Παλιότερα δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα να τηλεφωνήσει κανείς όταν βρισκόταν εκτός σπιτιού. Στο μεταξύ όμως οι τηλεφωνικοί θάλαμοι τείνουν να εξαφανιστούν.
Είναι όμως όντως περιττοί;
«Μόλις μια με δυο φορές την εβδομάδα βλέπω κάποιον να χρησιμοποιεί τον τηλεφωνικό θάλαμο» λέει ο Στέφαν Λιμπλ, ο οποίος διαθέτει κατάστημα με είδη οικιακής χρήσης ακριβώς απέναντι από έναν θάλαμο στη μικρή πόλη Νόιμαρκτ-Σανκτ Βάιτ της Βαυαρίας. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι τηλεφωνικοί θάλαμοι δεν αποτελούν πια κερδοφόρα δραστηριότητα για τον γερμανικό κολοσσό τηλεπικοινωνιών Telekom. Γι' αυτό, όπως δηλώνει και ο δήμαρχος της πόλης Έρβιν Μπάουμγκαρτνερ η εταιρεία θέλει να ξηλώσει τον συγκεκριμένο θάλαμο – όπως και χιλιάδες άλλους στη Γερμανία.
Οι θάλαμοι καταλήγουν στο Μίχεντορφ του Βρανδεμβούργο όπου και καταστρέφονται. Σήμερα στη Γερμανία υπάρχουν πλέον περίπου 17.000 δημόσιοι τηλεφωνικοί θάλαμοι, ενώ το 1992 ήταν ακόμη 120.000 και τις δεκαετίες του 1970 και 1980 ο αριθμός τους έφτανε και τους 160.000.
«Οι πελάτες αποφασίζουν»
Ο Μάρκους Γιόντλ, εκπρόσωπος Τύπου της Telekom εκτιμά ότι οι χρήστες είναι εκείνοι που προσδιορίζουν το μέλλον των τηλεφωνικών θαλάμων: «Οι πελάτες αποφασίζουν μέσω της καταναλωτικής συμπεριφοράς τους αν χρειάζεται ένα δημόσιο τηλέφωνο ή όχι. Εάν δεν χρησιμοποιείται, το αφαιρούμε. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν σπατάλη οικονομικών πόρων».
Πάντως η εταιρεία ενημερώνει τους δήμους και τις κοινότητες πριν την αφαίρεση. Υπάρχουν ωστόσο πολλές κοινότητες οι οποίες διαμαρτύρονται. Σε αυτές τις περιπτώσεις η Telekom αντικαθιστά τους θαλάμους με απλά δημόσια τηλέφωνα (χωρίς θάλαμο) τα οποία λειτουργούν με πιστωτικές κάρτες ή με τις λεγόμενες Calling Card. Ένα τέτοιο τηλέφωνο θα εγκατασταθεί και στο Νόιμαρκτ-Σανκτ Βάιτ.
Κάποιος πάντως που δεν συμβιβάζεται με την πολιτική της Telekom είναι και ο 79χρονος Κλάους-Ντίτερ Μάγιερ από το Ανόβερο. Εδώ και 19 χρόνια μάχεται για τη διατήρηση των θαλάμων. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι ειδικά οι ηλικιωμένοι άνθρωποι χρειάζονται τους τηλεφωνικούς θαλάμους μια και συχνά δεν είναι σε θέση να χειριστούν κινητά τηλέφωνα.
Ένα θέμα που προκαλεί νοσταλγία
Και οι νέοι άνθρωποι όμως αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι με την εξάλειψη των θαλάμων χάνεται και ένα κομμάτι μιας παλιάς καθημερινότητας. Με περισσότερη νοσταλγία θυμούνται τους θαλάμους άνθρωποι που σήμερα βρίσκονται στην ηλικία των 50 και 60 χρόμων, υποστηρίζει η Λιόμπα Νέγκελε, ιστορικός από το Μουσείο Επικοινωνίας στη Φρανκφούρτη. «Οι θάλαμοι αποτελούσαν και ένα είδος ιδιωτικότητας στο δημόσιο χώρο. Προσέφεραν προστασία από τις καιρικές συνθήκες και τα αυτιά τρίτων» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με την ίδια, τηλεφωνικοί θάλαμοι υπάρχουν στη Γερμανία από το 1881. Αρχικά ως ξύλινα κουβούκλια σε ταχυδρομεία, ξενοδοχεία ή στο χρηματιστήριο. Οι θάλαμοι τύπου περίπτερα έκαναν την εμφάνισή τους στους γερμανικούς δρόμους από το 1910/1920 και μετά.
dpa / Κλάους Τσάρνκε
Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Κοσμά
naftemporiki