Η νεοαριστερά για να επιβιώσει πολιτικά έχει ανάγκη ενός αντιπάλου, διαφορετικά δεν θα είχε ρόλο.
Όρισε λοιπόν εν έτει 2018 ως αντίπαλο έναν φανταστικό φασισμό και υποτίθεται ότι μάχεται να σώσει τον κόσμο από αυτόν τον φανταστικό εχθρό.
Όποιος λοιπόν δεν είναι με τη νεοαριστερά, απλά και δίχως άλλο είναι φασίστας και στην καλύτερη περίπτωση ακροδεξιός.
Και με δικαιολογία το κακό ιστορικό προηγούμενο του φασισμού, διεκδικεί ηθικό πλεονέκτημα, ακόμα και βίας εναντίον απλών πολιτών ή πολιτικών της αντιπάλων, που βαφτίζει φασίστες.
Αυτός ακριβώς είναι ο σημερινός αριστερόστροφος φασισμός για τον οποίο μίλησε ο Μίκης Θεοδωράκης.
ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΝΕΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΟΙ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ
Ο φιλελευθερισμός θεοποιεί το άτομο ανάλογα με την οικονομική του δύναμη, ο κομμουνισμός την κοινωνική τάξη και η νεοαριστερά τις μειονότητες.
Σήμερα, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση θεοποιεί το παγκόσμιο άτομο ανάλογα με την οικονομική του δύναμη.
Και επειδή η παγκοσμιοποίηση έχει ανάγκη τις μειονότητες για να διαλύσει τα εθνικά κράτη, νεοαριστερά και παγκοσμιοποίηση ταυτίζονται προς αυτή την κατεύθυνση.
Λογικό επομένως το βλέπω, να ενισχύεται και να στηρίζεται η νεοαριστερά, με κάθε τρόπο, από το διεθνές κεφάλαιο. Η νεοδεξιά είναι έτσι κι αλλιώς δεδομένη.