Είναι κοντά στην Ιεριχώ, που κατοικείται σήμερα κυρίως από Αράβες Παλαιστίνιους.
Σε μικρή απόσταση βρίσκεται μισογκρεμισμένο το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου.
Εκεί
κοντά είναι το ακριβές σημείο του ποταμού Ιορδάνη, όπου βαφτίστηκε ο
Χριστός. Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω από το μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου,
είναι η Νεκρά Θάλασσα, στο μέρος που βρίσκονταν οι αρχαίες πόλεις Σόδομα
και Γόμορρα.
Το
μοναστήρι βρίσκεται τετρακόσια περίπου μέτρα κάτω από την
επιφάνεια της Μεσογείου Θάλασσας. Γι’ αυτό εδώ η ζέστη είναι αφόρητη
το καλοκαίρι και οι βροχές το χειμώνα ελάχιστες.
Το
μοναστήρι υψώνεται μεγαλόπρεπο. Είναι σήμερα μια όαση, που διακόπτει
το μονότονο και άχαρο τοπίο της απέραντης ερήμου. Ο προσκυνητής
ξεκουράζεται στους φιλόξενους χώρους του, ξεχνά την άμμο και τις πέτρες
της ερήμου και φέρνει στο νου του τα ένδοξα χρόνια του μοναχισμού, του
Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Λίγο πιο κάτω από
το μοναστήρι, πάνω σε αμμόλοφους, υπάρχουν μερικές σπηλιές.
Σε μια απ’αυτές λέγεται ότι έζησε η οσία Μαρία η Αιγύπτια.
Το μοναστήρι περιτριγυρίζεται από
πανύψηλα τείχη και μεγάλη σιδερένια πόρτα. Μπαίνοντας στο μοναστήρι,
στα αριστερά, βρίσκεται μικρή εκκλησία αφιερωμένη στη φυγή στην Αίγυπτο.
Είναι η σπηλιά όπου, κατά την παράδοση, φιλοξενήθηκε η Παναγία με το
Χριστό βρέφος και τον Άγιο Ιωσήφ, όταν έφευγαν στην Αίγυπτο.
Η
περιοχή αυτή λέγεται και περιοχή της πέρδικας. Πήρε το όνομα της από
την Παναγία. Όταν τη βλέπανε να περνά έλεγαν ότι έμοιαζε με πέρδικα.
Μάλιστα κάποιος είπε:- Αυτή η γυναίκα είναι τόσο όμορφη! Αν υπάρχει
μητέρα του Θεού αυτή πρέπει να είναι.
Η παράδοση λέει
ότι η Άγια οικογένεια έμεινε σ’ αυτή τη σπηλιά μια νύχτα. Εδώ είχε το
λημέρι του ένας αρχιληστής. Αυτός είπε στους άλλους ληστές να μην
πειράξουν αυτή την οικογένεια, διαφορετικά θα είχαν να
κάνουν μαζί του.Τη νύχτα η Παναγία έλουσε το Χριστό. Το νερό που έμεινε,
που ήταν πεντακάθαρο, το πήρε η γυναίκα του ληστή και έλουσε το
άρρωστο παιδί της. Αμέσως το παιδί έγινε καλά. Λέγεται ότι αυτό το αγόρι
ήταν ο ληστής που σταυρώθηκε στα δεξιά του Χριστού και πήγε στον
Παράδεισο…
Ο χώρος γύρω από
το μοναστήρι είναι μια όαση. Χάρη στις άοκνες προσπάθειες του ηγουμένου
και τη βοήθεια των πιστών, η μονότονη και κατάξερη έρημος παραχωρεί τη
θέση της στο πράσινο.
Έτσι εδώ ξεκουράζεται και
η ψυχή και το σώμα του ανθρώπου. Πριν δεκαπέντε χρόνια περίπου, έξω από
το μοναστήρι υπήρχαν μόνο λίγες φοινικιές. Σήμερα όλος ο χώρος σφύζει
από ζωή και ξεκουράζει τον κουρασμένο επισκέπτη.
Το βόρειο μέρος, έξω από το μοναστήρι, είναι περιφραγμένο με ψηλό τοίχο. Εδώ υπάρχουν πολλές ελιές, φοινικιές και χαρουπιές.
Κάτω
από μια απ’ αυτές κοιμάται ήσυχα τον ύπνο του δικαίου η
μοναχή Χριστοδούλη, που έζησε τα τελευταία της χρόνια σ’ ένα
μικρό δωμάτιο. Κοιμήθηκε σε ηλικία 104 χρόνων. Η μοναχή αυτή
αγαπούσε πολύ τα ζώα, κυρίως τις γάτες, τους σκύλους και τις κατσίκες.
