52 μέρες από την εισαγωγή,37 από την επέμβαση,22 μέρες χωρίς τεχνητο νεφρό!
Μέγας είναι ο Κύριος!
Περιέσχον με ὠδῖνες θανάτου, κίνδυνοι ᾅδου εὕροσάν με· θλῖψιν καὶ ὀδύνην εὗρον,,καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπεκαλεσάμην· ὦ Κύριε, ρῦσαι τὴν ψυχήν μου Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν.
Το νοσοκομείο είναι σχολείο μεγάλο.
Όποιος είναι σκληρός και αυτάρεσκος καλό είναι να σπουδάσει λίγο εκεί. Είναι μαθητεία. Δεν μπορώ να πώ ότι κακοπέρασα σε σχέση με άλλους ανθρώπους, αλλά η ζωή μετά την αιμοκάθαρση είναι εντελώς διαφορετική.
Και πιό ισχυρή είναι εσωτερική αλλαγή από την εξωτερική.
Ο πόνος και η δοκιμασία θεωρούνται απευκταία από πολλούς.
Και όμως πολλοί από μας τα έχουμε ανάγκη, όσο φρικτό και παράλογο και αν ακούγεται αυτό.
Μπροστά στον πόνο και την δοκιμασία των άλλων πάντα πέφτουμε στην παγίδα να κατηγορούμε τον Θεό.
Και είναι φορές πού μπροστά σε έναν ασθενή ή έναν δοκιμαζόμενο ή ακόμα περισσότερο σε ένα νεκρό στρέφουμε το κεφάλι μας αλλού για να ξορκίσουμε τον πόνο την δοκιμασία και τον θάνατο από εμάς και από τους δικούς μας.
Όμως όλα αυτά είναι και επικείμενα και αναμενόμενα και δεν πρέπει να τα αγνοούμε αλλά να εξασκούμαστε στην πιθανότητα ή μάλλον στην ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ τους.
Δεν μπορούμε να σπαταλούμε την πολύτιμη ζωή μας στο φόβο του πόνου και του θανάτου γιατί τότε θα είμαστε ήδη νεκροί και δεν θα ζήσουμε ούτε στιγμή την ζωή πού εφ άπαξ μας δίνεται.
Να μάθουμε να είμαστε ευγνώμονες για το παρόν πού μας δίνετε σαν δώρο.
Αυτή την δεδομένη στιγμή και στο πίσω μέρος του μυαλού μας να έχουμε και την θλίψη πού θα έρθει.
Ξέρουμε καλά πώς η ζωή του ανθρώπου είναι ένα μέρος χαρά και ενενηντα εννια μέρη πόνος, αγωνία και μέριμνα.
Ας χαρούμε αυτό πού έχουμε γιατί αν το χάσουμε και αυτό, η θλίψη θα γίνει εκατό και η ζωή θα μας φύγει από τα χέρια.
Η ευτυχία η μόνιμη στα υλικά και εγκόσμια πράγματα ποτέ δεν έρχεται. Δεν είναι αυτή η χαρά του Χριστού η αναφαίρετη, αλλά κάτι το άπιαστο.
Ζητούμενο φιλοσοφίας και όχι βίωμα υπαρκτό και κατάσταση πραγματική. Επειδή η χαρά και η ξεγνοιασιά είναι λίγη ας δοξάσουμε τον Θεό γι αυτό και ας αφήσουμε την μέριμνα για το αύριο πού δεν ορίζουμε.
Ο άνθρωπος πού ξέρει να αξιοποιεί τις λίγες στιγμες πραγματικής χαράς και ευτυχίας, ξέρει να αξιοποιεί και την δυναμική του πόνου πού είναι δύναμη εν ασθενεία και μεταλλείο ανεξάντλητο συνειδητοποίησης, γνώσης και σοφίας.
Ας γίνουμε όλοι σοφότεροι δοξάζοντας τον Παιδαγωγό τον Μέγα και για τα καλά και για "κακά" πού μας έρχονται.
π.Π.Κ.
Μας τόστειλε το mail
Ο άνθρωπος πού ξέρει να αξιοποιεί τις λίγες στιγμες πραγματικής χαράς και ευτυχίας, ξέρει να αξιοποιεί και την δυναμική του πόνου πού είναι δύναμη εν ασθενεία και μεταλλείο ανεξάντλητο συνειδητοποίησης, γνώσης και σοφίας.
Ας γίνουμε όλοι σοφότεροι δοξάζοντας τον Παιδαγωγό τον Μέγα και για τα καλά και για "κακά" πού μας έρχονται.
π.Π.Κ.
Μας τόστειλε το mail