…Πρίν εκλεγεί Επίσκοπος στο Ρίμνικ ο Αγιος Καλλίνικος ήταν επί 31 χρόνια ηγούμενος στο Μοναστήρι Τσερνίκα που ευρίσκεται πλησίον του Βουκουρεστίου, την πρωτεύουσα της Ρουμανίας.
Σήμερα στην κεντρική εκκλησία (Καθολικό) ευρίσκονται τα λείψανα του, τα οποία αδιάκοπα θαυματουργούν και θεραπεύουν κάθε είδους σωματικές και ψυχικές ασθένειες.
Η ζωή του Αγίου Καλλίνικου γράφτηκε από το στενότερο μαθητή του, τον Αρχιμανδρίτη Αναστάσιο Μπαλντοβίν, ο οποίος την άκουσε από το στόμα του. Είδε και πολλά άλλα θαυμαστά γεγονότα της ζωής του Αγίου Γέροντος του, από τα οποία, καθώς αναφέρει, ένα πολύ μικρό μέρος έγραψε προς ωφέλεια των πνευματικών του αδελφών.
Προς καλλίτερη κατανόηση του μνημονευόμενου γεγονότος αναφέρω ότι το μοναστήρι Τσερνίκα ευρίσκεται σε πεδινή περιοχή, όπου υπάρχουν και δυο νησάκια, μέσα στην κοίτη του ποταμού Κολεντίνα: το νησί του Αγίου Νικολάου και το του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου.
Το έτος 1832, όταν έγινε το αποκαλυπτικό αυτό όραμα, το μοναστήρι Τσερνίκα ευρισκόταν τότε, στο νησί του Αγίου Νικολάου, ενώ το σημερινό, πού βρίσκεται στο νησί του Αγίου Γεωργίου, δεν είχε κτισθή ακόμη.
Ο στάρετς Καλλίνικος είχε αναγνωρισθεί από όλους ως άγιος άνθρωπος, μεγάλος ασκητής, και με σπουδαία πνευματικά χαρίσματα. Γι’ αυτό καί είχε συγκεντρώσει τριγύρω του ένα μεγάλο πλήθος μοναχών και τα κελιά στο νησί του Αγίου Νικολάου ήταν ανεπαρκή για όλους.
Σκέφθηκε λοιπόν ό στάρετς, να φτιάξει ένα μεγαλύτερο μοναστήρι στο διπλανό νησί του Αγίου Γεωργίου.
Κατά Θεία ευδοκία, τότε ακριβώς ο ηγούμενος έλαβε ένα μεγάλο ποσό χρημάτων, για την ίδρυση μιας μονής. Δεν του έμενε πλέον τίποτε άλλο, παρά νά αρχίσει αυτό το έργο. Είχε όμως κάποια αμφιβολία. Τι είχε συμβεί;
Εκείνο τον καιρό στη Ρουμανία είχε διαδοθεί ότι σύντομα, δηλαδή το έτος 1848, θα γίνει το τέλος του κόσμου. Γεγονός πάντως που συνέβη και είναι γνωστό, είναι ότι το 1848 ήταν έτος επαναστάσεων και κοινωνικών μεταβολών σέ ολόκληρη την Ευρώπη.
Σκεπτόμενος αυτά, ημέρα και νύκτα, προσευχόμενος στο Θεό με όλη την καθαρότητα της ψυχής του και έχοντας αμφιβολία ν’ αρχίσει ή όχι την ανοικοδόμηση της Μονής, δεν το απεφάσιζε, αφ’ εφόσον επίστευε ότι το 1848 θα γίνη το τέλος του κόσμου.
Μια νύχτα, αρχίζοντας την νυχτερινή προσευχή του και σκεπτόμενος όλα αυτά, εκάθησε για λίγο στο σκαμνί του, διότι σέ αυτό αναπαυόταν λίγο, και ουδέποτε εξάπλωνε σε κρεββάτι.
Ξαφνικά ευρέθηκε, στην πραγματικότητα και όχι στο ονειρό του, στο διπλανό νησί του Άγιου Γεωργίου…
Από δεξιά του είχε, τον Αγιο ιεράρχη Νικόλαο, προστάτη της μονής και από αριστερά του τον άγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο, οι οποίοι και του έκαναν παρατήρηση, γιατί δεν αρχίζει την κατασκευή της Μονής σέ αυτό το νησί, αφού έλαβε τα χρήματα από τον αρχιερέα Στρατόνικο.
7500 ΑΠΟ ΑΔΑΜ…
Τότε ο ηγούμενος Καλλίνικος με πολύ φόβο και τρόμο τους είπε:
«Συγχωρέστε με, Αγιοι του Θεού, αλλά διάβασα μερικές προφητείες για το μέλλον και επίστευσα ότι το έτος 1848 θα γίνει το τέλος του κόσμου για εμάς».
Τότε εκείνοι τού είπαν: « Κοίταξε προς την ανατολή…» Όταν ό στάρετς σήκωσε τά μάτια του πρός ανατολάς, δέν μπορούσε νά ιδεί τόν ουρανό, παρά μόνο μία μεγάλη φωτεινή λάμψη. Αμέσως λύγισαν τά γόνατά του καί έπεσε στήν γή σάν νεκρός. Τότε οί Άγιοι τόν σήκαωσαν όρθιο καί τού είπαν:
«Κοίταξε τώρα προς ανατολάς, και θα ιδείς το μέγα Μυστήριο της Θείας Πρόνοιας».
Δυναμωμένος από την χάρη του Θεού είδε την Αγία Τριάδα, έτσι όπως είναι ζωγραφισμένη στις άγιες Εικόνες, ενώ κάτω από την Αγία Τριάδα, είδε μια μεγάλη περγαμηνή από χρυσό, στην οποία ήταν γραμμένα με μεγάλα γράμματα:
«7500 από Αδάμ…»
Οι Αγιοι λοιπόν που τον κρατούσαν από τα μπράτσα, του είπαν:
«Βλέπε ότι, όχι τό 1848 είναι το τέλος του κόσμου, αλλά το τέλος του ορατού κόσμου θά αρχίσει, όταν συμπληρωθούν 7500 χρόνια από κτίσεως Αδάμ.
Οπότε, πρόσθεσαν, άρχισε να κτίζεις το μοναστήρι στη μνήμη του Αγίου Γεωργίου».
Έτσι και έγινε. Μετά από αυτό το όραμα ο στάρετς Καλλίνικος άρχισε αμέσως την ίδρυση της εκκλησίας και των κελιών υπό την μορφή του τετράγωνου φρουρίου, όπως φαίνεται μέχρι σήμερα. Αυτό είναι το όραμα από την βιογραφία του Αγίου Καλλίνικου της Τσερνίκας.
Όπως βλέπουμε, εδώ γίνεται λόγος ακριβώς για το 7500 από κτίσεως Αδάμ, έτος, το οποίο δείξαμε ανωτέρω ότι ανταποκρίνεται στο 1992.
Αξιον προσοχής είναι και το γεγονός ότι τα οράματα αυτά πού αναφέρουμε, συνέβησαν σε χρόνους και τόπους απομακρυσμένους μεταξύ τους και χωρίς καμμιά εξάρτηση το ένα από το άλλο, και αναφέρονται ακριβώς στο ίδιο έτος: 1992.
Ότι δηλαδή, από τό έτος 1992 , έχουμε μπεί στήν φάση τού τέλους πού οπωσδήποτε όμως έχει κάποια χρονική διαδρομή, εντελώς άγνωστη σέ όλους μας…
πηγή: kirykos