Απόσπασμα από κείμενο του κ. Φώτη Μιχαήλ, ιατρού
Ἡ Σῦρος, στά χρόνια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ ’21, δέν ἦταν νησί σάν καί τά ἄλλα νησιά τοῦ Αἰγαίου. Στήν Σαμοθράκη, στήν Ὕδρα καί στά Ψαρρά οἱ Ἕλληνες ἔκαμναν τόν σταυρό τους μέ τά τρία δάχτυλα ἑνωμένα καί τό βλέμμα τῆς καρδιᾶς τους ἦταν στραμμένο πρός τήν Πόλη τῶν ὀνείρων τους.
Ἐνῷ στήν Σῦρο, ἡ Πίστη τῶν Πατέρων εἶχε προδοθεῖ καί πολλοί Συριανοί ἀπό τά χρόνια τῆς ἑνετοκρατίας εἶχαν προσκυνήσει τόν πάπα. Ἡ καρδιά τους ἦταν δοσμένη στό Βατικανό.
Σάν φάνηκαν λοιπόν ἀπό μακριά τά καράβια τοῦ Ἰμπραήμ, οἱ Φραγκοσυριανοί ἦταν καλά δασκαλεμένοι γιά τό τί θά ἔπρεπε νά κάνουν. Φραγκόψυχοι τώρα, μέ τί καρδιά καί μέ τί πνοή νά πολεμήσουν γιά τήν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος ἐναντίον τοῦ Ἰμπραήμ; Μέχρι νά πεῖς κύμινο τά μπαλκόνια τους γέμισαν ἀπό σημαῖες γαλλικές! Νά τίς δεῖ ἀπό ἀπόσταση ὁ Ἰμπραήμ καί νά τούς ἀφήσει ἥσυχους. Δικοί του ἦσαν!
Θά μοῦ πεῖτε, τί τίς θέλεις αὐτές τίς παλιές ἱστορίες; Τί σχέση μπορεῖ νά ἔχουν μέ τά γεγονότα τά σημερινά;
Καί ὅμως! Οἱ φραγκεμένοι Συριανοί, ὅπως δείχνουν τά πράγματα, δέν ἔλειψαν καί ἀπό τά χρόνια τά τωρινά. Ἡ ἱστορία, δυστυχῶς, ἐπαναλαμβάνεται. Μέ μιά μονάχα διαφορά: Οἱ φραγκεμένοι δέν περιορίζονται τώρα πιά στά ὅρια ἐνός μικροῦ νησιοῦ, ἀλλά εἶναι εἶδος διαδεδομένο σέ ὁλόκληρη τήν ἐπικράτεια καί μάλιστα κρατᾶνε στά χέρια τους ὅλες σχεδόν τίς ἐξουσίες. Ἀπόδειξη, οἱ ’’γαλλικές σημαῖες’’ πού ὑψώθηκαν στήν πρώτη κιόλας ἀπειλή τοῦ νέου Ἰμπραήμ!
Ποιοί σήκωσαν σημαῖες Ἑλληνικές καί κατέβηκαν στά συλλαλητήρια γιά τήν Μακεδονία μας, δηλαδή, γιά τήν Ἑλλάδα; Τά πλάνα ἀπό τίς συγκεντρώσεις εἶναι ἀποκαλυπτικά: Σημαῖες Ἑλληνικές γιά τά δίκαια τῆς Μακεδονίας μας σήκωσαν, σχεδόν κατ’ ἀποκλειστικότητα, τά νειάτα τά προερχόμενα ἀπό οἰκογένειες Ἑλληνορθόδοξες. Ἀπό οἰκογένειες, πού ἔχουν ἀκόμα στά σπίτια τους εἰκονοστάσι, πού προσεύχονται κάνοντας τόν σταυρό τους μέ τά τρία τους δάχτυλα σφικτά ἑνωμένα, πού κρατᾶνε βαθιά στήν καρδιά τους ἀνόθευτη καί ζωντανή τήν Πίστη τῶν Πατέρων, πού ἔχουν σέβας ἀπέναντι στήν Ὀρθοδοξία καί στήν Ἑλλάδα μας.
Ἐνῷ, μέ τό πού φάνηκαν ἀπό μακριά τά ’’καράβια’’ τοῦ ’’νέου Ἰμπραήμ’’, ποιοί ἔσπευσαν νά σηκώσουν ’’σημαῖες γαλλικές’’;
Πρῶτοι ἀπ’ ὅλους, οἱ γενικῶς ἀφελληνισμένοι καί ἐν πολλοῖς ἀντίχριστοι πολιτικοί μας. Μέ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, δήλωσαν ὅλοι τους ὁλοπρόθυμοι ὑπηρέτες τῶν προαιωνίων ἄσπονδων ἐχθρῶν τοῦ Γένους τῶν Ρωμηῶν! Ἀποφάσισαν καί εἶπαν ἀνενδοιάστως: Ὅ, τι θέλει τό ΝΑΤΟ, ἡ ΕΕ καί ὁ ΟΗΕ. Μέ ἄλλα λόγια, ὅ, τι θέλουν οἱ ἀπόγονοι τῆς περιβόητης συμμορίας τῶν σταυροφόρων, πού καταλήστευσαν καί κατέστρεψαν ὁλοσχερῶς τήν πρωτεύουσά μας τήν Κωνσταντινούπολη καί στήν πόλη τοῦ Ἁγίου Δημητρίου δέν ἄφησαν πέτρα πάνω στήν πέτρα!
Ποῦ εἶσαι Κύπριε Πρόεδρε Τάσσο Παπαδόπουλε, νά δεῖς τό ξεπούλημα τῆς Μακεδονίας μας!
Μήπως καί ἐσύ δέν εἶχες ἀπέναντί σου τά ἴδια ’’μεγαθήρια’’; Καί ὅμως! Τόλμησες καί εἶπες τό ΟΧΙ. Φέρθηκες μέ Ἑλληνοπρέπεια καί νίκησες! Ἐνῷ οἱ Ἑλλαδίτες συνάδελφοί σου ’’μηδίσαντες’’, ἔσπευσαν νά βάψουν τά ἕδρανά τους μέ τά χρώματα τῶν δυνάμεων τῶν κατοχικῶν. Οἱ ’’μαχητικοί’’ καί ’’ἀνυποχώρητοι’’ τάχα ἀριστεροί μεταμορφώθηκαν σάν τούς μεταξοσκώληκες. Ἀπό τό ’’ΕΟΚ καί ΝΑΤΟ τό ἴδιο συνδικᾶτο’’, γενήκανε ντελάληδες φανατικοί τῆς νέας φραγκοκρατίας!
Δυστυχῶς καί οἱ περισότεροι τῶν ἐκκλησιαστικῶν μας ἀξιωματούχων δέν ἔμειναν πίσω. Τίς ’’γαλλικές σημαῖες’’ τίς εἶχαν στό πρῶτο τους συρτάρι!
Κάποιοι φιλότιμοι Μητροπολίτες, μετρημένοι στά δάχτυλα τῆς μιᾶς χειρός, τόλμησαν καί κράτησαν στά χέρια τους σημαία Ἑλληνική καί κατέβηκαν στά συλλαλητήρια, δίπλα στόν λαό.