Το πνευματικό νόημα του σεισμού και των φυσικών καταστροφών συνοψίζεται στα εξής:
Όλα τα φαινόμενα φυσικά, γεωλογικά κλπ συναφή είναι ταγμένα από τον Θεό για την συντήρηση και την διαμόρφωση, ακόμα και εξ αρχής για την δημιουργία του κόσμου.
Όλα τα φαινόμενα φυσικά, γεωλογικά κλπ συναφή είναι ταγμένα από τον Θεό για την συντήρηση και την διαμόρφωση, ακόμα και εξ αρχής για την δημιουργία του κόσμου.
Άλλο το γενικό και άλλο το μερικό. Γενικό καλό είναι να διαμορφώνεται φυσικά ο πλανήτης και ο υλικός κόσμος και όλη κτίση για την δική μας χρήση.Μερικό σημαίνει καταστροφές και τραγωδίες για πολλούς των ανθρώπων, αλλά πάντοτε υπάγεται και υπακούει στο γενικό.
Υπάρχει βέβαια και το έκτακτο και το θαυμάσιο πού λέγεται σημείο Θεού και δεν καταργεί τους φυσικούς νόμους πού έταξε ο Θεός αλλά γίνεται πρός συνετισμό μας και σωτηρία μας.
Οι άνθρωποι απευθύνονται με συντριβή στον Θεό γιατί νιώθουν αδύναμοι και ανυπεράσπιστοι μπροστά στις θεομηνίες και αυτές γι αυτό ακριβώς παραχωρούνται από τον Κύριο για να ταπεινωνόμαστε, να μην θεωρούμε δεδομένη την κυριαρχία και την κτήση μας και να στρεφόμαστε στην φιλοσοφία της ταπείνωσης και της μετάνοιας.
Για το παρά την φύσιν δεν χρειάζεται να μιλήσουμε, γιατί βιώνουμε τα αποτελέσματα της οικολογικής καταστροφής και κάθε άλλης φθοράς στις αρρώστιες και τις καταστροφές, πού μας επιστρέφουν σαν νομοτέλεια, χωρίς να μας συνετίζουν ωστόσο.
Η εκκλησία ψάλλει ύμνους και αναπέμπει δεήσεις σε κάθε φυσικό καταστροφικό φαινόμενο. Η εξήγηση βρίσκεται σε ένα ευαγγελικό χωρίο, στο βιβλίο του κατά τον Λουκά ευαγγελίου.Ρώτησαν με συντριβή και έκπληξη οι ιουδαίοι τον Χριστό γιατί να πέσει μια στοά του ναού και να καταπλακώσει κάποιους ιουδαίους με συνέπεια εκείνοι να πεθάνουν αιφνίδια. Εκείνος τους απάντησε πώς εκείνοι πού πέθαναν δεν ήταν αμαρτωλότεροι από τους άλλους για να τιμωρηθούν με αυτό τον τρόπο αλλά πώς ο θάνατος τους διδάσκει τους πάντες με το αιφνίδιο.
Τους είπε δηλαδή να είναι συνεχώς σε εγρήγορση και σε μετάνοια, γιατί δεν γνωρίζουν σε ποιά στιγμή θα έρθει πάνω και σε αυτούς η καταστροφή και ο θάνατος και θα κατέβουν στον άδη απροετοίμαστοι και χωρίς μετάνοια.
Γι' αυτό συνεχώς αναπέμπουμε δεήσεις και προσευχές στον Θεό τον δημιουργό και συντηρητή του σύμπαντος. Για να μας προφυλάξει από τον αιφνίδιο θάνατο και να μην φύγουμε αμετανόητοι, αλλά και επειδή-και αυτό είναι πολύ ανθρώπινο πιστεύω για να το κατακρίνει κάποιος ως ολιγοψυχία- να μην επιτρέψει μεγάλες δοκιμασίες και πειρασμούς και πέσουμε σε απόγνωση.
Αυτό σημαίνει και το εξ αμαρτιών μας και δεν έχει ποινικό χαρακτήρα όπως νομίζουν οι περισσότεροι,αλλά πνευματικό και ανάγεται στην βαθιά και ακατανόητη οικονομία της αγάπης του Θεού.
http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com