Το ξέρεις, Κύριε! Μας ξέρεις

-Προσευχή· ο σιωπηλός και αθέατος μαγνήτης της παντοκρατορίας της θείας αγάπης, η ακατάλυτη δύναμη και η πρωτόγνωρη ζωή της καρδιάς, το πάντερπνο μυστήριο που τρέφει, αναπνέει κι ανασταίνει τη ψυχή. Προσευχή· πριν από αυτή, όλα είναι (και θα είναι) μια θρησκεία δίχως ανά(σ)ταση, μια αποκάλυψη κλεισμένη στο ερμάρι των ιδεών και προκαταλήψεων, μια θεωρία αρεστή γιατί ακίνδυνη, μια πολύκροτη θαυμάσια τελετή, ένα επαινετό έργο, μια αφιλάνθρωπη βία γεμάτη συμβουλή, ένας ρόλος για την πιο ανέφικτη ηθική, μια χρυσοποίκιλτη κενότητα, μια αθεράπευτη μανία θεολογισμών ή αγαπολογίας, ένα δάκρυ που δε συμπάθησε κανείς, μια συντριβή που δεν συγκίνησε, ένας ουρανός που δε φοβήθηκε ο άδης. Προσευχή! …

-Μη το κουράζεις άλλο, εαυτέ μου! Σπιθαμή προς σπιθαμή στη ζωή που σου δόθηκε ανίχνευσε ή στερέωσε την άχραντη Πίστη. Με της καρδιάς τα βιώματα είναι που ξεκλειδώνεται πάντα ο μυστικός Παράδεισος. Όλα τ’ άλλα εκτός από αυτό, λες και μοιάζουν με γλυκαντικές θεωρίες και πικρές αυταπάτες, με βραχνιασμένη ωδή στο ενδόμυχο κενό και με τραυλίζοντα βήματα μιας αδιάκοπης οπισθοχώρησης.

-Πώς να κατανοήσουμε την αγάπη Σου ως σταυρωμένη; Οι καρδιές μας, πιασμένες και αλύτρωτες στα δίχτυα των κοσμικών φρονημάτων, θέλουν απαιτητικά να «ζήσουν». Να «ζήσουν» όσο το δυνατόν πιο απείραστα, ανώδυνα, ασταυρώσιμα! Το ξέρεις, Κύριε! Μας ξέρεις, Κύριε! Και επειδή Εσύ είσαι μόνο αγάπη, μας συγχωράς. Έτσι, δεν είναι; ...

π. Δαμιανός
https://toeilhtarion.blogspot.com