«Το δεύτερο συνέδριο του ΝΟΦ θα είναι συνέδριο διακήρυξης των νέων προγραμματικών αρχών του ΝΟΦ. Αρχών που είναι ο προαιώνιος πόθος του λαού μας. Θα διακηρύξει την ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο μακεδονικό κράτος μέσα στη λαϊκοδημοκρατική ομοσπονδία των βαλκανικών λαών, που είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του». Στο τέλος, το συνέδριο διακήρυξε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του «μακεδονικού» λαού.
Είχε προηγηθεί η απόφαση της 5ης ολομέλειας του ΚΚΕ που πραγματοποιήθηκε στις 30 και 31 Ιανουαρίου του 1949 στο Γράμμο και άλλαξε τη θέση του κόμματος για τους σλαβόφωνους Έλληνες από «πλέρια ισοτιμία στις μειονότητες που ζούσαν στην Ελλάδα» σε αυτοδιάθεση των σλαβόφωνων, συγκεκριμένα η απόφαση ανέφερε: «Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδονικός (σλαβομακεδονικός) λαός τα ‘δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος».
Αυτοί ήταν οι προδότες και οι απογόνοι τους σήμερα συνεχίζουν το ίδιο ακριβώς τροπάριο...