ τον ’Ονίαν είπείν- ό φιλάδελφος ούτος έστιν ό πολλά προσευχόμενος περί του λαού και της άγιας πόλεως
Ιερεμίας ό του Θεού προφήτης. (Β’ Μακκαβαίων 15, 13-14)
Αυτό ήταν το όραμα πού είδε ό ανδρείος Ιούδας ό Μακκαβαΐος. Ό πρώτος πού εμφανίστηκε σ’ αυτόν, από τον άλλο κόσμο, ήταν ό άρχιερεύς Όνίας και ύστερα ήλθε ό ιερός Προφήτης Ιερεμίας. Όπως οί Απόστολοι είδαν τον Μωυσή και τον Ηλία μέσα σε δόξα μεγάλη, στο όρος Θαβώρ, έτσι και ό Ιούδας των Μακκαβαίων είδε πανένδοξο τον Προφήτη Ιερεμία.
Συνεπώς, ακόμη και πριν από τον Άναστάντα Χριστό, ό Έλεήμων Θεός δεν άφησε τούς ανθρώπους άμοιρους αποδείξεων της μετά θάνατον ζωής. Ασφαλώς, σε χριστιανικούς καιρούς τέτοιες αποδείξεις είναι αναρίθμητες, άπειρες. Όποιος, παρόλα αυτά εξακολουθεί να αμφιβάλλει για την μετά θάνατον ζωή, παραμένει καταπλακωμένος σαν από μία ταφόπλακα, από την κατάρα της αμαρτίας του.
Όπως καθετί νεκρό δεν μπορεί να δει το φώς της ημέρας, έτσι κι αύτός δεν μπορεί να δει τη ζωή, ή όποια υπάρχει και θά υπάρχει χωρίς τέλος.
Αλλά, δείτε πώς ό Προφήτης Ιερεμίας στεφανώθηκε με ουράνια δόξα στην επέκεινα ζωή: άνδρα πολια και δόξη διαφέροντα Περιβεβλημένος με άρρητη μεγαλοπρέπεια, φωτοστεφής, με άπερίγραπτο κάλλος και εύείδεια.
Από τούς ανθρώπους -στους όποιους είχε μεταδώσει διά των λόγων του το θέλημα του Θεού - σύρθηκε, κολαφίστηκε, ραβδίστηκε, έγκλείστηκε στη φυλακή, ρίφθηκε σε βόθρο, συκοφαντήθηκε ως ψεύτης, δικάστηκε ως προδότης και τελικά λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου ώς κακούργος.
Μολαταύτα, άλλο πράγμα είναι ή κρίση των αμαρτωλών και άλλο ή κρίση του Θεού! Ό πιο καταφρονεμένος ανάμεσα στους ανθρώπους, αύτός στεφανώθηκε άγλαοφανώς με αγγελική δόξα ενώπιον του Θεού. Δείτε, πώς ονομάζει ό ουρανός κάποιον πού ή γη τον χαρακτήρισε ψεύτη, προδότη και παραβάτη: Ό φιλάδελφος. Αυτό είναι το άνομα πού του έδωσε ό ουρανός: ό φιλάδελφος ούτός έστιν ό πολλά προσευχόμενος περί του λαού και της άγιας πόλεως.
Τέλος, δείτε πώς οι άγιοι στον ουρανό προσεύχονται υπέρ ημών στον Θεό!
Αγρυπνώντας προσεύχονται για εμάς, ενώ εμείς καθεύδουμε- μη, τρώγοντας προσεύχονται για εμάς ενώ εμείς τρώμε, ίσως και υπερβολικά- μη, αμαρτάνοντας προσεύχονται για εμάς ενώ εμείς αμαρτάνουμε. ’Ώ! αδελφοί, ας αίσχυνόμεθα ενώπιον τόσων πολλών ειλικρινών φίλων μας. ’Άς ντραπούμε, ας συσταλούμε ενώπιον τόσων πολλών προσευχών για εμάς από τούς άγιους- και ας ενώσουμε τις προσευχές μας με τις δικές τους, συνευχόμενοι.
Ω! Κύριε Πανθαύμαστε, συγχώρησε την έφάμαρτη άμέλεια και ραθυμία μας.
Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.