Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017

Τι επιλογές έχουν οι Κούρδοι μετά την απελευθέρωση της Ράκκας

Σάββας Καλεντερίδης

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας (SDF), ραχοκοκαλιά των οποίων είναι οι Δυνάμεις Προστασίας του Λαού (YPG) που στελεχώνονται κυρίως από Κούρδους της Συρίας, δίνουν διεθνή συνέντευξη Τύπου με παρουσία δεκάδων ξένων τηλεοπτικών καναλιών. Το θέμα της συνέντευξης η απελευθέρωση της Ράκας, την οποία οι τζιχαντιστές είχαν ανακηρύξει «πρωτεύουσα» του χαλιφάτου.
Μάλιστα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η συνέντευξη δίνεται στην πλατεία Αλ Ναΐμ, εκεί όπου οι τζιχαντιστές αποκεφάλιζαν δημοσίως τα θύματά τους και κάρφωναν τα κεφάλια τους στα κάγκελα της πλατείας.

Εκεί, στην ίδια πλατεία όπου οι τζιχαντιστές έριχναν από το δεύτερο και τον τρίτο όροφο ομοφιλόφιλους. Πρόκειται για την πλατεία όπου η φρίκη μιας παρανοϊκής ιδεολογίας έφερε τον άνθρωπο όχι αιώνες, αλλά χιλιετίες πίσω.

Απελευθερώθηκε λοιπόν η Ράκα, με τους τζιχαντιστές να μετρούν 6.000 νεκρούς και τους νικητές να μην έχουν ανακοινώσει ακόμα τις απώλειές τους.

Θα πρέπει δε να πούμε ότι παράλληλα, όλο αυτό το διάστημα που οι Κούρδοι σφράγισαν τα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία σε μήκος περίπου 750 χλμ, σταμάτησε και η ροή προσφύγων από τη Συρία προς την Τουρκία και εκείθεν στην Ελλάδα, με τις γνωστές και από κάθε άποψη τραγικές συνέπειες.


Να σημειωθεί ότι όσο είχαν κοινά σύνορα Τουρκία και Ισλαμικό Κράτος, ο Ερντογάν είχε παραχωρήσει όλες τις δομές του τουρκικού κράτους στους τζιχαντιστές.

Εκεί τους υποδέχονταν οι τουρκικές υπηρεσίες, στα αεροδρόμια και τις συνοριακές πύλες της Τουρκίας, στη συνέχεια τους έστελναν σε βάσεις εκπαίδευσης, τους εξόπλιζαν και τους έστελναν στη Συρία, να διαλύσουν μια γειτονική χώρα. Για το εμπόριο πετρελαίου που έκανε η οικογένεια Ερντογάν με τους τζιχαντιστές δεν χρειάζεται να πούμε εμείς τίποτα, κατέθεσαν ολόκληρο φάκελο οι Ρώσοι στον ΟΗΕ πριν «αιχμαλωτίσουν» τον ίδιο και ολόκληρη την Τουρκία, λόγω του κουρδικού τρόμου που κατέλαβε την Άγκυρα.

Όμως το σημαντικότερο ίσως ζήτημα που αφορά την Ελλάδα και την ΕΕ ήταν το θέμα των προσφύγων. Το Ισλαμικό Κράτος δεν συνεργάστηκε μόνο στον τομέα του πετρελαίου με τον Ερντογάν και την Τουρκία, έκαναν και εμπόριο ψυχών.

Εκατομμύρια άνθρωποι «σπρώχτηκαν» στην Τουρκία, η οποία τους χρησιμοποίησε για δύο κυρίως σκοπούς. Ο ένας ήταν η υποχρεωτική εγκατάσταση περίπου δυο εκατομμυρίων ανθρώπων σε ευαίσθητες περιοχές Κούρδων και αλεβιτών, για τη δημογραφική αλλοίωση και για να δημιουργηθεί «ανάχωμα» που θα αναχαιτίσει την έξοδο των Κούρδων στη θάλασσα.

Ο άλλος η διοχέτευση περίπου ενός εκατομμυρίου προσφύγων στην Ελλάδα, με διπλό στόχο:
Το σμπαράλιασμα των συνόρων και της έννοιας της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και η δημιουργία σημαντικής μουσουλμανικής κοινότητας τόσο στα νησιά όσο και στην ενδοχώρα. Συναρτώμενος στόχος ο εκβιασμός της Ευρώπης, για προσπορισμό στρατηγικών κερδών σε όλους τους τομείς της ατζέντας ΕΕ-Τουρκίας.
Ο άλλος στόχος ήταν το χρήμα. Η διακίνηση εκατομμυρίων ανθρώπων αποτέλεσε για την Τουρκία στην κυριολεξία πηγή πλούτου, αφού τα λεφτά που πλήρωσαν αυτοί οι άνθρωποι για διαμονή και διακίνηση στην Ελλάδα και την Ευρώπη ξεπερνούν τα δέκα δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με υπολογισμούς.

Ενώ λοιπόν αυτός ο πονοκέφαλος για την Ελλάδα και την Ευρώπη, στο μέτρο που αφορούσε τους πρόσφυγες από τη Συρία, τελειώνει, η Τουρκία συνεχίζει το «παιχνίδι» και προς την Ελλάδα και προς την Ευρώπη, παρά την υφιστάμενη συμφωνία, διοχετεύοντας και πάλι δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που προέρχονται από χώρες της Αφρικής – ακόμα και από τη Λατινική Αμερική.

Αρκεί να διανοηθεί κανείς ότι ο Μαροκινός που θέλει να πάει στην Ευρώπη έρχεται στην Ελλάδα μέσω Τουρκίας, αντί να περάσει στις ακτές της Ισπανίας, που φυλάσσονται σωστά και δεν αποτελούν ξέφραγο αμπέλι όπως κατήντησε την Ελλάδα η πολιτική των ανοικτών συνόρων που εγκαινίασε η Τ. Χριστοδουλοπούλου της Βίλας Αμαλία και συνεχίζει να τηρεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.


Δεν έκλεισε όμως η αυλαία στη Συρία με την απελευθέρωση της Ράκας. Μένουν δύο υπόλοιπα.

Το ένα είναι παιχνίδι πετρελαίου και παίζεται μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας στην περιοχή της επαρχίας Ντερ εζ Ζορ, που ελέγχουν ακόμα οι τζιχαντιστές, και το άλλο παίγνιο γεωπολιτικής και αφορά τον έλεγχο της επαρχίας Ιντλίμπ, που θα οδηγήσει τους Κούρδους στη Μεσόγειο.

Θα τα δούμε σε επόμενο επεισόδιο.