ότι στο τέρμα του δρόμου ή σε μιαν άλλη πόλη ή σε μιάν άλλη ήπειρο με περιμένει κάποιος που μοναδικά αγαπάω,η ύπαρξή μου όλη θα προσανατολιζόταν προς τα κει.
Η ζωή μου δεν θα ήταν παρά ένα τρέξιμο, ένα ταξίδι να φτάσω εκεί που είναι ο θησαυρός μου...
Τώρα ξέρω πως στο τέρμα του δρόμου δεν με περιμένει κάποιος που
μοναδικά εγώ αγαπάω... Περιμένει Αυτός που μοναδικά μ΄ αγαπάει...
Αυτός που ποτέ δεν λείπει, ποτέ δεν εγκαταλείπει...
Μαρία Μουρζά
https://proskynitis.blogspot.gr/2016/12/blog-post_82.html