Νεκτάριος Δαπέργολας
Η ανείπωτα τρομερή στιγμή που συνειδητοποιείς με φρίκη ότι όσα έκανες εδώ και σαράντα χρόνια για να διαλύσεις την οικογένεια, να στήσεις βοθροκάναλα ηθικού ξεχαρβαλώματος και σχολεία-εκκολαπτήρια νεοταξικής αθλιότητας, να χτυπήσεις την πίστη και τις αξίες ενός ολόκληρου λαού και γενικά να πάρεις τόσα και τόσα μέτρα οργανωμένης και μεθοδικής πνευματικής γενοκτονίας, ώστε να βγάλεις άμορφες μάζες κι αμνησιακούς γενίτσαρους, μάλλον δεν…είχαν τελικά το αποτέλεσμα για το οποίο ήσουν πλέον απολύτως σίγουρος.
Εξ ου και ο ξεκάθαρος πανικός σου, αν είσαι εκ των καθοδηγητών, εξ ου και το τρομώδες παραλήρημά σου, αν συγκαταλέγεσαι σε κάποιον από τους υφιστάμενους καθεστωτικούς στρατούς (είτε ως εξωνημένος χαφιές, είτε ως χρήσιμος ηλίθιος).
Συλλυπητήρια για το δράμα που ζείτε. Τι να γίνει όμως; Δυστυχώς για σας, υπάρχει κάτι μέσα στην ψυχή μας, βαθιά εκεί χωμένο μέσα στο συλλογικό μας DNA, που - ό,τι κι αν κάνετε - δεν πρόκειται να το ξηλώσετε ποτέ.
«Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω».
Αυτό θα είναι η μαγιά που θα αναγεννήσει την ετοιμοθάνατη πατρίδα.
Αυτό θα γίνει και η δύναμη που θα στείλει τα σκουπίδια σαν κι εσάς στην πλέον βρωμερή χωματερή της Ιστορίας όπου ανήκετε…