Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

Ο Άγιος Φανούριος φέτος να… εξαφανίσει!

Του Ηλία Σχορετσανίτη, Οικονομολόγου Msc

Σήμερα είναι ημέρα μνήμης του Αγίου Φανουρίου, ενός από τους μεγάλους μάρτυρες της Ορθοδόξου εκκλησίας μας.

Το τι υπέστη είναι αδιανόητο για τους σημερινούς τηλεορασάνθρωπους του «The Saw», του «Δολοφόνου με το πριόνι» και όλων των λοιπών κινηματογραφικών έργων και πρωταγωνιστών που τα βλέπουμε πολλές φορές με το ένα μάτι από τις φρικαλεότητες που διαπράττονται, συνήθως μασουλώντας. Έτσι εκπαιδεύσανε τον άνθρωπο του 21ου αιώνα να διασκεδάζει.

Ο Άγιος Φανούριος, όμως, και υπαρκτός ήταν και αγόγγυστα πέρασε από βασανιστήρια αδιανόητα για την πραγματικότητά μας. Γιατί; Γιατί ήταν γνήσιος ιδεολόγος του Χριστού. Εν συντομία θα αναφέρω ότι λιθοβολήθηκε στο κεφάλι και το στόμα, δάρθηκε με ξύλα και ρόπαλα, ξέσχισαν τις σάρκες του με αιχμηρά σιδερένια εργαλεία, έκαψαν το σώμα του με αναμμένες λαμπάδες, τον έδεσαν σε μάγκανο που συντρίβει τα κόκκαλα καθώς περιστρέφεται, τον έριξαν σε λάκκο με άγρια θηρία, τον καταπλάκωσαν με μεγάλη πέτρα, του τοποθέτησαν τις παλάμες σε αναμμένα κάρβουνα και τέλος τον έριξαν όρθιο σε ένα καμίνι όπου τον περίζωσαν οι φλόγες και οι καπνοί. Εν καμίνω έφυγε για τα ουράνια.

Αντί να έχουμε για παράδειγμα τον ηρωισμό των Μεγαλομαρτύρων, αντί να προβληματιστούμε για την κινητήριο δύναμη της ψυχής τους, τρέχουμε να δούμε στον κινηματογράφο το τελευταίο θρίλερ για να σπάσουμε την ανία μας. Φυσικά και έχουμε όλοι την ελεύθερη επιλογή. Τη μόνη επιλογή που αφήνει στο μέσο άνθρωπο το σύστημα. Την κενή.

Ο Άγιος Φανούριος φημίζεται στο έθνος μας, διότι βοηθάει όσους τον επικαλούνται να τους φανερώσει κάποιο αντικείμενο, εργασία σε όποιον επιθυμεί να δουλέψει, κάποια χαμένη υπόθεση, αλλά και αποκατάσταση της υγείας σε παθόντες. Βρισκόμενοι στο κατώφλι βίαιων και αναπάντεχων γεωπολιτικών εξελίξεων με απρόβλεπτες συνέπειες για την πατρίδα μας στο εγγύς μέλλον, εύχομαι ο Άγιος Φανούριος φέτος να εξαφανίσει…

Να εξαφανίσει από τις καρδιές των Ελλήνων την ιδιοτέλεια, που είναι εχθρός της εν Χριστώ ενότητας. Να εξουδετερώσει την εμπάθεια προς τον πλησίον, κοινώς την επιθυμία μας «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα». Να απαλείψει από τα μάτια μας μυωπικές συμπεριφορές που δεν εξυπηρετούν το κοινό καλό. Να αφαιρέσει τα μεγάλα εμπόδια που τίθενται σε όλους όσους προσπαθούν να αναστήσουν τα ιερά και τα όσια της πατρίδος. Τέλος, εύχομαι από καρδιάς να εξαφανίσει τις φοβίες του σύγχρονου Έλληνα που τον καθηλώνουν στην απραξία.

Και αυτές οι φοβίες θα φύγουν μόνον όταν με τις πρεσβείες και του Αγίου Φανουρίου εμφανιστεί κάποιος άνθρωπος του Θεού που «θα μας συνεγείρει και θα μας ενώσει προς το καλό», κατά τον γέροντα Πορφύριο. Γιατί όταν ενώνεις τον κόσμο προς το καλό, τον ενώνεις προς το Χριστό. Και δίπλα στο Χριστό οι φοβίες εξανεμίζονται, όπως μας διδάσκει με το μαρτυρικό του τέλος ο Άγιος Φανούριος.

«Ουράνιον εφύμνιον εν γη τελείται λαμπρώς, επίγειον πανήγυριν νυν εορτάζει φαιδρώς Αγγέλων πολίτευμα, άνωθεν υμνωδίαις, ευφημούσι τους άθλους, κάτωθεν Εκκλησία την ουράνιον δόξαν. ην εύρες πόνοις και άθλοις τοις σοις, Φανούριε ένδοξε.»

πηγή