Δίχορον δοξαστικόν τῶν Μεγάλων Ὡρῶν τῶν Χριστουγέννων
Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου ὁ δρακί τήν πᾶσαν ἔχων κτίσιν. Ράκει καθάπερ βροτός σπαργανοῦται ὁ τῆ οὐσίᾳ ἀναφής. Θεός ἐν φάτνη ἀνακλίνεται, στερεώσας τούς οὐρανούς πάλαι κατ’ ἀρχάς. Ἐκ μαζῶν γάλα τρέφεται ὁ ἐν τῆ ἐρήμῳ μάννα ὀμβρίσας τῶ λαῶ. Μάγους προσκαλεῖται ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Δῶρα τούτων αἴρει ὁ Υἱός τῆς Παρθένου. Προσκυνοῦμεν Σου τήν Γένναν Χριστέ, Δεῖξον ἡμῖν καί τά θεῖα Σου Θεοφάνεια.
Σήμερα γεννιέται από την Παρθένο Θεοτόκο Εκείνος, που στη χούφτα Του κρατάει ολόκληρη την κτίση. Με κουρέλια, σαν άνθρωπος θνητός, περιτυλίγεται, Εκείνος, που, κατά την ουσία Του, είναι αψηλάφητος και απροσέγγιστος. Στη φάτνη αποθέτουν Εκείνον, που παλιά από τη στιγμή κιόλας της Δημιουργίας, έκανε το ουράνιο στερέωμα. Από μαστούς τρέφεται με γάλα Εκείνος, που στην έρημο έθρεψε με μάννα το λαό Του. Σοφούς της Ανατολής καλεί κοντά Του ο Νυμφίος τής Εκκλησίας. Δώρα από αυτούς δέχεται ο Υιός της Παρθένου. Προσκυνούμε τη Γέννα Σου Χριστέ, Δείξε μας τώρα και τα άγιά Σου Θεοφάνεια.