Η φωτογραφία είναι από την διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών του
δήμου Βέλου – Βόχας (Ν. Κορινθίας) στο Βραχάτι Κορινθίας.
Μία σημαία
κουρελιασμένη σε ένα άθλιο (γεμάτο συνθήματα) κτίριο. Από κάτω, εκτός από Έλληνες, περνάνε
καθημερινά αλλοδαποί. Τι εντύπωση σχηματίζουν για την χώρα μας και τον λαό μας;
Η περίπτωση αυτή φυσικά δεν είναι η μοναδική. Πολλές φορές έχω
αντικρύσει με θλίψη και οργή ένα παρόμοιο θέαμα σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες,
αλλά και σε άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις (βενζινάδικα, εργοστάσια κλπ). Κάντε μια
έρευνα στο Google «σκισμένη σημαία» και θα δείτε το κατάντημα των νεοελλήνων.
Είμαι
σίγουρος ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι συμπατριώτες μας σε αυτές τις
υπηρεσίες και στις εμπορικές επιχειρήσεις, φροντίζουν το γραφείο τους ή η
εξωτερική
τους εμφάνιση ή το αυτοκίνητό τους και ΦΥΣΙΚΑ το σπίτι τους να είναι
προσεγμένα. Κανένας δεν πάει με σκισμένο παντελόνι στην δουλειά του. Το
σπίτι να είναι "κουκλί". Ακόμα και το πατάκι της εισόδου να είναι γουστόζικο. Να το βλέπει και ο γείτονας. Και το αμάξι να "φυσάει". Αλλά και
τα γραφεία έξω από τα οποία κυματίζει η σκισμένη και χιλιοταλαιπωρημένη ελληνική σημαία
είναι προσεγμένα και τακτοποιημένα. Φωτογραφίες, παιδικές ζωγραφιές γλαστράκια,
φάτσες ποδοσφαιριστών και «σοφά αποφθέγματα».
Κανείς δεν μοιάζει να δυσανασχετεί με αυτό το θέαμα. Κανείς από μέσα ή απ' έξω δεν διαμαρτύρεται. Και ύστερα
μας φταίνε οι «ξένοι».
- Ξυπνήσετε, εγερθήτε. Και επαναστατήσετε κατά του εαυτού σας...,
έλεγε ο Περικλής Γιαννόπουλος.
- Αν θέλεις να αντιδράσεις στο κακό που εξαπλώνεται μπορείς να
το κάνεις αρχίζοντας από τον εαυτό σου. Είναι σαν να ανάβεις ένα κερί μέσα στο πηχτό
σκοτάδι..., έλεγε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.