Οι Έλληνες θυμούνται και τιμούν τους ήρωές τους. Ένας από αυτούς ήταν ο Γρηγόρης Πιερή Αυξεντίου Κύπριος αγωνιστής της ΕΟΚΑ κατά τον Απελευθερωτικό Αγώνα του 1955-59 από τους Άγγλους.
Ο Αυξεντίου γεννημένος το Φεβρουάριο του 1928 στο χωριό Λύση, ήταν δεύτερος στην ιεραρχία της ΕΟΚΑ και σκοτώθηκε από Άγγλους κοντά στο μοναστήρι Μαχαιρά.
Γονείς του ήταν ο Πιερής και η Αντωνία (Αντωνού) Αυξεντίου, και είχε μία μικρότερη αδελφή, την Χρυστάλα.
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου
Όνειρό του ήταν να σπουδάσει στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, ωστόσο δεν κατάφερε να εισαχθεί. Κατατάχθηκε στον ελληνικό στρατό και πέρασε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού. Υπηρέτησε στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και το 1952 επέστρεψε στην Κύπρο όπου αρραβωνιάστηκε τη μετέπειτα σύζυγό του Βασιλική.
Τρία χρόνια αργότερα γνώρισε τον Γρίβα, τον αρχηγό της ΕΟΚΑ και μπήκε στον αγώνα.
Ήταν γνωστός με τα ψευδώνυμα «Ζήδρος», «Ρήγας», «Αίαντας», «Άρης», «Μάστρος», «Ανταίος» και «Ζώτος».
Ένα από τα κρησφύγετα που χρησιμοποίησε ο Αυξεντίου τον καιρό του Αγώνα βρίσκεται στην καρδιά του Παλαιχωρίου, δίπλα από την εκκλησία της Παναγίας Χρυσοπαντάνασσας, στο υπόγειο του σπιτιού του Ανδρέα και της Μαρίτσας Καραολή.
Χτίστηκε, με υπόδειξη του ιδίου, το καλοκαίρι του 1956, από τους αντάρτες του Γεώργιο Μάτση, Λεωνίδα Στεφανίδη και Αντώνη Παπαδόπουλο σε συνεργασία με τον Ανδρέα Καραολή και την τεχνική βοήθεια του Σπύρου Μιχαηλίδη.
Το τραγούδι που ακούγεται από τη Μαρινέλλα είναι ο επικήδειος τον οποίο εκφώνησε η μητέρα του Αυξεντίου
Έπαιζε κλεφτοπόλεμο με τους Άγγλους
Οι Άγγλοι δεν μπορούσαν να τον πιάσουν και τον είχαν επικηρύξει με το ποσό των 250 λιρών. Τον πρόδωσαν στις 3 Μαρτίου του 1957. Οι Άγγλοι περικύκλωσαν με αυτοκίνητα και ελικόπτερα το χώρο και μετά από πολύωρη μάχη και αρκετούς νεκρούς στρατιώτες έριξαν βενζίνη στο κρησφύγετο και τον έκαψαν ζωντανό. Το καμένο σώμα του θάφτηκε στις 4 Μαρτίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στο χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως «Τα φυλακισμένα μνήματα». Τον έθαψαν Άγγλοι στρατιώτες από το φόβο ότι θα αντιδράσει ο κυπριακός λαός.
Ο αγώνας και ο θάνατός του ενέπνευσε πολλούς Έλληνες και ξένους ποιητές, οι οποίοι και έγραψαν ποιήματα προς τιμήν του. Εξέχουσα θέση κατέχει Ο Αποχαιρετισμός του Γιάννη Ρίτσου.
Ο επικήδειος που εκφώνησε η μητέρα του την ημέρα της κηδείας μελοποιήθηκε από τον Γιώργο Θεοφάνους ενώ το ερμήνευσε η Μαρινέλλα στην παράσταση «Τραγουδώ το νησί μου».
Πηγή