Τρία για την ακρίβεια, γιατί δεν πήγα μόνο εγώ να την πατήσω, αλλά και άλλοι δύο παρολίγον "άτυχοι" οδηγοί...
Στα δευτερόλεπτα της καθήλωσης του οχήματος και του εμβρόντητου οδηγού του, που ακολούθησαν μέχρι να συνέλθω ο παρολίγον φονιάς, το βλέμμα μου καρφώθηκε εξ ολοκλήρου επάνω της.
Θα μπορούσα να στην περιγράψω με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Εκτός από το τσεμπέρι.
Ταγιεράκι παλαιά κοπής, αδιευκρίνιστα πόσο.
Φούστα μαύρη (δεν θα 'χει πολλά χρόνια που έφυγε ο παππούς...)
Διακρίνεται με σχετική ευκολία από μέσα ζακέτα γκρι μάλλινη (δεν έχει να κάνει η ζακέτα με τον καιρό, φοριέται και επιβάλλεται σε όλες τις εποχές).
Τσαντούλα μαύρη ("υποχρεωτικό" αξεσουάρ), περασμένη στο ύψος του αγκώνα, που ταιριάζει σε όλες τις περιστάσεις, και για κηδείες και για γάμους.
Παπουτσάκι μαύρο με διακριτικό τακουνάκι (κίνδυνος-θάνατος), βαθύτατα φθαρμένο, υπεύθυνο για το ενδεχόμενο πέσιμο στο επόμενο κιόλας βήμα της ("χτύπα ξύλο")...
Τσάντα Σκλαβενίτη πιασμένη μετά βασάνων στον δείκτη του ελεύθερου χεριού, με τα σκόρδα να κρέμονται απ' έξω.
Και έρχεται τώρα η σκέψη που ακολουθεί όλα τούτα τα όμορφα και τρέχει γρηγορότερα ακόμα και από την ταχύτητα που θα καθάριζε η εν λόγω γιαγιά τα φρέσκα φασολάκια που διάλεξε σήμερα για την Παρασκευή, που έρχεται.
Βάλε το νου σου και σκέψου:
Πώς θα΄ναι οι γιαγιάδες και οι παππούδες σε 25-30 ή 50 χρόνια από τώρα;
Πως να μοιάζουνε;
Καμία σχέση με την ηρωίδα του σημερινού μας θρίλερ πάντως.
Να΄ναι κάπως έτσι;
Με εμφανή τα τατουάζ και τα σκουλαρίκια σε κάθε εμφανές σημείο του σώματος.
Πάνε περίπατο τα σεμεδάκια, οι ζακέτες, τα ταγιεράκια, οι φούστες ...
Πάνε τα παντελόνια των παππούδων με τις δερμάτινες ζώνες και τα άσπρα φανελάκια να διακρίνονται κάτω από το πουκάμισο ...
Πάνε και οι φουσκωμένες τσέπες των πουκαμίσων με την τσατσάρα (απαραίτητο αξεσουάρ για να στρώνει τις δυο - τρεις τρίχες που απόμειναν), την αστυνομική ταυτότητα και το χιλιοδιπλωμένο χαρτάκι με τα κινητά τηλέφωνα του γιου, της κόρης, της άλλης κόρης.
Ξέχασέ τα.
Έρχονται γιαγιάδες με κολάν.
Με βαμμένο μαλλί και νύχι, σε όλες τις αποχρώσεις, πλην του κομοδινί...
Μακιγιαρισμένες άψογα (τι, έτσι αβαφες θα πηγαίνουμε στον Σκλαβενίτη του μέλλοντος;)
Χωρίς ρυτίδες.
Με τραβηγμένες τις μούρες (αφού θα μπορούμε..)
Έρχονται παππούδες με tattoo. Χωρίς γυαλιά (τα laser ήδη κάνουνε θαύματα).
Με στενά σκισμένα τζιν και αερόσολες.
Κουρεμένοι σύριζα στο πλάι με γενάκι περιποιημένο.
Με καμπούρες, αυχενικά και κοιλίτσες, ένεκα της χρόνιας ενασχόλησης με κινητά και υπολογιστές...
Με ακουστικά στα αυτιά. Και τσιχλόφουσκα να κινείται διακριτικά στην άψογη από φυτευτά δόντια οδοντοστοιχία...
Και ξοπίσω τους παιδιά να ψάχνουν εναγωνίως.
Για να ακουμπήσουν...
Στα άψογα σώματα και στις γερασμένες από χρόνια ψυχές.
Μπάρμπα Λαυρέντης και η κυρά του, η Υπ...
ΥΓ. Αναζητώντας φωτογραφίες προκειμένου να συνοδεύσουμε το κείμενο που μας έστειλε από προχθές ο αγαπητός μας μπαρμπα Λαυρέντης, δώσαμε λέξεις - κλειδιά (old man - woman κ.ά.) στο γκουγκλοψαχτίρι.
Ήμασταν βέβαιοι πως θα βρούμε την στερεοτυπική Ελληνίδα γιαγιά και ταυτόχρονα δεν ελπίζαμε πως θα βρούμε κάτι για να οπτικοποιήσουμε τις τελευταίες παραγράφους...
Μας διέψευσε δυσάρεστα το διαδικτυακό ψαχτίρι ...
Δείτε δείγμα των αποτελεσμάτων της αναζήτησης.
Αμφ.
http://amfoterodexios.blogspot.com