Μπαίνεις σε ορθόδοξο ναό και βρισκεσαι στην ζεστή αγκαλια του Θεού. Μυρωδιές από λιβάνι, θυμίαμα, μελισσοκέρι, άρτο ζεματιστό και νάμα, άνθη και μύρα. Το ιλαρό φως του καντηλιού, το γλυκό κροτάλισμα του θυμιατού, οι ψαλμωδίες,τα φώτα, η ιεροπρέπεια στις τελετουργικές κινήσεις, η λαμπρότητα των αμφίων, η μονότονη σοβαρότητα των αναγνωσμάτων, ιερότητα απαραβίαστη, δοκιμασμενη, μεγαλόπρεπη, σταθερά αμετάβλητη σαν την Αλήθεια.
Απάνω ο Παντοκράτορας στον ουρανό, τριγύρω η αναστάσιμη ιλαρότητα των αγίων, εμπρός Ένθρονος ο Βασιλιάς, εκ δεξιών του παρίσταται η Βασίλισσα εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. Γεύεσαι Χριστόν ως άρτον και οίνον, στάζεις απο μύρο και ιερό έλαιον, οσμίζεσαι την χάρη, όλες οι αισθήσεις ανίπτανται σε πανηγύρι συστολής και μυστικής χαράς. Τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει και τα κάτω τοις άνω συνομιλεί. Όλη η ορθοδοξία χωρεί αχώρητη στον ιερό χώρο. Η βασιλεία Του παρουσα!
Απογύμνωσε τον ναό απ όλα τα παραπάνω. Τί θα μείνει. Γη άμορφος και ακατασκεύαστος και σκοτάδι και ένας Αδάμ εξόριστος και γυμνός σε θρήνο μέγα. Μια ψυχρότητα απέραντης κόλασης.
Μόνο η ορθοδοξία έφερε τον άνθρωπο κοντά στον Θεό Του, αφου ο Θεός ήρθε πρώτος στον άνθρωπο και επί της γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη. Ο Θεός ήρθε στα μέτρα του ανθρώπου! Έξω από την Εκκλησία του Χριστού δεν υπάρχει παράδεισος.
Αγνώστου Συγγραφέως
https://saintpanteleimonchania.wordpress.com