Όταν ασπάζεστε τις εικόνες των μαρτύρων του Χριστού, ασπάζεστε τις πληγές και τα παθήματά τους για χάρη του Βασιλέως Χριστού.
Όταν αγγίζετε με το χέρι σας τις εικόνες των οσίων ασκητών και εγκρατευτών, δεν αγγίζεται το σανίδι αλλά τους κόπους και τις αρετές τους. (Άγιος Νικολάος Βελιμίροβιτς, Επίσκοπος Αχρίδος)
«Μακαρία η χώρα, μακαρία η πόλη, μακαρία η γενεά η έχουσα μέσα της πλήθος δικαίων. Μακαριότεροι δε μάλλον αυτοί οι δίκαιοι, για τους οποίους ο κόσμος σώζεται. Διότι μακαρισμοί και έπαινοι πρέπουν στους δικαίους». (Όσιος Εφραίμ ο Σύρος)
Άγιος Παΐσιος, ο Αγιορείτης
Όταν ασπάζεται ο άνθρωπος με ευλάβεια και θερμή αγάπη τις άγιες εικόνες, παίρνει τα χρώματα από αυτές και ζωγραφίζονται οι Άγιοι μέσα του. Οι Άγιοι χαίρονται, όταν ξεσηκώνωνται από τα χαρτιά ή από τα σανίδια και τυπώνωνται στις καρδιές των ανθρώπων.
Όταν ασπάζεται ο Χριστιανός με ευλάβεια τις άγιες εικόνες και ζητάη βοήθεια από τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους, με τον ασπασμό που κάνει με την καρδιά του, ρουφάει μέσα στην καρδιά του όχι μόνον την Χάρη του Χριστού, της Παναγίας ή των Αγίων, αλλά και τον Χριστό ολόκληρο ή την Παναγία ή τον Άγιο, και τοποθετούνται πια στο Τέμπλο του Ναού του. «Ναός του Αγίου Πνεύματος είναι ο άνθρωπος» . Βλέπεις, και κάθε Ακολουθία με τον ασπασμό των εικόνων αρχίζει και με τον ασπασμό τελειώνει. Εάν το καταλάβαιναν αυτό οι άνθρωποι, πόση χαρά θα αισθάνονταν, πόση δύναμη θα έπαιρναν!…
Όταν βλέπουμε τις άγιες εικόνες, πρέπει να ξεχειλίζη η καρδιά μας από αγάπη προς τον Θεό και τους Αγίους και να πέφτουμε να τις προσκυνούμε και να τις ασπαζώμαστε με πολλή ευλάβεια.
Η εικόνα που αγιογραφείται με ευλάβεια ρουφάει από τον ευλαβή αγιογράφο την Χάρη του Θεού και μεταδίδει στους ανθρώπους παρηγοριά αιώνια. Ο αγιογράφος ζωγραφίζεται, μεταφράζεται στην εικόνα που φτιάχνει· γι᾿ αυτό παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχική του κατάσταση.
Μου έλεγε ο Παπα-Τύχων : «Εγώ, παιντί μου, όταν ζωγραφίζω επιτάφια, ψάλλω “Ο ευσχήμων Ιωσήφ, από του ξύλου καφελών…”». Έψαλλε και έκλαιγε συνέχεια και τα δάκρυά του έπεφταν πάνω στην εικόνα. Μια τέτοια εικόνα κάνει ένα αιώνιο κήρυγμα στον κόσμο. Οι εικόνες αιώνες κηρύττουν–κηρύττουν. Ρίχνει λ.χ. ένας πονεμένος ένα βλέμμα στην εικόνα του Χριστού ή της Παναγίας και παίρνει παρηγοριά.
Όλη η βάση είναι η ευλάβεια. Βλέπεις, άλλος ακουμπά στον τοίχο που ακούμπησε η εικόνα και παίρνει Χάρη, και άλλος μπορεί να έχη την καλύτερη εικόνα, αλλά, επειδή δεν έχει ευλάβεια, δεν ωφελείται. Ή ένας μπορεί να βοηθηθή από έναν απλό σταυρό, και άλλος να μη βοηθηθή από τον Τίμιο Σταυρό, όταν δεν έχη ευλάβεια.
Από το βιβλίο Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου-Πνευματική αφύπνιση. Λόγοι Β’ Ι. Ησυχαστήριον ” Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος” Σουρωτή Θεσσαλονίκης
***
Μια άλλη φορά που γινόταν συζήτηση για την Ορθοδοξία, ο Γέροντας είπε: «Να σας ρωτήσω κι εγώ κάτι. Ποιος νομίζετε ότι είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της Ορθοδοξίας;». Άλλος έλεγε ότι είναι ο πάπας, άλλος έλεγε οι μασόνοι, άλλος οι ιεχωβάδες. Στο τέλος ο Όσιος είπε: «Σκεφθήκατε ποτέ μήπως εμείς οι ίδιοι; Γιατί, αν εμείς ήμασταν σωστοί και τέλειοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, σήμερα δεν θα υπήρχε ούτε ένας άνθρωπος που να μην είναι Ορθόδοξος».
Μια φορά κάποιος τον ρώτησε:
– Γέροντα, τι γίνεται με όσους δεν γνώρισαν την Ορθοδοξία, ενώ μπορεί να είναι καλοί άνθρωποι;
– Στο Μοναστήρι του Σινά, απάντησε ο Όσιος, είναι οι Πατέρες της Μονής, είναι και οι Βεδουΐνοι. Ο Ηγούμενος συνεργάζεται και με τους μεν και με τους δε. Αν όμως χρειασθή να λείψη από την Μονή, σε ποιους θα αφήση τα κλειδιά του Μοναστηριού;
– Στους Πατέρες, απάντησε εκείνος
– Έτσι και ο Θεός, συνέχισε ο Όσιος, όλους τους ανθρώπους τους έχει παιδιά Του, την Χάρη Του όμως την δίνει μόνο στους Ορθοδόξους.
Κάποτε τον επισκέφθηκαν δύο Καθολικοί, ο ένας δημοσιογράφος και ο άλλος γραμματέας στο Βατικάνο, και του ζήτησαν να πουν μαζί το «Πάτερ ημών».
– Για να πούμε μαζί το «Πάτερ ημών», του απάντησε, πρέπει να συμφωνούμε και στο δόγμα, αλλά «μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστί».
– Καλά, του είπε ο ένας, μόνον οι Ορθόδοξοι θα σωθούν; Ο Θεός είναι με όλον τον κόσμο.
– Ναι, ο Θεός είναι με όλον τον κόσμο, απάντησε ο Όσιος, αλλά εσύ μπορείς να μου πης πόσος κόσμος είναι με τον Θεό;
– Να δείξουμε αγάπη, του είπαν μετά.
– Και η αμαρτία έγινε μόδα, είπε ο Όσιος.
– Και αυτό μέσα στην αγάπη είναι, του απάντησαν.
– Σήμερα όλοι μιλάνε για αγάπη, ειρήνη και ομόνοια, τους είπε στο τέλος, αλλά όλοι αυτοί είναι διχασμένοι και με τον εαυτό τους και με τους άλλους· γι’ αυτό ετοιμάζουν όλο και μεγαλύτερες βόμβες.
Ο Άγιος Παΐσιος, ο Αγιορείτης, Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Βασιλικά Θεσσαλονίκης
https://iconandlight.wordpress.com