Το κεφάλι, το χέρι και η σφαίρα από το κολοσσιαίο χάλκινο άγαλμα του Κωνσταντίνου Α' στα μουσεία του Καπιτωλίου στη Ρώμη
Ένας χάλκινος δείκτης ανθρώπινης χειρός στο Λούβρο, που θεωρήθηκε αρχικά ως ένα τυχαίο δάκτυλο, αποκαλύφθηκε ως δείκτης ενός κολοσσιαίου χάλκινου αγάλματος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου στο «Μουσείο Καπιτωλίνι» στη Ρώμη.
Το αρχαίο αντικείμενο - αρχικά πιστευόταν ότι ήταν ένα απλό δάχτυλο όμως ταιριάζει απόλυτα με το χέρι του αρχαίου χάλκινου αγάλματος στο μουσείο Capitolini της Ρώμης
Τα θραύσματα του χάλκινου αγάλματος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου,του Μέγα ύψους 12 μέτρων, του πρώιμου τέταρτου αιώνα, είναι από τα πιο πολύτιμα χάλκινα στη συλλογή του Καπιτωλίου.
Περιλαμβάνουν ένα τεράστιο κεφάλι, μια σφαίρα, ένα αριστερό αντιβράχιο και το χέρι, το οποίο λείπει από την παλάμη (που κρατούσε την σφαίρα), μέρος του μεσαίου δακτύλου και το μεγαλύτερο μέρος του δείκτη του. Τα αρχεία του δωδέκατου αιώνα αναφέρουν επίσης ένα τεράστιο στέμμα που χάθηκε.
Τα θραύσματα φυλάσσονταν στη συλλογή του Πάπα στην Piazza de Lateran, πριν ο Σίξος IV τους έδωσε στο Καπιτωλίνι το 1471 με άλλα μεγάλα χάλκινα, όπως η λύκαινα του Ρωμύλου και του Ρώμου . Παρόλο που οι ειδικοί συμφωνούν γενικά ότι τα θραύσματα απεικονίζουν τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι το άγαλμα θα μπορούσε επίσης να απεικονίσει τον διάδοχό του Κωνσταντίνο Β ', που τον έμοιαζε. Η αρχική θέση του κολοσσού παραμένει μυστήριο.
Λίγα είναι γνωστά για την ιστορία του δακτύλου προτού φτάσει στο Λούβρο τη δεκαετία του 1860 μαζί με άλλα κομμάτια από τη συλλογή του ιταλικού μαρκησίου Giampietro Campana. Το 1913 καταχωρήθηκε ως "ρωμαϊκό δάκτυλο" με τον αριθμό αναφοράς BR78.
Πιο πρόσφατα, η κ.Aurelia Azema, η οποία από τότε έχει ενταχθεί στο εργαστήριο του Λούβρου, άρχισε να μελετά το αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής της σε αρχαίες τεχνικές συγκόλλησης για την κατασκευή μεγάλων χάλκινων αγαλμάτων. Παρατήρησε ότι ασχολείτο μάλλον με κάταγμα δείκτη αντί για δάκτυλο και ότι το μήκος του, 38 εκατοστά, θα ταιριάζει σε μια μόνιμη φιγούρα ύψους περίπου 12 μέτρων, που οδήγησε στη θεωρία ότι μπορούσε να ανήκει στον Κωνσταντίνο.
Το δάχτυλο, το οποίο έχει ένα λεπτό μεταλλικό τοίχωμα (4,5 mm κατά μέσο όρο), φαίνεται να έχει κοίτασμα, σύμφωνα με την έμμεση διαδικασία χύτευσης κεριού του άγαλμα και εμφανίζει στιλιστικές ομοιότητες με τα θραύσματα στη Ρώμη.
Ο Benoît Mille, ειδικός της αρχαίας μεταλλουργίας στο εργαστήριο και διευθυντής της διατριβής της Azema, συνέχισε τη μελέτη του έργου για μια έκθεση σχετικά με τη συλλογή της Campana, η οποία πρόκειται να ανοίξει στο Λούβρο τον Νοέμβριο πριν ταξιδέψει στο κρατικό Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη.
Αυτή η μοναδική συλλογή έργων ζωγραφικής, γλυπτών, κοσμημάτων και αντίκες πωλήθηκε στη Βρετανία, τη Ρωσία και τη Γαλλία μετά την πτώχευση του μαρκησίου στη Ρώμη το 1858.
Ο Ναπολέοντας ΙΙΙ αγόρασε μέρος της για το Λούβρο, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 10.000 παλαιών τεμαχίων.
Στο εργαστήριο του μουσείου, ο αρχαιολόγος Nicolas Melard χρησιμοποίησε μια διαδικασία 3D μοντελοποίησης για να παράγει ένα αντίγραφο του δακτύλου, το οποίο οι επιστήμονες, συνοδευόμενοι από τους επιμελητές του Λούβρου Françoise Gaultier και Sophie Descamps, πήγαν στο μουσείο της Ρώμης στις 17 Μαΐου. Αποδείχθηκε ότι ταιριάζει με το άγαλμα του Καπιτωλίνι - μέχρι τις πιο λεπτομερείς λεπτομέρειες.
Ανασυγκρότηση του αυτοκρατορικού αγάλματος στη πορφυρά στήλη που στέκεται ο Κωνσταντίνος Α' 324 έως 330 στην Νέα Ρώμη -Κωνσταντινούπολη.