– ιδιοκτήτες Τράπεζας – και άνθρωποι που «έβλεπαν» μπροστά από την εποχή τους, αγοράζουν εκτάσεις στην Αγριά Βόλου, με σκοπό να λειτουργήσουν ψυγεία, για την παραγωγή πάγου και τη διατήρηση φρούτων και λαχανικών.
Δύο χρόνια αργότερα, οι Κοσμαδόπουλοι ιδρύουν την Ανώνυμος Εταιρία Ψυγείων Αγριάς Βόλου, ενώ το εργοστάσιο της επιχείρησης – χάρη στο οποίο όλη η περιοχή αποκτά ηλεκτρικό ρεύμα – εγκαινιάζεται από τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Την ίδια στιγμή, ο διορατικός Ιωάννης Κοσμαδόπουλος, παρατηρώντας την υπερπαραγωγή λεμονιών στην περιοχή, την αύξηση του αριθμού των λεμονατζίδικων, καθώς και τη διακίνηση της παραδοσιακής λεμονάδας απ’ τους πλανόδιους Μικρασιάτες μικροπωλητές, θέτει ως στόχο, τη δημιουργία εργοστασίου παραγωγής αναψυκτικών και χυμών.
Αυτός ήταν ο λόγος για τον ερχομό και την εγκατάσταση στην Αγριά, μετά από πρόσκληση του Κοσμαδόπουλου, ενός εξαίρετου χημικού μηχανικού από τη Γερμανία, με το όνομα Otto, στον οποίον οφείλεται και η δημιουργία της περίφημης μυστικής συνταγής της Λεμονάδας. Ακριβώς έτσι ξεκίνησε η παραγωγή της Λεμονάδας και ακολούθησε, τα χρόνια του πολέμου, η παραγωγή της συνθετικής «Λεμονάδας», της σημερινής Γκαζόζας.
Το 1936, η τράπεζα Κοσμαδόπουλου – δημιούργημα από το 1917 του πατέρα των αδελφών Κοσμαδόπουλου, Δημήτρη – χρεοκοπεί και η Ανώνυμος Εταιρία Ψυγείων Αγριάς περνάει στην ιδιοκτησία της Εθνικής Τράπεζας, η οποία με νέο καταστατικό ιδρύει την εταιρία Νέα Ψυγεία Αγριάς Α.Ε. Πλέον, ο εκάστοτε διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας είναι ταυτόχρονα και διευθυντής της ΕΨΑ.
Το ιστορικό γυάλινο συλλεκτικό μπουκάλι
Η νέα φιάλη – το χαρακτηριστικό, γυάλινο συλλεκτικό μπουκάλι – σχεδιάζεται τον Αύγουστο του 1939, από έναν ευρηματικό υπάλληλο της Εθνικής Τράπεζας, τον Αριστείδη Αλεξανδρίδη. Μοντέρνα για την εποχή φόρμα, έντονος χαρακτήρας και ένας ανάγλυφος ρόμβος, που δηλώνει ότι το προϊόν έχει βραβευτεί, συνθέτουν τα στοιχεία της εντυπωσιακής, πρωτότυπης φιάλης
Η ΕΨΑ έγινε ταυτόσημη με το προϊόν της για πάνω από 90 χρόνια, το γυάλινο μπουκάλι, πριν κάνει την εμφάνισή του στα σούπερ μάρκετ όλης της χώρας, οι επισκέπτες του Πηλίου το έπαιρναν με χαρά ως δώρο για τους αγαπημένους τους στην Αθήνα.
Οι πιστοί της ιδιαίτερης γεύσεις, συνέχιζαν να αγοράζουν τα γυάλινα μπουκάλια με φανατισμό. Ωστόσο φαίνεται ότι ο ανταγωνισμός είναι σκληρός… Άλλες λεμονάδες, σε πλαστικά μπουκάλια, έκαναν ευκολότερη τη χρήση από τους καταναλωτές. Μέχρι και πριν από μερικές μέρες η ΕΨΑ έμεινε απολύτως πιστή στο εξαιρετικό γυάλινο μπουκάλι… Έως ότου, ξαφνικά, στα ράφια των σούπερ μάρκετ έκανε την εμφάνισή της σε πλαστικά μπουκάλια. Κράτησε ωστόσο το ίδιο σχέδιο. Εκείνο που εμπνεύστηκε ο Αριστείδης Αλεξανδρίδης πριν από 78 χρόνια… Και συνεχίζει την πορεία της στον σκληρό κόσμο του ανταγωνισμού με διπλή συσκευασία.
ΥΓ: Λίγο πριν από τη δεκαετία του ’70, η παραγωγή πάγου σταματά, καθώς κυκλοφορούν πλέον τα ηλεκτρικά οικιακά ψυγεία. Η Εθνική Τράπεζα, μην επιθυμώντας πλέον στην ιδιοκτησίας της μια ζημιογόνο επιχείρηση, αποδέχεται την πρόταση εξαγοράς των αδελφών Μοσκαχλαϊδή και του Νίκου Τσαούτου και μεταβιβάζει τις μετοχές της ΕΨΑ στους ενδιαφερόμενους. Η ιστορία αποδεικνύει ότι η Τράπεζα έκανε λάθος ή απλώς δεν μπορούσε να διαχειριστεί ένα προϊόν που σε άλλα χέρια έκανε μια μεγάλη διαδρομή και έχει μπροστά του μεγάλο μέλλον.