Eric Zuesse , Zero Hedge,
[Μολονότι προεξοφλούνται ως παρωδία δημοκρατικής διαδικασίας, οι σημερινές προεδρικές εκλογές (πρώτος γύρος) στην Ουκρανία διεκδικούν την ιδιαίτερη και ανήσυχη προσοχή ολόκληρης της Ευρώπης, δοθέντος ότι διεξάγονται σε εύφλεκτη -και εύχρηστη- πυριτιδαποθήκη για την ανάφλεξη της ηπείρου από άκρου σε άκρο της. Το κατωτέρω άρθρο -διεθνώς γνωστού και περιζήτητου στα ελεύθερα όργανα ενημέρωσης ερευνητή ιστορικού συγγραφέα και δημοσιογράφου- κατατοπίζει διεξοδικά και με αρκετά άγνωστα στοιχεία για την ουκρανική πραγματικότητα και τις πιθανές εξελίξεις της.
Επιφυλάξεις διατηρεί και συνιστά ο παρουσιαστής του άρθρου για τις παράτολμες και ριψοκίνδυνες ερμηνείες και πιθανολογήσεις του αρθρογράφου περί τα κίνητρα και τις πολιτικές προθέσεις του επικρατέστερου υποψηφίου, του κωμικού ηθοποιού Βολόντμιρ Ζελένσκι, που κατέκτησε μεγάλη δημοτικότητα σε σατυρικό ρόλο προέδρου, σε δημοφιλές σήριαλ.]
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
Τελικά φαίνεται να υπάρχει πραγματική ελπίδα για ένα τέλος του κτηνώδους, εξτρεμιστικού δεξιού καθεστώτος που ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα, δια της Βικτώριας Νούλαντ, κορυφαίας πράκτορά του, επέβαλε στην Ουκρανία, με ένα πραξικόπημα ακρότατηςβίας, τον Φεβρουάριο 2014, το οποίο αντικατέστησε τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο με ένα λυσσωδώς αντιρωσικό καθεστώς...
Ενώ μέχρι πρόσφατα υπήρχαν ενδείξεις ότι κανείς από τους τρεις πιθανότερους υποψηφίους στιςεκλογές της 31 Μαρτίου για την προεδρίαθα αποκλίνει από την ακραία δεξιά γραμμή του πραξικοπηματικού καθεστώτος, αυτό άλλαξε δραστικά τις τελευταίες ημέρες.
Στις 15 Μαρτίου, η πρεσβευτής της Γαλλίας στην Ουκρανία Ισαμπέλ Ντυμόν, ως εκπρόσωπος όλων των πρεσβευτών των G7, επικοινώνησε ιδιαιτέρως και προειδοποίησε τον ακροδεξιό υπουργό των Εσωτερικών Αρσέν Αβάκωφ ότι «η ομάδα των G7 κρατών είναι ανήσυχοι με τα εξτρεμιστικά κινήματα στην Ουκρανία.»
΄Όπως μετέδωσαν τα αμερικανικά ραδιοφωνικά δίκτυα Radio Free Europe και Radio Liberty, με τίτλο «Επιστολή των G7 στοχοποιεί τον ρόλο των βίαιωνεξτρεμιστών στις ουκρανική κοινωνία-εκλογές».
Η ανησυχία των G7 αναφερόταν συγκεκριμένα στα «έργα του Τάγματος Αζόφ». Αυτό το τάγμα είναι (κάτι που θέλουν να αγνοούν τα αμερικανικά ραδιόφωνα) μια ουκρανική παρά-στρατιωτική οργάνωση λευκών ρατσιστών.
Ο ιδρυτής και ηγέτης της Αντρέι Μπλέτσκι ( ή Μπελέτσκι) αποκαλείτο κίνημά του « Ουκρανικό Εθνικό-Σοσιαλισμό» και έχει προσδιορίσει γραπτά το πρόγραμμα του ως «φυλετικό καθαρισμό του Έθνους και επιστροφή «στις παλαιές Ουκρανικές Αρειανές αξίες που έχουν λησμονηθεί από την σημερινή κοινωνία.»
Υπό την κυβέρνηση Ομπάμα, οι οπαδοί του είχαν (κατά το πραξικόπημα και μετά) συμβάλει αποφασιστικά στην εγκατάσταση του ακρότατα δεξιού καθεστώτος, το οποίο ενδέχεται τώρα να τερματιστεί σε πλήρη αποτυχία.
