Τρίτη 24 Ιουλίου 2018

Συμπαράσταση Κρητών στον ηρωικό Παπαφλέσσα των Χανίων


Την Κυριακή 22 Ιουλίου, μέλη και φίλοι του Κινήματος μας από όλη την Κρήτη, παρακολούθησαν την Θεία Λειτουργία στο Ναό του Αγίου Γεωργίου ενορίας Κατσιφαριανών Χανίων, δηλώνοντας έτσι την συμπαράσταση τους στον Εφημέριο π. Δημήτριο Κοκολινάκη, μετά την αναίτια επίθεση που δέχθηκε από αδελφούς του. Μετά το πέρας της Ακολουθίας, ανέγνωσαν και παρέδωσαν το παρακάτω μήνυμα στον Ιερέα και έψαλαν το «Τη Υπερμάχω» και τον Εθνικό Ύμνο.  

Ακολουθεί το Μήνυμα Συμπαράστασης

    Ο Πατήρ Δημήτριος Κοκολινάκης, Εφημέριος της Ενορίας Αγίου Γεωργίου Κατσιφαριανών Χανίων, είναι ένας άνθρωπος πληθωρικός, με έντονο θρησκευτικό και πατριωτικό συναίσθημα. Αγαπητός στο ποίμνιο του αφού τόσο στα ιερατικά του καθήκοντα, όσο και στο κοινωνικό του έργο, είναι παράδειγμα προς μίμηση.
   Από το 2005 που διακονεί σε αυτή την ενορία, την έχει αναβαθμίσει τόσο που είναι άξια θαυμασμού. Το εσωτερικό του Ναού αγιογραφήθηκε εξ ολοκλήρου και εξοπλίστηκε με όλα τα απαραίτητα για την αξιοπρεπή λειτουργία του. Στρώθηκαν με τσιμέντο όλοι οι διάδρομοι του κοιμητηρίου που ανάλογο του είναι δύσκολο να συναντήσεις ιδικά σε επαρχία. Κατασκεύασε κτίσματα όπου πέρα από  βοηθητικούς χώρους στέγασε κοινωνικές υπηρεσίες.
    Έστησε μαγειρείο όπου καθημερινά και με την επίβλεψη της Πρεσβυτέρας του, προετοιμάζονται και  μοιράζονται περίπου 80 μερίδες φαγητού. Κοινωνικό Ιατρείο, κοινωνικό φαρμακείο, αλλά και εθελοντική «Ομάδα Αλληλοβοήθειας» που προσφέρει είτε υπηρεσίες, είτε εφόδια, ή ακόμα και οικονομική ενίσχυση σε όσους έχουν ανάγκη. Όλα αυτά χωρίς εράνους και χωρίς δανεικά, παρά μόνο από τις δωρεές των πιστών, το υστέρημα του και τον κόπο του.
    Ο Πατήρ Δημήτριος, δεν μασάει τα λόγια του και τολμά να καυτηριάσει ενέργειες ακόμα και Ιεραρχών, όταν αυτές δεν είναι σύμφωνες με τον λόγο και το θέλημα του Θεού. Δεν το κάνει από κακία και μίσος, αλλά από αδελφική αγάπη, αφού πιστεύει πως μπορεί να είναι ένας τολμηρός τρόπος, μα και ο σωστός για να διορθωθούν τα όσα κακώς γίνονται.
    Δεν λέει ψέματα, λέει αυτά που καθημερινά λέμε όλοι μεταξύ μας, όταν αντιλαμβανόμαστε ότι αρκετοί εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας, έχουν επιλέξει τον κοσμικό τρόπο ζωής και όχι τον ιερατικό. Όταν ταυτίζονται με θεωρίες και πρακτικές μακριά από την Ορθοδοξία και το λόγο του Θεού. Όταν οι αμαρτίες που αποκαλύπτονται όχι μόνο σκανδαλίζουν το χριστεπώνυμο πλήθος, αλλά και δεν έχουν καμία ουσιαστική συνέπεια για εκείνους που τις πράττουν, με αποτέλεσμα τον διασυρμό της Εκκλησίας και της ίδιας της πίστεως μας. Όλοι οι ρασοφόροι είναι εκπρόσωποι της Εκκλησίας και ανάλογα με τη συνέπεια, τη σύνεση, την αγάπη, το έργο και την βαθιά τους πίστη, επιτυγχάνουν την αναγνώριση στα μάτια του Θεού και του ποιμνίου τους.
    Ο Πατήρ Δημήτριος με πόνο ψυχής, δακρύζει μπροστά στην οργανωμένη εξαθλίωση των συνανθρώπων μας και στην προδοσία που συντελείται στην πατρίδα μας. Δεν μπορεί να μένει απλός θεατής μπροστά στον διωγμό των χριστιανών και της Ορθοδοξίας. Δεν μπορεί να μην εγείρεται όταν εξευτελίζεται ο άνθρωπος ως εικόνα Χριστού, αφού καταργούν τις ηθικές και παραδοσιακές ανθρώπινες αξίες και τις αντικαταστούν με τις ίδιες ακολασίες που οδήγησαν στην καταστροφή τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Γνωρίζει το σχέδιο των διεθνιστών σιωνιστών, είναι οι ίδιοι που σταύρωσαν τον Ιησού Χριστό, που έχει παρακλάδια του παντού, σε κυβερνήσεις, στο κράτος, ακόμα και στην Εκκλησία.
