Γιά νά μήν ἀφήσει τή φθαρτή φύση μας νά παραπλανηθεῖ ἀπό τήν παροδική γλυκύτητα τῆς ἁμαρτίας, ὁ Κύριος ὅρισε, ὥστε οἱ πιό αἰσθησιακές ἀπολαύσεις στίς ὁποῖες ἐπιδιδόμαστε ἄσωτα νά μᾶς εἶναι ἐπιβλαβεῖς, τόσο ἀπό τή φύση τους, ὅσο καί λόγω τῆς ἀπληστίας καί τῆς λαιμαργίας μας. Τέτοιες ἀπολαύσεις συνήθως εἶναι οἱ σαρκικές, τό πολύ φαγητό καί τά ἄφθονα ποτά.
Δόξα νά ᾿ χει ὁ οὐράνιος Πατέρας μας μέ τό ἔλεος καί τή σοφία Του, πού χρησιμοποιεῖ κάθε μέσο γιά νά μᾶς ἐμποδίσει ἀπό τήν πώση μας στίς σαρκικές ἡδονές καί ἀπολαύσεις. «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκουέτω» (Ματθ. Ιγ΄ :9).
Χριστιανέ, ἡ βλάβη πού προξενοῦν οἱ σωματικές καί σαρκικές ἀπολαύσεις στό σῶμα μας, φανερώνουν πώς δέν εἴμαστε πλασμένοι γιά νά ζοῦμε ἔτσι στή γῆ, δοσμένοι στίς χαρές αὐτές, ἀλλά γι᾿ ἀνώτερες, πνευματικές καί αἰώνιες. Γι᾿ αὐτό ἡ ψυχή μας πρέπει νά εὐφραίνεται καί νά εἰρηνεύει μόνο κοντά στό Θεό. Αὐτή εἶναι ἡ τέλεια, ἡ ἀβλαβής, ἡ ἀληθινή καί αἰώνια χαρά καί ἀπόλαυση. Καί τήν ἔχουμε γευτεῖ αὐτήν τήν ἀπόλαυση πολλές φορές. Ἐνῶ ἀντίθετα ὅλες οἱ ἐπίγειες χαρές εἶναι ψεύτικες, ἀπατηλές, ἐπιβλαβεῖς καί παροδικές. Μέ τό πού τίς πλησιάζουμε, διαπιστώνουμε πώς φέρουν μέσα τους τούς σπόρους τῆς φθορᾶς. Καί τό ἀποδείχνουν αὐτό οἱ ἀρρώστιες κι οἱ θλίψεις πού τίς ἀκολουθοῦν.
Ἀδελφέ μου! Ἄν νιώθεις μέσα σου μιά νεκρική κακία γιά τόν ἀδελφό σου κι ἄν σέ βασανίζουν πονηρές σκέψεις ἐπειδή σέ πρόσβαλε, ἐδῶ θά βρεῖς τά μέσα γιά νά σωθεῖς ἀπό τήν ἐσωτερική φωτιά πού σέ καίει. Σκέψου τίς δικές σου ἁμαρτίες, πού εἶναι ἀναρίθμητες. Φέρε ζωντανά στή μνήμη σου πῶς σέ ὑπομένει ὁ Κύριος τῆς ζωῆς σου, πῶς συγχωρεῖ καθημερινά καί χωρίς τέλος τίς ἁμαρτίες σου ὅταν προσεύχεσαι σ᾿ Αὐτόν μέ ἐπίγνωση. Καί σύ δέ θέλεις νά συγχωρήσεις στόν ἀδελφό σου λίγα πάθη πού τοῦ ἐξάπτει ὁ διάβολος;
Πρέπει ν᾿ ἀναστενάξεις, νά κλάψεις μέ τήν ἀνοησία σου καί νά καταδικάσεις τόν ἑαυτό σου μόνο, ὄχι τόν ἀδελφό σου, μέ κανένα τρόπο. Καί τότε θά συγχωρήσει καί σένα ὁ Κύριος. Ἡ ἐσωτερική σου στενοχώρια θά διαλυθεῖ σάν καπνός, οἱ σκέψεις σου θά καθαρίσουν, ἡ ψυχή σου θά γαληνέψει καί θά βαδίσεις πάλι «ἐν εὐθύτητι καρδίας». Προσπάθησε νά εἶσαι πράος, προσποιήσου πώς δέν ἄκουσες τίς κατηγορίες, τίς συκοφαντίες, τίς προσβολές καί τίς ὕβρεις. Ὑπόθεσε πώς τίς ἄκουσε κάποιος ἄλλος ἤ ἡ σκιά σου. Μήν ἀφήνεις νά σέ τυραννᾶ ἡ καχυποψία.
«Ἔν ἀκακίᾳ μου ἐπορεύθην» (Ψαλμ. Κε΄ : 1), μᾶς λέει ὁ Ψαλμωδός.
Κι ἀλλοῦ ὁ ἴδιος:
«Ἐν τῷ συστῆναι τόν ἁμαρτωλόν ἐναντίον μου, ἐκωφώθην καί ἐταπεινώθην καί ἐσίγησα ἐξ ἀγαθῶν» (Ψαλμ. Λη΄ : 2 -3).
«Καί ἐγενόμην ὡσεί ἄνθρωπος οὐκ ἀκούων καί οὐκ ἔχων ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ ἐλεγμούς» (Ψαλμ. Λζ΄: 15).
**
Ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς. Γι᾿ αὐτό λοιπόν ἄς ἀφήσουμε κατά μέρος τή μέριμνα γιά ἄλλον ἄρτο. Ὁ Θεός πού μᾶς δίνει τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Υἱοῦ γιά βρῶμα καί πόμα μας, θά μᾶς δώσει καί τό φυσικό ἄρτο. Ἐκεῖνος πού ντύνει τήν ψυχή μας μέ τό Χριστό θά μᾶς δώσει καί τά ὑλικά ροῦχα. Ἐκεῖνος πού καταδέχεται νά ἐνοικήσει μέσα μας, δέ θά μᾶς στερήσει τήν πρόσκαιρη κατοικία.
Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
http://www.hristospanagia.gr/?p=63066
http://synaxipalaiochoriou.blogspot.gr/2017/04/blog-post_87.html