Ο Αβάκωφ είχε συμμετάσχει προσωπικά στην εκστρατεία για την εξόντωση οποιουδήποτε ενάντιου στα πολιτικά κινήματα που ήσαν ενεργά κατά τον παγκόσμιο πόλεμο στην Ουκρανία και υποστήριξαν τον Χίτλερ εναντίον του Στάλιν. Η αμερικανική CIA συνέστησε στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Ουκρανίας να μετονομαστεί σε «Κόμμα Ελευθερίας», ή Σβόμποντα, ώστε να γίνει πιο ελκυστικό στους Ουκρανούς και στο αμερικανικό κοινό, για εξασφαλίσει την υποστήριξή τους. (Μολονότι η μετονομασία αποδείχτηκε ορθή τακτική, το κόμμα ποτέ δεν εξασφάλισε ούτε το 2% της εθνικής ψήφου. Το κόμμα που ήταν τίποτα χωρίς την CIA, είναι πάντα σχεδόν τίποτα, παρά την μετονομασία του.)
΄Επειτα, στις 23 Μαρτίου, το Πρακτορείο ειδήσεων της Ουκρανίας, με τίτλο «Ο προπορευόμενος προεδρικός υποψήφιος αναφέρει την προϋπόθεση επιστροφής της Κριμαίας», μεταδίδει ότι ο Βολόντμιρ Ζελένσκι έκανε ξαφνικά την ριζοσπαστική δήλωση: «Η Κριμαία θα επιστρέψει μόνο όταν στην Ρωσία αλλάξει η εξουσία. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή.»
΄Ετσι -διακριτικά για να μην τον δολοφονήσουν οι α Ρωσοφάγοι νεοναζιστές που εκτέλεσαν το πραξικόπημα για λογαριασμό του Ομπάμα- υποδήλωσε πως απορρίπτει το μόνιμο σύνθημα των δύο άλλων επικρατέστερων υποψηφίων, Πέτρο Ποροσένκο και Γιούλιας Τιμοσένκο, ότι η Ουκρανία οφείλει να εισβάλει και να κατακτήσει την Κριμαία. Η άκρα δεξιά διεκδικούσε παθιασμένα την ανάκτηση της Κριμαίας, που υπήρξε τμήμα της Ουκρανίας από το 1954 κα μέχρι το πραξικόπημα του 2014. Ο Μπάρακ Ομπάμα ήταν αμετακίνητος στην υποστήριξη των ακροδεξιών της Ουκρανίας, σε βαθμό που να ακυρώσει τον υπουργό του των Εξωτερικών Τζων Κέρυ, όταν ο Κέρυ διέταξε τον Ποροσένκο να πάψει να υπόσχεται στους Ουκρανούς ότι θα επαναφέρει στην Ουκρανία τις δυο περιοχές που είχαν απορρίψει το πραξικοπηματικό καθεστώς- την Κριμαία και το Ντονμπάς.
Ο Ομπάμα υποστήριξε τότε την υφισταμένη του Κέρυ, Βικτώρια Νούλαντ, εναντίον του Κέρυ και είπε στον Ποροσένκο ότι συμφωνεί με την εισβολή στην Κριμαία και στο Ντόνμπας Ο Ζελένσκι λέει τώρα ότι η επαναφορά στην Ουκρανία των δύο τμημάτων που αποσχίστηκαν θα απαιτήσει αλλαγή της κυβέρνησης στην Ρωσία και αλλαγή των αισθημάτων του πληθυσμού των δύο περιοχών. Απέφυγε επιτήδεια να αναφέρει ότι καμιά από τις δυο προϋποθέσεις δεν μοιάζει δυνατή στο προσεχές μέλλον και (ιδιαίτερα με την εχθρότητα που καλλιεργήθηκε μετά το πραξικόπημα εναντίον αυτών των πληθυσμών) ούτε στο απώτερο.
Οποιοσδήποτε Ρώσος προεδρικός υποψήφιος, που θα αποκήρυσσε την υποστήριξη του Πούτιν στις δυο αποσχισθείσες επαρχίες δεν θα είχε την παραμικρή ελπίδα εκλογής και ο Ζελένσκι αυτό το ξέρει (όπως οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός), αλλά οι Ουκρανοί ψηφοφόροι ίσως το αγνοούν και ο Ζελένσκι χρειάζεται τις ψήφους τους.
