Η ακτίνα των 380 χιλιομέτρων καλύπτει το Λίβανο, μεγάλο κομμάτι της Τουρκίας, την Ιορδανία, την Ανατολική Μεσόγειο, μέχρι την Κύπρο, ένα κομμάτι του Ιράκ, και το Ισραήλ σε όλη τη διαδρομή της ερήμου Νεγκέβ.
Το έγγραφο ανέφερε ότι το Πεντάγωνο δεν είναι σίγουρο για το αν, ενδεχομένως τα αμερικανικά αεροσκάφη θα μπορούσαν να διαπεράσουν αυτή την αντιαεροπορική ασπίδα δεδομένου ότι το ζήτημα δεν έχει ακόμη υπάρξει .
Προφανώς, η Αμερική δεν διαθέτει ηλεκτρονικά συστήματα πολέμου ικανά να διατρήσουν την πυκνή ρωσική αντιαεροπορική κάλυψη .
Η ρωσική ασπίδα επηρεάζει επίσης το Ισραήλ, το οποίο, σύμφωνα με τα ξένα μέσα ενημέρωσης, έχει διεξάγει πολλές αεροπορικές επιδρομές στις συνοδείες όπλων από τη Συρία στη Χεζμπολάχ τα τελευταία χρόνια.
Το Ισραήλ και η Ρωσία έχουν δημιουργήσει ένα μηχανισμό για την αποφυγή συγκρούσεων στο εναέριο χώρο της Συρίας, ενώ μέσα στο 2016 ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου συναντήθηκε με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν τέσσερις φορές για να προωθήσει αυτόν τον σκοπό.
Μην έχοντας άλλη επιλογή, ο Νετανιάχου έχει καλλιεργήσει τον ρωσικό ρομαντισμό του. Είναι ένα ειδύλλιο με το οποίο το Ισραήλ αναγκάστηκε να συναινέσει τη στιγμή που η ρωσική αρκούδα αποφάσισε να επιτεθεί στην «πίσω αυλή του».
Η Μόσχα επενδύει μεγάλη προσπάθεια στην σύγχυση και την αποτροπή των αντιπάλων της, αποκρύπτοντας τις πραγματικές προθέσεις της, που είναι δύσκολο για κάποιον να τις αποκρυπτογραφήσει.
Γεγονός είναι ότι η κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών του Ισραήλ περιόρισε την δράση της στη Ρωσία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Συνεπώς δεν γνωρίζει τα σχέδια του Πούτιν.
Το περιοδικό «Eshtonot», που εκδίδεται από το Εθνικό Κολέγιο Άμυνας του Ισραήλ, έκανε μια πρώτη προσπάθεια να διερευνήσει ενδελεχώς τα ζητήματα αυτά στην τελευταία έκδοση του.
Το θέμα αυτό διαθέτει μια ευρεία ανάλυση της επέμβασης της Ρωσίας στη Συρία, την στρατηγική σημασία της και τα λειτουργικά μαθήματα από τον Dr. Dmitry Adamsky, ανώτερο λέκτορα στο διεπιστημονικό κέντρο Herzliya , ο οποίος διδάσκει επίσης σε στρατιωτικές σχολές.
Ο Adamsky περιγράφει την διαδικασία λήψης αποφάσεων του Κρεμλίνου ως μια καλά μελετημένη διαδικασία που βασίζεται σε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική σκέψη.
Είπε ότι η ίδια η Ρωσία θεωρεί ότι ασχολείται με την αυτοάμυνα κατά της δυτικής επιθετικότητας τόσο στην Ανατολική Ευρώπη ( σύγκρουση στην Ουκρανία και προσπάθειες για την επέκταση του ΝΑΤΟ) και στον αραβικό κόσμο (επιχείρηση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη και εγκατέλειψε την προσπάθεια της δύσης να προωθήσουν την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία) .
Η παρέμβαση της Ρωσίας στη Συρία, έγραψε, είναι η πρώτη τέτοια κίνηση στη μετα-σοβιετική εποχή και η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980.
Η κεντρική διοίκηση του ρωσικού στρατού έκανε πρόβα της επιχείρησης αυτής με την κωδική ονομασία «Καύκασος 3», περίπου δύο μήνες πριν από την αποστολή δυνάμεων στη Συρία το Σεπτέμβριο του 2015.
Η Ρωσία είχε δύο κύριους λόγους για την παρέμβαση στην Συρία , σημείωσε ο Adamsky .
Πρώτον, ήθελε να προστατεύσει το καθεστώς του Assad, και μέσω αυτού τα συμφέροντα της Ρωσίας στη Συρία. Δεύτερον, ο φόβος ότι μια νίκη από σουνίτες τζιχαντιστές στη Συρία θα τόνωνε την ισλαμιστική τρομοκρατία στο εσωτερικό της Ρωσίας.
Η Ρωσία έχει τουλάχιστον 20 εκατομμύρια μουσουλμάνους, κυρίως σουνίτες, και η εξέγερση ενάντια στον Άσαντ έχει προσελκύσει χιλιάδες εθελοντές από τον Καύκασο.
Επιπλέον, η Ρωσία ήθελε να σπάσει τη διεθνή απομόνωσή της και να αποδυναμώσει τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν σε αυτήν κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία.
Η αποστολή δυνάμεων στη Συρία εκτρέπει την δυτική προσοχή από την Ουκρανία και αναγκάζει την δύση να εκτιμήσει την Ρωσία ως βασικό παράγοντα στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Πηγή