Νά θυμᾶσαι τίς ἐξυπηρετήσεις πού ἔχεις δεχθῆ καί βγῆκες ἀπό κάποια ἀδιέξοδα, τίς συγγνῶμες πού σ’ ἔχουν λυτρώσει ἀπό ἐνοχές καί τύψεις.
Τόν λόγο τόν εἰλικρινῆ πού σ’ ἔφερε σέ συναίσθηση καί ἄλλαξες πορεία πρός τά μπρός καί πρός τά πάνω. Τόν φιλικό ἐλεγκτικό λόγο πού σέ ὁδηγεῖ στήν αὐτογνωσία.
...Νά θυμᾶσαι τίς ὑποσχέσεις πού δίνεις, γιά νά εἶσαι συνεπής.
Νά θυμᾶσαι τά λάθη σου, γιά νά εἶσαι ἐπιεικής.
Νά θυμᾶσαι τίς ἀδυναμίες καί τά ἐλαττώματά σου, γιά νά εἶσαι ρεαλιστής.
Νά θυμᾶσαι τίς παραλείψεις καί τίς ἁμαρτίες σου, γιά νά εἶσαι ταπεινόφρων.
Καί βέβαια, νά θυμᾶσαι νά λές συγγνώμη, νά μήν ἀπαιτῆς, ἀλλά νά παρακαλῆς.
...Νά θυμᾶσαι νά ἐπαινῆς τό καλό. Ἐμπνέεις τήν ἐπανάληψή του.
Νά θυμᾶσαι πώς γύρω σου ὑπάρχουν καλά παραδείγματα, σέ συμφέρει νά τά μιμῆσαι.
Νά θυμᾶσαι νά ἀνταποκρίνεσαι στίς πνευματικές ἀνάγκες τῆς ψυχῆς σου.
Λοιπόν, γιά σένα, τόν ἀγωνιστή τοῦ καλοῦ, πού στοχεύεις στήν προσωπική σου βελτίωσι, ναί, κάποιες φορές πρέπει νά ξεχνᾶς, ἀλλά καί κάποιες φορές... Θυμήσου νά θυμᾶσαι!