Η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών, η BIS,
κατόπιν ειδικής αίτησης της Κίνας δημοσίευσε στις 16 Αυγούστου μία
μελέτη, με την οποία προειδοποιεί μεταξύ άλλων πως μέχρι σήμερα δεν
υπάρχει κανένας μηχανισμός, ο οποίος θα μπορούσε να εμποδίσει το
σπάσιμο της φούσκας των παραγώγων, επισήμως ύψους 600 τρις $ – εάν τυχόν κάποιος από τους μεγάλους συμμετέχοντες στην αγορά αδυνατούσε να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις του (πηγή), κάτι που είναι πολύ πιθανόν.
Η ειδική επιτροπή της BIS, καθώς επίσης ο
Διεθνής Οργανισμός των Επιτροπών Κεφαλαιαγοράς (IOSCO), ως εκπρόσωποι
των κεντρικών τραπεζών και των ρυθμιστικών αρχών χρεογράφων στον
πλανήτη, δημοσιοποίησαν από κοινού την παραπάνω μελέτη. Εντός αυτής
διαπιστώνουν πως οι εταιρείες συμψηφισμού (Clearing house, CCPs), οι οποίες οφείλουν να εγγυώνται για τα συμβόλαια παραγώγων, καθώς επίσης να διαχειρίζονται τα ρίσκα τους, δεν έχουν καν τα απαιτούμενα μέσα για να ανταπεξέλθουν με τις υποχρεώσεις τους – ενώ αποτελούν οι ίδιες μία μεγάλη απειλή για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα!
Ακόμη χειρότερα, τα αποτελέσματα του ελέγχου των εταιρειών συμψηφισμού θεωρήθηκαν από τους δύο διεθνείς οργανισμούς «αρκετά τρομακτικά» – επειδή, εάν οι εταιρείες αυτές δεν λειτουργούν σωστά, τότε τα παράγωγα είναι «βαθιά ριζωμένες στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ατομικές βόμβες, έτοιμες να εκραγούν».
Το γεγονός αυτό τεκμηριώνει ακόμη μία φορά πόσο επείγουσα είναι η αυστηρή υιοθέτηση του νόμου Glass-Steagall, ο οποίος αφορά το χωρισμό των τραπεζών σε επενδυτικές και εμπορικές,
για να αποφευχθούν η κατάρρευση και το κραχ – καθώς επίσης για να
δημιουργηθεί παγκόσμια ένα λειτουργικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, το
οποίο να προωθεί την πραγματική οικονομία και όχι την κερδοσκοπία.
Από την άλλη πλευρά, όταν ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε φοβάται τυχόν κατάρρευση της Deutsche Bank, όπως αναφέρει η γερμανική εφημερίδα «Die Welt», τότε η κατάσταση της πρέπει να είναι πράγματι πολύ προβληματική (ανάλυση)
– γεγονός που σημαίνει ότι, όχι μόνο θα μπορούσε να είναι μία ατομική
βόμβα στα θεμέλια της Γερμανίας αλλά, επίσης, στην υπερδιογκωμένη αγορά
παραγώγων.
Πόσο μάλλον όταν προστέθηκε μία ακόμη φωνή πρόσφατα, στις 17 Αυγούστου, από το χρηματοπιστωτικό σύστημα, η οποία προειδοποιεί για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η τράπεζα: αυτή του κ. Brad Lamensdorf της εταιρείας «Ranger Equity», ο οποίος ανέφερε τα εξής στη λονδρέζικη εφημερίδα «The Express»:
«Κάτι θα πρέπει να είναι πολύ-πολύ διαλυμένο. Γιατί διαφορετικά θα πουλούσε κάποιος τα διαμάντια του στέμματος του, τα πλέον κερδοφόρα περιουσιακά στοιχεία του δηλαδή, εάν δεν αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες;«
Εν προκειμένω, ο κ. Lamensdorf
αναφέρεται στην πώληση της εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων
«Alex Brown & Co.», η οποία ανήκε στην Deutsche Bank – κάτι που θεωρείται ως μία αγωνιώδης προσπάθεια της γερμανικής τράπεζας να συγκεντρώσει κεφάλαια, επειδή δεν είναι σε θέση να το κάνει με την έκδοση μετοχών, μετά την τεράστια πτώση των τιμών τους (γράφημα).
Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη της τιμής της μετοχής της Deutsche Bank
.
Περαιτέρω η γερμανική τράπεζα, με την έκθεση της για το δεύτερο τρίμηνο του 2016 ισχυρίσθηκε πως μέσω της πώλησης της «Alex Brown & Co.» έφτασε πολύ κοντά στο σημείο να είναι ασφαλής – στα κεφάλαια ύψους 11%, όσον αφορά τις «σταθμισμένες αξίες».
Δήλωσε όμως ταυτόχρονα πως δεν είχε καθόλου κέρδη, καθώς επίσης πως τα έσοδα της σε σχέση με το προηγούμενο έτος μειώθηκαν κατά το τρομακτικό ποσοστό του 20%
– ενώ η ανακοίνωση περισσότερων μέτρων εξοικονόμησης δαπανών εκ μέρους
του γενικού διευθυντή της σημαίνει αναμφίβολα ότι, τα έσοδα της θα
μειωθούν ακόμη πιο πολύ, τουλάχιστον όσο ο περιορισμός των εξόδων της.
Ξανά σύμφωνα με τον κ. Lamensdorf, η
Deutsche Bank αντιμετωπίζει πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες, από όσο μπορεί
να υποθέσει κανείς. Πόσο μάλλον εάν τυχόν οι αγορές, οι τιμές των οποίων διατηρούνται σταθερές με το δεκανίκι των κεντρικών τραπεζών που έχουν πλέον το ρόλο της θεραπαινίδας τους,
«διορθώσουν» κατά 5 έως 10% – κάτι που δεν είναι μόνο εξαιρετικά πιθανό
αλλά, επίσης, επιθυμητό, αφού η χρηματιστηριακή φούσκα έχει φτάσει σε
υπερβολικό μέγεθος.
Συνεχίζοντας, τυχόν ανεξέλεγκτη κατάρρευση της Deutsche Bank, θα μπορούσε να οδηγήσει στο σπάσιμο της φούσκας των υποχρεώσεων σε παράγωγα όλων των τραπεζών παγκοσμίως – ενώ, όπως τεκμηρίωσε στην ίδια μελέτη της η BIS (πηγή), η ελπίδα να εμποδιστεί ένα τέτοιο κραχ από τις εταιρείες συμψηφισμού (CCPs) που δημιουργήθηκαν μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 για να ελέγχουν την κερδοσκοπία στα παράγωγα, είναι καθαρή ουτοπία.
Ως εκ τούτου, τα επισήμως 600 τρις $ της αγοράς παραγώγων, θεωρούνται εύλογα σαν μία τεραστίων διαστάσεων πυριτιδαποθήκη
– ενώ τυχόν κατάρρευση της Deutsche Bank θα ήταν μόνο το φυτίλι, ο
μηχανισμός ανάφλεξης καλύτερα, ο οποίος θα πυροδοτούσε τη
χρηματοπιστωτική βόμβα υδρογόνου, καταστρέφοντας σε χρόνο μηδέν
τουλάχιστον την ΕΕ και τις Η.Π.Α.
Ολοκληρώνοντας, η γερμανική οικονομία, παρά τη φαινομενικά καλή της κατάσταση (ανάλυση),
κινδυνεύει από μία έκρηξη τεραστίων διαστάσεων – την οποία δεν μπορεί
να αποφύγει η χώρα, εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα στο τραπεζικό της
σύστημα. Προφανώς δε η κυβέρνηση της το γνωρίζει καλύτερα από όλους,
αφού προετοιμάζει ήδη τους Πολίτες είτε για ένα τεράστιο χρηματοπιστωτικό κραχ, είτε για πόλεμο του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία – τον οποίο φαίνεται να επιδιώκουν οι Η.Π.Α., για να αντιμετωπίσουν τα δικά τους μεγάλα οικονομικά προβλήματα.
http://www.analyst.gr