«Ἀντελήφθηκα ὅτι οἱ πληγές τῶν ἐσχάτων δέν θά εἶναι πληγές πού τίς δίνει ὁ Θεός, δηλαδή μέ τήν ἔννοια ὅτι δίνει ὁ Θεός αὐτό, δίνει ἐκεῖνο, ὥστε νά πεῖ κανείς: «Μά ὁ Θεός δίνει αὐτά;».
Καί πάλι, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ Του, δέν θά εἶχε κανείς τίποτα νά κατηγορήσει. Ὅμως, παρατήρησα τό ἑξῆς, καί τά παρατηρεῖ κανείς αὐτά ὅταν ἔρχονται, ἐξάλλου αὐτή εἶναι καί ἡ σωστή ἑρμηνεία, νά βλέπει κανείς ὅταν τά πράγματα ἔρχονται καί νά τά ἐξηγεῖ. Ὅτι αὐτές τίς πληγές τίς παρασκευάζομε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, μέ τά χέρια τά δικά μας, γιατί ποιός ἄνοιξε αὐτές τίς τρύπες στό στρῶμα τοῦ ὄζοντος; Ἐμεῖς πᾶμε μέ χημικές οὐσίες, πού ἔχομε ἐδῶ στή γῆ καί τρύπησε πάνω τό στρῶμα αὐτό.
Ἀγαπητοί μου, παρατήρησα ὅτι, ὄχι ὁ Θεός δίνει τίς πληγές, ἀλλά ὁ Θεός ἐπιτρέπει νά ἔρθουν οἱ πληγές, ὅταν ὁ ἄνθρωπος δέν γνωρίζει τά ὅριά του, τά ὑπερβαίνει σάν αὐθάδης καί θρασύς, καί τότε ὁ Θεός ἐπιτρέπει ὁ ἄνθρωπος νά τιμωρεῖται! Διάβαζα τελευταῖα μία περίπτωση πού μέ κατέπληξε. Γράφει ἡ Ἀποκάλυψη ὅτι ὁ ἥλιος θά γίνει τρίχινος, δηλαδή σάν ἕνα τσουβάλι, δέν θά ἔχει φῶς καί ἡ σελήνη θά εἶναι σάν αἷμα τό χρῶμα της! Ἡ ἐξήγηση εἶναι ἁπλῆ, θά λέγαμε, ἐφόσον ὁ ἥλιος χάνει τήν ἀκτινοβολία του, καί βέβαια ἴσως δέν τήν χάνει, ἀλλά οἱ συνθῆκες τοῦ περιβάλλοντος, τῆς ἀτμόσφαιρας, νά εἶναι τέτοιες, πού νά μοιάζει ὅτι ὁ ἥλιος ἔχασε τήν ἀκτινοβολία του.
Διάβασα τό ἑξῆς ἐκπληκτικό, ὅτι, ἄν ἐκραγεῖ μία ἀτομική βόμβα στή σελήνη, τότε ἡ σελήνη παίρνει τό χρῶμα αἵματος! Νά λοιπόν, θά ἔλεγε κανένας. Στήν προσπάθεια πιθανῶς, ποιός θά κερδίσει τή σελήνη, γιά σκοπούς ποικίλους, πολεμικούς, ὁ γνωστός «πόλεμος τῶν ἄστρων», κάποιος, κάποια ἐξουσία νά πάει νά ρίξει ἐκεῖ μία βόμβα, γιά νά μή γίνει τοῦ ἀλλουνοῦ κτῆμα καί ρίχνει μία βόμβα καί γίνεται τότε ἡ σελήνη αἷμα! Πέστε μου, σᾶς παρακαλῶ, ἀκόμη καί οὐράνια φαινόμενα, ποιός εἶναι αἴτιος, ὁ Θεός ἤ ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος; Ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος!
Αὐτό θέλω νά σᾶς τονίσω, ὅτι οἱ πληγές τῶν ἐσχάτων, αὐτό ἀνακαλύπτω τώρα [ἡ ὁμιλία ἔγινε στίς 7-8-1990], εἶναι ἔργα τῶν χειρῶν τοῦ πολιτισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου, πού ξεπέρασε τά ὅριά του. Ἔτσι καί ἐδῶ, ἔχομε τόν ἄγγελο πού ἔρχεται νά καυματίσει, νά κάψει ἐν πυρί, καί μάλιστα ἡλιακό πῦρ, τό λέει καθαρά, ὅτι στόν ἥλιο ἔριξε τή φιάλη του: «Ἐν πυρί τούς ἀνθρώπους καί ἐκαυματίσθησαν οἱ ἄνθρωποι καῦμα μέγα»! Ὅπως λέμε, ἔχομε καύσωνα, πεθαίνουν οἱ ἄνθρωποι ἀπό τόν καύσωνα, καί τότε, λέγει, οἱ ἄνθρωποι ἀντί νά μετανοήσουν, ἐβλασφήμησαν οἱ ἄνθρωποι τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί «οὐ μετενόησαν»!
Ὅμως, βλέπομε ὅτι σέ αὐτή τήν πληγή, ὅπως καί σέ ἄλλες πληγές, ὁ Θεός προστατεύει τούς δικούς Του ἀνθρώπους. Μέ ποιό τρόπο; Ἐκεῖνος ξέρει. Ἔχομε προηγούμενο, πού στήν Αἴγυπτο εἶχαν τριήμερο ψηλαφητό σκότος καί οἱ Ἑβραῖοι εἶχαν χαρά Θεοῦ. Ὁ Θεός ξέρει! Ἐξάλλου, τό λέει στό Βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως πώς πολλές ἀπό τίς πληγές οἱ εὐσεβεῖς δέν θά τίς δοκιμάσουν. Βγές, λαέ μου, ἀπό τή νοητή Βαβυλῶνα, γιά νά μήν τιμωρηθεῖς, ἐνῶ αὐτή τιμωρεῖται!».
πηγή: http://athanasiosmytilinaios.blogspot.gr
https://simeiakairwn.wordpress.com