Δεν θά τις ξαναβρούμε, θα λέμε: «Αχ, αυτές τις μέρες πώς τις έχασα, αυτή τη νύχτα πώς την έχασα, να μη προσευχηθώ;»
Μεγάλη Τεσσαρακοστή- αυτές τις μέρες δέν ξέρουμε αν θά τις ξαναζήσουμε. Νά προσέξουμε τήν «ευχή», νά λέμε όλο καί περισσότερο τήν «εύχή»- διότι όσο πλησιάζουν τά χρόνια προς τό τέλος του κόσμου, τόσο θά άπομακρύνεται ό άνθρωπος άπό τον Θεό. Ο όσιος Έφραίμ ό Σύρος έλεγε ότι όσο θά πλησιάζουμε στά χρόνια τού άντιχρίστου, τόσο χειρότεροι θά γινώμαστε, μοναχοί καί κοσμικοί.
Σήμερα δέν ύπάρχει οικογένεια πού δέν έχει προβλήματα, κυρίως άπό τά παιδιά τους- φοβερά προβλήματα. Φθάσαμε στήν κατάστασι πού ό ένας νά μή θέλη νά δη τον άλλο. Ό διάβολος περιλαβαίνει καί τά Μοναστήρια. Έχει μία ούρά πού είναι άπεριόριστη καί τυλίγεται στον καθένα καί του λέει: «Μή κάνης εκείνο, κάνε τό άλλο, μή κάνης προσευχή, μή κάνης αυτό, τό κάνεις μεθαύριο, κοιμήσου» καί φέρνει τή χαύνωσι. Εμείς λοιπόν νά κάνουμε ύπακοή- ή ύπακοή στούς Προεστώτες είναι ύπακοή στον Θεό. Οι Προεστώτες είναι ένα μέσο τής σωτηρίας μας, δηλαδή είναι όπως μία φαγάνα πού αφαιρεί τά μεγάλα βράχια, γιά νά περάσουμε- τά ύπόλοιπα όμως πρέπει νά τά βγάλουμε εμείς. ’Άν εμείς δέν κάνουμε ύπακοή στον Θεό, δέν θά μάς σκεπάζη ή Χάρις Του. Τίποτε δέν γίνεται έτσι. Και νά προσεύχεται ένας άνθρωπος άπό τό πρωί μέχρι τό βράδυ γιά ένα άλλο άνθρωπο, άν δέν έχη εκείνος προαίρεσι, δέν τον βοηθάει ή προσευχή. Γι’ αύτό θέλει λοιπόν νά έχουμε καλή προαίρεσι, νά θέλουμε τή σωτηρία μας καί νά θέλουμε νά αγωνιστούμε.
Αγώνας! Πώς είναι σέ ένα γήπεδο, σέ ένα στάδιο πού άγωνίζονται νά κερδήσουν τό κύπελλο, έτσι και εμείς πρέπει νά τρέχουμε, νά λέμε τήν «ευχή» συνέχεια. Είναι κόπος; Γιά νά πουν οί άγιοι Απόστολοι «άδιαλείπτως προσεύχεσθε», γιά νά πή ό Χριστός «γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μή είσέλθητε εις πειρασμόν» δέν τόπε τυχαία, ένας Θεός τό είπε. Γιατί τό είπε; Γιά νά αγωνιστούμε. Όταν έχει τήν προσευχή κανείς, έχει εύκινησία στή δουλειά του, έχει Χάρι καί ζητά νά έργασθή τον Θεό καί δέν υπολογίζει τον έαυτό του καθόλου. Δέν υπολογίζει κόπο, θέλει τον Θεό νά εύχαριστήση. Έτσι δείχνει τήν άγάπη του στον Θεό. «Γρηγορείτε καί προσεύχεσθε». Τον λόγο αύτό του Θεού νά τον έχουμε άνά πάσαν στιγμή στή διάνοια μας, νά μή μάς φεύγη.
Οί μέρες είναι λίγες, οί ώρες είναι λίγες καί πρέπει αύτά νά τά έκμεταλλευώμαστε καί νά μή γυρίζουμε άπό τό άλλο πλευρό. Όταν ό διάβολος μάς λέη ότι δέν μπορείς, νά του λέμε: «Όχι, μπορώ, θά σηκωθώ- όχι, σήκω, σήκω, γιατί ήρθε ή Δευτέρα Παρουσία». Αμα έχουμε αύτό τό λογισμό, ότι ήρθε ή Δευτέρα Παρουσία, θά πεταγώμαστε μέχρι εκεί πάνω στο νταβάνι. Γιά νά γίνεται σεισμός καί νά κουνιέται τό κτίριο, θά σηκωθής ή δεν θά σηκωθής; Γιά νά ακούς τά άεροπλάνα νά βομβαρδίζουν δυο αεροπλάνα νάρθουνε, ή καρδιά μας δέν ξέρω κι εγώ που θά πάη. Αμα έπιτρέψη ό Θεός νά γίνη τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, άμέσως μετά θά βασιλέψη ό αντίχριστος, τότε θά θυμηθούμε αυτές τις μέρες. Δέν θά τις ξαναβρούμε, θά λέμε: «Αχ, αυτές τις μέρες πώς τις έχασα, αυτή τή νύχτα πώς τήν έχασα, νά μή προσευχηθώ;». Νά σηκωνώμαστε στην Θεία Λειτουργία, νά έτοιμαζώμαστε νά παρουσιαστούμε στην Θεία Μυσταγωγία. Πού θά βρούμε Λειτουργία, πού θά βρούμε ιερέα, τίποτε τότε. Νά λέμε, νά νηστέψουμε, νά κοινωνήσουμε, νά εκκλησιαστούμε τώρα πού υπάρχει καιρός.
Όλα αύτά νά τά τυπώσουμε πολύ βαθειά στην ψυχή μας, νά μή τά παίρνουμε άψήφιστα, επιπόλαια. Βρήκαμε με μιά αδελφή μία έφημερίδα παλιά πού γράφει γι’ αύτά' είναι ή σημερινή εποχή πού ζούμε. ’Έτσι τά έγραφαν πριν δέκα χρόνια και τά βρίσκουμε σήμερα στήν πράξη. Έτσι λοιπόν προσέξτε νά μή αργολογούμε στά διακονήματά μας. Οί ιστορίες δέν τελειώνουν ποτέ. Νά κάνουμε προεργασία καί νά έχουμε τό νου μας στον Θεό. Νά μή χάνουμε λεπτό, νά μή συζητάμε, και περνάει ή ώρα καί πάει χαμένη, καί από ’δώ κουβέντα καί άπό ’κει κουβέντα. Μόλις ξυπνήσουμε, στήν έκκλησία. Μετά θά φάμε, θά πάρουμε εύχούλα άπό τή Γερόντισσα καί θά πάμε στο διακονηματάκι μας. Καί ’γώ στο διάκονηματάκι μου θά προσευχηθώ, ξέρω τί θά κάνω. Καί έτσι ή Χάρις τού Θεού θά μάς βοηθήση νά περάσουμε αυτές τις φοβερές μέρες πού έρχονται. Πώς θά σωθούμε, πώς θά πάμε στον Χριστό; Τί θά συναντήσουμε!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