 |
| Η περιβόητη διευθύντρια |
Μπροστά στον φακό της κάμερας μίλησαν για πρώτη φορά μαθητές καταγγέλλοντας πως παρά τις διαμαρτυρίες εδώ και τρία χρόνια, κανείς δεν ασχολήθηκε με το να τοποθετηθεί μία ελληνική σημαία στο εν λόγω σχολείο.
Ο μαθητής που «τόλμησε» να την ανεβάσει, παρά την σύσσωμη στήριξη των συμμαθητών του, πήρε μονοήμερη αποβολή από το σχολείο.
Μάλιστα, όπως αποκάλυψε η διευθύντρια του λυκείου, συζητήθηκε ακόμη και η επιβολή μεγαλύτερης ποινής στον θαρραλέο μαθητή.
Το πιο εξοργιστικό όμως είναι ότι , σύμφωνα με τον τοπικό τύπο, υπάρχουν και νέες αντιδράσεις στο Λύκειο Γαζίου , όπου μαθητής «πλήρωσε» με αποβολή την πράξη του να υψώσει την ελληνική σημαία σε στύλο της ΔΕΗ, αφού το σχολείο δεν είχε σημαία.
Οι μαθητές φέρονται να καταγγέλλουν ότι τώρα απειλείται η πολυήμερη εκδρομή του σχολείου, γεγονός όμως που διαψεύδει η διευθύντρια.
Η ίδια φέρεται να δικαιολογήθηκε ότι είναι ευαισθητοποιημένη σαφώς και μόνο για την ασφάλεια των παιδιών του Σχολείου, χωρίς όμως να αναφέρει γιατί δεν επιδείχθηκε η ίδια ευαισθησία για την έπαρση της σημαίας, η οποία βάσει κανονισμού επιβάλλεται να είναι αναρτημένη στον κατάλληλο ιστό του σχολείου.
Η ίδια δήλωσε ότι ανέμενε να περάσει η εθνική εορτή για να επιβάλει την ποινή της αποβολής στο μαθητή που παραβίασε κανόνες ασφαλείας , ενώ στο πλευρό της ανέφερε ότι είναι και το Σύνολο των Καθηγητών του Λυκείου .
Όπως κατήγγειλε όμως μαθήτρια του σχολείου στο neakriti.gr «αυτό που μας είπαν οι καθηγητές είναι ότι μετά την πράξη αυτή, δεν θέλουν να συνοδεύσουν τα παιδιά της Γ’ Λυκείου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Σήμερα λόγω της αποβολής που επιβλήθηκε στο μαθητή, οι μισοί μαθητές επέστρεψαν στις τάξεις και άλλοι μισοί συνέχισαν μέχρι τέλους την αποχή. Προχωρούμε την Δευτέρα και σε κατάληψη».
Οι μαθητές και οι γονείς τους έχουν διαφορετική άποψη για το θέμα αυτό που αναστάτωσε την τοπική κοινωνία σε ένα νησί το οποίο κατά την περίοδο του 1940, δοκιμάστηκε πολύ σκληρά, όπως και στην συνέχεια με την γερμανική κατοχή, με εκατοντάδες εκτελέσεις Κρητικών πατριωτών , με κάψιμο χωριών από τον βάρβαρο κατακτητή και πολλά άλλα.
Η Κρήτη είναι ένα νησί που έδωσε πολλά στον αγώνα και πρωτίστως όλοι μας θα πρέπει να τιμούμε τους ήρωες που έπεσαν στο καθήκον, για να μπορούν σήμερα οι Έλληνες μαθητές να διδάσκονται σε μια ελεύθερη και ανεξάρτητη πατρίδα.
Η ουσία όμως είναι ότι το περιστατικό ενδεχομένως να είναι και μια «εικόνα» του μέλλοντος στην πατρίδα μας όπου «κάποιοι» ενδεχομένως απ’ έξω, (δεν αναφερόμαστε βέβαια σε καθηγητές), να θελήσουν να επιβάλουν στην όποια ελληνική κυβέρνηση την κατάργηση της έπαρσης της τιμημένης ελληνικής σημαίας.
Όλοι οι Έλληνες οφείλουν από όποια θέση και να υπηρετούν σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα να τηρούν τις παραδόσεις και ειδικά να τιμούν την σημαία που δεν είναι ένα απλό κομμάτι ύφασμα, αλλά το σύμβολο που ενώνει την Ελλάδα με τους προγόνους της και το ένδοξο παρελθόν, λειτουργώντας ως φάρος για το μέλλον.
