Ο
διάβολος κάποτε κάλεσε όλους τους δαίμονες και ζήτησε από τον καθένα να
του προτείνει ένα σχέδιο που θα είναι ιδιαίτερα καταστρεπτικό για τους
ανθρώπους.
Οι δαίμονες πρότειναν ο καθένας το δικό του σχέδιο, αλλά στο τέλος ο διάβολος επαίνεσε εκείνον που πρότεινε την αναβολή. «Εγώ, είπε, θα λέω σ’ όλους τους Χριστιανούς πως όλα όσα τους λέει η Εκκλησία είναι ορθά και αληθινά, αλλά δεν είναι ανάγκη από τώρα να τα εφαρμόζουν! Τώρα μπορούν να ζούν όπως θέλουν και να ασχοληθούν αργότερα με την σωτηρία της ψυχής τους».
Οι δαίμονες πρότειναν ο καθένας το δικό του σχέδιο, αλλά στο τέλος ο διάβολος επαίνεσε εκείνον που πρότεινε την αναβολή. «Εγώ, είπε, θα λέω σ’ όλους τους Χριστιανούς πως όλα όσα τους λέει η Εκκλησία είναι ορθά και αληθινά, αλλά δεν είναι ανάγκη από τώρα να τα εφαρμόζουν! Τώρα μπορούν να ζούν όπως θέλουν και να ασχοληθούν αργότερα με την σωτηρία της ψυχής τους».
Η αναβολή αποδεικνύεται το ισχυρότερο όπλο στα χέρια του πονηρού. Πολλοί χριστιανοί πέφτουν ακριβώς σ’ αυτήν την παγίδα. Είναι η ώρα της προσευχής; Ο πονηρός ζητά την αναβολή: Δεν πειράζει, είσαι κουρασμένος, αύριο προσευχήσου. Σου δίνεται μια ευκαιρία να κάνεις μια ελεημοσύνη; Ο πονηρός με χίλιες δύο προφάσεις σε αποτρέπει: Και συ είσαι φτωχός. Αύριο θα βρεις κάποιον φτωχότερο από αυτόν. Είναι η ώρα του εκκλησιασμού; Ο πονηρός λέει: Δεν πειράζει, εκκλησιάζεσαι την άλλη Κυριακή, δεν είναι ανάγκη να πηγαίνεις κάθε Κυριακή. Πλησιάζει η ώρα της μελέτης του Λόγου του Θεού; Ο πονηρός υπαγορεύει: Δεν χάθηκε ο κόσμος που δεν θα μελετήσεις και μια ημέρα. Έρχεται η ώρα της εξομολογήσεως; Ο πονηρός συμβουλεύει: Καλή η εξομολόγηση, αλλά όχι και κάθε τόσο. Άλλωστε, δεν έκανες κανένα σπουδαίο αμάρτημα. Ακολουθεί η Θεία Κοινωνία, η μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων; Ο διάβολος συγκατανεύει: Καμία αντίρρηση να μεταλαμβάνεις τα Άχραντα Μυστήρια, αλλά όχι και τόσο συχνά. Μια ή το πολύ δυο φορές τον χρόνο φθάνει. Και έτσι, χωρίς πολύ κόπο, ο διάβολος κερδίζει έδαφος και εμείς συνεχώς υποχωρούμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
Ο δρόμος του αύριο οδηγεί στη χώρα του ποτέ. Το σήμερα είναι δικό μας. Το αύριο είναι άγνωστο, άδηλο και αβέβαιο. Ακόμη και το θέμα της σωτηρίας της ψυχής μας, το σοβαρότερο όλων των προβλημάτων μας, όταν εμπλακεί στα δίκτυα της αναβολής, υπάρχει ο κίνδυνος να το χάσουμε. Αυτό που μπορούμε σήμερα να κάνουμε, ποτέ δεν πρέπει να το αφήνουμε για την αυριανή ημέρα, διότι κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί το αύριο να μας φέρει.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Αρχίας ο άρχοντας των Θηβών, διασκέδαζε στο σπίτι ενός φίλου του. Κατά την διάρκεια του συμποσίου ένας υπηρέτης του έφερε εμπιστευτικά μια σπουδαία επιστολή. Ο Αρχίας όμως προτίμησε να συνεχίσει την διασκέδασή του και άφησε την επιστολή να τη διαβάσει την επόμενη μέρα, λέγοντας την παροιμιώδη φράση: «Ἐς αὔριον τά σπουδαῖα». Την ίδια νύχτα εισέβαλαν στο σπίτι οι άντρες του Πελοπίδα και τον σκότωσαν, η δε επιστολή τον προειδοποιούσε για την συνωμοσία και πως κινδύνευε να τον σκοτώσουν εκείνη την ημέρα!…
Λοιπόν, «ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας» (Β’ Κορ. 6,2) καὶ «ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρὸν ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραὶ εἰσι» (Ἐφ. 5, 16).
Πηγή: Φωτο:prinpress.blogspot.com diakonima.gr , inak.gr