Ο Ζελένσκι πήρε την έγκριση, στις 21 Φεβρουαρίου, του Ατλαντικού Συμβουλίου του ΝΑΤΟ, με ένα άρθρο υπό τον τίτλο «Γιατί ο Ζελένσκι είναι η μόνη καλή επιλογή για την Ουκρανία» -και αυτό σε πείσμα της επιμονής του 98% των μελών του Κογκρέσου, Βουλής και Γερουσίας, να επιβάλουν κυρώσεις στην Ρωσία και να εξοπλίσουν την Ουκρανία όσο θα χρειαστεί για να ανακτήσει τις δυο αποσχισθείσες περιοχές. Στα παρασκήνια υπάρχει τώρα πολύ μεγάλη πίεση από την ΕΕ ( ο συντάκτης του άρθρου στο Ατλάντικ είναι πρώην υψηλός αξιωματούχος της ΕΕ) εναντίον της επιμονής του αμερικανικού καθεστώτος για την εισολή της Ουκρανίας στις δο πρώην επαρχίες της.
Ο Ζελένσκι υπήρξε προηγουμένως υπάλληλος του Ουκρανού ολιγάρχη Ιχώρ Κολομόσκυι, του ανθρώπου που ήταν υποκινητής της σφαγής στο κτίριο των συνδικαλιστικών ενώσεων στην Οδησσό, στις 18 Μαΐου 2014 και διατηρούσε στενές σχέσεις με τον Λευκό Οίκο. ΄Οπως είχα γράψει σε άρθρο μου τότε, ο ΄Αρσεν Αβάκωφ και ο Ιχώρ Κολομόυσκι είχαν από κοινού σχεδιάσει την σφαγή. ΄Ετσι, είτε ο Κολομόυσκι αποφάσισε να πάει με την ΕΕ κόντρα στις ΗΠΑ, η ο Ζελένσκι αποφάσισε μόνος του με την ΕΕ. Ο Κολομόυσκι έχει γίνει τώρα πάτρωνας των συμφερόντων της οικογένειας του αντιπροέδρου του Ομπάμα, Τζο Μπάϊντεν(στην Ουκρανία).
Ο Ζελένσκι ( σημ: δημοφιλής σατυρικός σχολιαστής της ουκρανικής τηλεόρασης) δεν έχει ιστορικό πολιτικής δραστηριότητας. Οι πολιτικές πεποιθήσεις του είναι υπόθεση ερμηνείας των ακροατών του. Αλλά τώρα, με το ξεκάθαρο (αν και συγκεκαλυμμένο) διαχωρισμό του από το πολιτικό μητρώο του Κολομόυσκι, ο Ζελένσκι, τουλάχιστον, υποκρίνεται πως είναι εν τάξει. Και η ΕΕ και ακόμη το ΝΑΤΟ τοποθετούνται σαφώς εναντίον της ομόφωνης πολιτικής του αμερικανικού κογκρέσου να ωθήσει την Ουκρανία σε πόλεμο με την Ρωσία και στηρίζουν αντίθετα τον Ζελένσκι –τον μόνο από τους επικρατέστερους υποψηφίους που είναι κατά της εισβολής στην Κριμαία και στο Ντόνμπας.
Οι παρούσες διεθνείς εξελίξεις τείνουν προς την διάσπαση της Ατλαντικής Συμμαχίας. Το πραξικόπημα του Ομπάμα στην Ουκρανία έθεσε σε κίνηση αυτή την διαδικασία. Ο Τραμπ επιτάχυνε έκτοτε αυτή την διαδικασία, συνεχίζοντας την πολιτική του Ομπάμα απέναντι στην Ουκρανία και την Ρωσία, αλλά και με δικές του πολιτικές αποφάσεις, διαφορετικές από του προκατόχου του.
Υπάρχει δικομματική, σχεδόν 100% υποστήριξη του Κογκρέσου για την πολιτική του Τραμπ εναντίον του Ιράν και έτσι οι εντάσεις για τον τερματισμό του ΝΑΤΟ αυξάνονται, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που δυνατόν να προκύψει από τις ουκρανικές προεδρικές εκλογές.
Investigative historian Eric Zuesse is the author, most recently, of They’re Not Even Close: The Democratic vs. Republican Economic Records, 1910-2010, and of CHRIST’S VENTRILOQUISTS: The Event that Created Christianity.
Πηγή