Η αγιότητα της φαίνεται από το πιο κάτω γεγονός:
Μετά την
κηδεία, την ώρα που την κατέβαζαν από το ναό του Αγίου Γερασίμου και
την έπαιρναν να τη θάψουν, ο πολύ λίγος κόσμος
που παρευρέθηκε, διαπίστωσαν ότι δεξιά και αριστερά από το
φέρετρο στέκονταν τα αγαπημένα της ζώα, σκύλοι και γάτες και πάνω
ψηλά στους τοίχους παρατάχθηκαν πολλά πουλιά. Ήταν όλα αυτά τα ζώα
που τάιζε με το δικό της φαγητό.
Στα ανατολικά
του μοναστηριού υπάρχει ένα περιφραγμένο κτήμα με φραγκοσυκιές και
ελιές. Εδώ ο ηγούμενος είχε μεταφέρει και τα ζώα αλλά τα σήκωσε, μετά
από το εξής παράξενο γεγονός: Ο κηπουρός μπάρμπα-Μιχάλης, που βοηθούσε
κάποτε στους κήπους της Μονής,ενώ βρισκόταν σ’ αυτό το μέρος άκουε
μια παράξενη φωνή να λέει: “Δεν φτάνει που μας έφερε τα άλλα ζώα, τώρα
μας κουβάλησε και τις κατσίκες από πάνω μας”. Τον τελευταίο καιρό
ο γέροντας είχε πάρει εκεί τις κατσίκες. Παρόμοιες φωνές άκουγαν
και άλλοι. Έτσι ο ηγούμενος αναγκάστηκε να μεταφέρει όλα τα ζώα σε
άλλους χώρους.
Στο
νότιο μέρος του μοναστηριού υπάρχουν τρεις ξενώνες. Εδώ μπορούν να
φιλοξενηθούν όσοι προσκυνητές θέλουν να παραμείνουν στον Άγιο Γεράσιμο
για ορισμένες μέρες.
Xάρη στις
άοκνες προσπάθειες του ηγουμένου του μοναστηριού
π. Χρυσόστομου Ταβουλαρέα και την οικονομική βοήθεια προσκυνητών
Ελλήνων και Κυπρίων το μοναστήρι σήμερα ανοικοδομήθηκε πλήρως.
Αναπαλαιώθηκαν όλα τα κτίρια η εκκλησία και τα παρεκκλήσια όπως ήταν
πριν από αιώνες.
Ο γέροντας βρήκε
νερό αν και η περιοχή είναι 400 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της
Μεσογείου και έκανε δάσος από φοινικιές. Είναι σήμερα μια όαση, που
διακόπτει το μονότονο και άχαρο τοπίο της απέραντης ερήμου.
Ο προσκυνητής
ξεκουράζεται στους φιλόξενους χώρους του, ξεχνά την άμμο και τις πέτρες
της ερήμου και φέρνει στο νου του τα ένδοξα χρόνια του μοναχισμού, του
Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Η φιλανθρωπία είναι σήμερα ο ένας ο
μοναδικός σκοπός του μοναστηριού. Χιλιάδες φτωχοί Παλαιστίνιοι τυγχάνουν
της αγάπης της μονής σε τρόφιμα και χρήματα όταν υπάρχουν.Τα τελευταία
χρόνια άνοιξαν οι δρόμοι προς τους Αγίους Τόπους και πολλοί
προσκυνητές βρίσκουν πραγματική ανάπαυση ψυχής και σώματος στην ουράνια
αυτή όαση στην έρημο του Ιορδάνη στην Ιερά μονή Αγίου Γερασίμου του
Ιορδανίτη.
Επίσης σε μικρή
απόσταση από τη μονή βρίσκεται μισογκρεμισμένο το μοναστήρι του Τιμίου
Προδρόμου και εκεί κοντά είναι το ακριβές σημείο του ποταμού Ιορδάνη,
όπου βαφτίστηκε ο Χριστός. Το σημείο αυτό βρίσκεται σε εμπόλεμη
ζώνη, (Παλαιστίνη, Ισραήλ, Ιορδανία) και δεν δίνονταν άδεια για 45
ολόκληρα χρόνια νε γίνει εκεί Θεία Λειτουργία. Ο
π. Χρυσόστομος κατάφερε φέτος μετά την εορτή των Θεοφανείων να πάρει
την πολυπόθητη άδεια και να λειτουργήσει ξανά μετά από τόσα χρόναι
στο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου παρουσία πλήθους πιστών μεταξύ
των οποίων ήταν και πολλοί τρικαλινοί προσκυνητές.
http://choratouaxoritou.gr/?p=45379
http://armenisths.blogspot.gr/2015/12/14000-29.html