    Δεν είμαστε θεολόγοι, όμως απορούμε πως είναι δυνατόν η Ορθόδοξη Εκκλησία, που συγχωρά τα πάντα εκτός από την αίρεση και τους αιρετικούς (έχουν μιλήσει σχετικά τόσοι Άγιοι της Εκκλησίας μας, αλλά και επανειλημμένως Συνοδικά), να κάνει λόγο για «οικουμενισμό» και να προχωρά ακόμα και στην λειτουργική και εκκλησιολογική εκτροπή, του λειτουργικού ασπασμού Πατριάρχου – Πάπα; Αυτά και άλλα πολλά σκανδαλίζουν πιστούς και ρασοφόρους και η ανάγκη για ανιδιοτελή παραδείγματα αγάπης, πίστης, προσφοράς και θυσίας, δεν περνούν απαρατήρητα.
    Μουλάς, είναι ο ανώτερος μουσουλμάνος κληρικός. Τσιχαντιστής, είναι ο φανατικός εξτρεμιστής μουσουλμάνος που επιδιώκει την τσιχάντ, δηλαδή τη θρησκευτική του υποχρέωση να διαδώσει την θρησκεία του με Ιερό πόλεμο, σκοτώνοντας όποιον δεν την ασπαστεί. Έχει καμία σχέση ο Πατήρ Δημήτριος με όλα αυτά; Εκτός και αν κάποιοι πλανεμένοι, νομίζουν πως το να υπερασπίζεσαι την πίστη σου και να λες την αλήθεια δημόσια, ή να θυσιάσεις την ζωή σου αμυνόμενος για την σωτηρία της πατρίδος σου, σε κάνει τσιχαντιστή.
    Οι σατανάδες, αυτό που επιδιώκουν είναι να μην αντιστέκεται κανείς, να μην μιλάει κανείς, να μην αντιδρά κανείς.  Όμως ο Πατήρ Δημήτριος και δυστυχώς ελάχιστοι ακόμα κληρικοί στο νησί μας, δεν παραμένουν στα λόγια, προχωρούν στις πράξεις, στις δυναμικές αντιδράσεις και φυσικά ενοχλούν την πλειοψηφία που αρέσκεται μόνο στις ανακοινώσεις, που είναι μεν σημαντικές, αλλά από μόνες τους δεν μπορούν να σταματήσουν την λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης. Δεν μπορείς να αναφέρεσαι υπερήφανα στους ήρωες ένδοξους προγόνους, χωρίς να ακολουθείς έμπρακτα το παράδειγμα τους. Η ίδια η Θεοτόκος Παναγία μας ήταν παρών σε όλες τις δυσκολίες του έθνους μας, στο πλευρό όλων όσων μάχονταν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος και ευλογούσε την κάθε αναγκαία ενέργεια για την νίκη.
     Η Ελλάδα χάνεται, η Ορθοδοξία χάνεται. Η ανάγκη για ομόνοια, ομοψυχία, κοινό αγώνα και προσευχή είναι επιτακτική. Δεν υπάρχουν περιθώρια ανέξοδων προστριβών, εκτός και αν θέλουν κάποιοι να καλύψουν τους εαυτούς τους. Μην έχοντας τίποτα να περιμένουν από το υπάρχον παραδομένο και προσκυνημένο πολιτικό σύστημα, η καθολική απαίτηση των Ελλήνων Πατριωτών, εκείνων που δεν παραδίδονται αμαχητί, είναι η ηγεσία της Εκκλησίας μας να αναλάβει την ευθύνη της ως φύλακας άγγελος του Ελληνορθόδοξου έθνους μας.
     Ιερείς όπως ο Παπά Δημήτρης, είναι ψηλά στα μάτια των Χριστιανών και δεν μπορεί τίποτα… να τους ρίξει. Προσευχόμαστε στο Θεός να μας συγχωρεί, να μας ευλογεί, να μας δίνει δύναμη, φώτιση και η Θεία Του Χάρη να σκεπάσει όλους τους Ιεράρχες μας, ώστε να μας χαρίσουν ξανά, τις αξέχαστες, εθνικά και χριστιανικά υπερήφανες στιγμές, που μας χάρισε ο μακαριστός Χριστόδουλος.
    Πατήρ Δημήτριε, είμαστε μαζί σου σε αυτόν τον ιερό αγώνα, σε καμαρώνουμε και παραδειγματιζόμαστε. Τιμάς το  ράσο σου, τιμάς τη γενιά σου! Την ευχή σου να έχουμε και καλή συνέχεια με τη βοήθεια του Θεού.   Άξιος! 


ΠΑΚ ΚΡΗΤΩΝ