Ψεύδονται οι πολιτικοί μας (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) όταν μας λένε ότι έρχεται η ανάπτυξη ή ότι θα φέρουν την ανάπτυξη. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, όσο ισχύουν τα πράγματα που ισχύουν σήμερα. Είναι απλώς μια επικοινωνιακή κορώνα. Αλλά γιατί;
Γιατί το σύστημα της Παγκοσμιοποίησης δεν περιορίζει τα σχέδια του μόνο στην μετακίνηση και εγκατάσταση πληθυσμών από άλλα μέρη σε άλλες χώρες, σπάζοντας έτσι την ομοιογένεια πολλών Ευρωπαϊκών Χωρών. Τα σχέδιά τους προβλέπουν και την χωροταξική κατανομή των διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων!. Έτσι παραδείγματος χάρι το Παγκόσμιο σύστημα δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψει στην Ελλάδα να αναπτυχθεί Βιομηχανία ή άλλοι Τεχνολογικοί κλάδοι. Στην Ελλάδα επιτρέπει πχ τον Τουρισμό. Επίσης επιτρέπει την Ναυτιλία, και αυτή με κάποιο περιορισμό. Ακόμη και η Γεωργία στην Ελλάδα είναι υπό αυστηρό έλεγχο- κάτω του 10%. Δεν επιτρέπουν την πλήρη αυτοδυναμία της. Σιωπηρά μεν αλλά μέσα από ένα αδιαφανές σύστημα ασκείται πλήρης έλεγχος. Έτσι, πχ για ένα φακελάκι σπόρων ντομάτας από την Ολλανδία, θα πρέπει να επιστρέφουμε 2 φορτηγά ντομάτα στην Ευρώπη. Σε μας όμως δεν επιτρέπουν να αναπτύξουμε και το φακελάκι σπόρων. Άτυπα πλην σαφώς, οι δομές (κυρίως οι επιστημονικές) ελέγχονται ώστε να μην έχουμε ανεξαρτησία σχεδόν σε κανένα κλάδο. Μπορεί να μην φαίνεται τίποτα στην επιφάνεια, όμως η πραγματικότητα το δείχνει. Και φυσικά αυτό συμβαίνει και σε κάθε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα. Στην Σλοβενία παραδείγματος χάριν, επιτρέπεται η συναρμολόγηση αυτοκινήτων, αλλά περιορίζονται πλήθος άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων. Η τεχνολογία σπόρων για παράδειγμα θα είναι συγκεντρωμένη σε πολύ λίγα κέντρα.
Εννοείται ότι ο φυσικός ορυκτός πλούτος της Χώρας μας θα διαχειρίζεται απ’ ευθείας από αυτό το Παγκόσμιο σύστημα.
Είναι προφανές ότι οι προσχεδιασμένες οικονομικές υποδομές τις οποίες έχει σχεδιάσει το Παγκόσμιο σύστημα, προετοιμάζουν φτωχοποίηση και καινούργια εκτεταμένα σκλαβοπάζαρα. Με την κατανομή των διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων κανένα μέλος της Ε.Ε. και όχι μόνο, δεν θα μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα από το άλλο. Έτσι επιβάλλεται αυτόματα η νέα τάξη. Η οικονομική εξάρτηση συνεπάγεται την πολιτική αλλά και την πνευματική εξάρτηση.
Από την άλλη πλευρά, ο περιορισμός των μετρητών, η εκτεταμένη χρήση των πιστωτικών και άλλων καρτών, είναι απλά μερικά εργαλεία της νέας τάξης που προετοιμάζεται και επωάζεται για την επόμενη ημέρα, σαν αυγό φιδιού.
Έτσι τα περί ανάπτυξης και αυτοκυριαρχίας είναι φρούδες ελπίδες!. Θα θυμίσω τι είχε πει ο Μάνος Χατζηδάκης όταν η Ελλάδα έμπαινε στην τότε ΕΟΚ. Τότε είχε πει απλά ότι, περάσαμε μια Τουρκοκρατία, τώρα θα περάσουμε και μια δεύτερη!
Που να το φανταζόμασταν τότε!