Ούτε ίχνος θυμού στη μνήμη μας, για τους εχθρούς μας
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναλύοντας τον Ζαχαρία της Παλαιάς Διαθήκης έλεγε :
"Θέλεις να μάθεις τη σημασία της αρετής ;
Τα εξής παραγγέλνει ο Θεός στους ανθρώπους : κανείς από σας ας μη διατηρεί στην καρδιά του κακία για τον αδελφό του και κανείς ας μη συλλογίζεται την κακία του άλλου. Βλέπεις ; Δεν λέει μόνο "συγχώρησε το κακό του άλλου", αλλά "μην το έχεις ούτε στη σκέψη σου, μην το συλλογίζεσαι, άφησε όλη την οργή, εξαφάνισε την πληγή". Νομίζεις, βεβαίως, ότι με την εκδικητικότητα τιμωρείς εκείνον που σε έβλαψε. Γιατί εσύ ο ίδιος, σαν άλλος δήμιος, εγκατέστησες μέσα σου τον θυμό και καταξεσκίζεις τα ίδια σου τα σπλάχνα ".
Σας παραθέτω τα σχετικά χωρία του Ζαχαρία με τις μεταφράσεις στη νεοελληνική, από την Παλαιά Διαθήκη :
Ζαχ. 7,10 καὶ χήραν καὶ ὀρφανὸν καὶ προσήλυτον καὶ πένητα μὴ καταδυναστεύετε, καὶ κακίαν ἕκαστος τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ μὴ μνησικακείτω ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν.
Ζαχ. 7,10 Μη καταδυναστεύετε και μη εκμεταλλεύεστε την χήραν, τον ορφανόν, τον ξένον και τον πτωχόν. Ας μη μνησικακήτε, ας μη κρατήτε μέσα εις τις καρδιές σας το αδίκημα, το οποίον τυχόν σας έκαμε κάποιος αδελφός σας.
Ζαχ. 8,17 καί ἕκαστος τὴν κακίαν τοῦ πλησίον αὐτοῦ μὴ λογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν καὶ ὅρκον ψευδῆ μὴ ἀγαπᾶτε, διότι ταῦτα πάντα ἐμίσησα, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.
Ζαχ. 8,17 Να μη συλλογίζεσθε, ο καθένας εις την καρδίαν του, την κακίαν και αδυναμίαν του πλησίον. Μη αγαπάτε τον ψευδή όρκον, διότι όλα αυτά τα εμίσησα και τα μισώ, λέγει Κύριος ο παντοκράτωρ.
Ούτε τη παραμικρή σκέψη, το παραμικρό συλλογισμό για τη κακία των εχθρών μας, δεν πρέπει να έχουμε στο μυαλό και στην καρδιά μας.
Ακόμη και το μεγαλύτερο κακό να μας έχουν κάνει οι εχθροί μας, οφείλουμε να το διαγράψουμε από τη μνήμη μας, προκειμένου να εξαλείψουμε το θυμό που κατατρώει τη ψυχή μας.
Σας θυμίζω τα αθάνατα λόγια του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού :
"Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς εὐσεβεῖς χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἀγαπῶμεν τοὺς ἐχθρούς μας καὶ νὰ τοὺς συγχωρῶμεν· νὰ τοὺς τρέφωμεν, νὰ τοὺς ποτίζωμεν, νὰ παρακαλοῦμεν τὸν Θεὸν διὰ τὴν ψυχήν των, καὶ τότε νὰ λέγωμεν εἰς τὸν Θεόν: Θεέ μου, σὲ παρακαλῶ νὰ μὲ συγχωρήσῃς καθὼς καὶ ἐγὼ συγχωρῶ τοὺς ἐχθρούς μου. Εἰ δὲ καὶ δὲν συγχωρήσωμεν τοὺς ἐχθρούς μας, καὶ τὸ αἷμά μας νὰ χύσωμεν διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὴν κόλασιν πηγαίνομεν.
Κάμνετε ἐδῶ ἀφορισμούς; Νὰ προσέχετε, χριστιανοί μου, ποτέ σας νὰ μὴ κάμνετε, διότι ὁ ἀφορισμὸς εἶνε ξεχωρισμὸς ἀπὸ τὸν Θεόν, ἀπὸ τοὺς Ἀγγέλους, ἀπὸ τὸν παράδεισον, καὶ παραδομὸς εἰς τὸν διάβολον, εἰς τὴν κόλασιν. Δι᾿ ἐκεῖνον τὸν ἀδελφὸν ἐσταυρώθη ὁ Χριστὸς νὰ βγάλη ἀπὸ τὴν κόλασιν, καὶ σὺ διὰ μικρὸν πράγμα τὸν ἀφορίζεις καὶ τὸν βάνεις εἰς τὴν κόλασιν νὰ καίεται πάντοτε; Τόσον σκληροκάρδιος εἶσαι; Μὰ καλὰ στοχάσου· ἀπὸ τὸν καιρὸν ποὺ ἐγεννήθης πόσες ἁμαρτίες ἔχεις πράξει μὲ τὸ μάτι ἢ μὲ τὸ αὐτὶ ἢ μὲ τὸ στόμα ἢ μὲ τὸν νοῦν; Ἀναμάρτητος νομίζεις εἶσαι; Τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον μᾶς λέγει ὅτι μόνον ὁ Χριστὸς εἶνε ἀναμάρτητος, ἡμεῖς δὲ οἱ ἄνθρωποι εἴμεθα ὅλοι ἁμαρτωλοί. Ὥστε νὰ μὴ κάμνετε ἀφορισμούς.
Διὰ τοῦτο, χριστιανοί μου, ἂν θέλετε νὰ σᾶς συγχωρήσῃ ὁ Θεὸς ὅλα σας τὰ ἁμαρτήματα καὶ νὰ σᾶς γράψη διὰ τὸν παράδεισον, εἰπέτε καὶ ἡ εὐγένιά σας διὰ τοὺς ἐχθρούς σας τρεῖς φοράς: Ὁ Θεὸς συγχωρῆσοι καὶ ἐλεῆσοι αὐτούς. Αὐτή, ἀδελφοί μου, ἡ συγχώρησις ἔχει δυὸ ἰδιώματα, ἕνα νὰ φωτίζῃ καὶ ἕνα νὰ κατακαίῃ. Ἐγὼ σᾶς εἶπα νὰ συγχωρῆτε τοὺς ἐχθρούς σας διὰ ἰδικόν σας καλόν. Ὅσοι ἠδικήθημεν νὰ συγχωρῶμεν τοὺς ἐχθρούς μας διὰ τὸ ἰδικόν μας καλόν, καὶ ὅσοι ἀδικήσαμεν νὰ δίδωμεν τὰ ἄδικα ὀπίσω".
Χρειάζεται πολύ μεγάλος αγώνας για να σβήσουμε το θυμό για το κακό που μας έκαναν οι εχθροί μας. Όμως, αξίζει το κόπο να τον κάνουμε τον αγώνα αυτό, προκειμένου να κερδίσουμε την αιώνια μακαριότητα του Χριστού μας.
Ούτε ίχνος θυμού στη μνήμη μας, για τους εχθρούς μας. Μόνον αγάπη !
Έλληνες μετανοείτε.
Κρίτων Δ. Ιακώβου, δρ φαρμακοποιός