Η σκέψη αυτή, ας είναι η βάση της αισιοδοξίας μας. Κάθε σπόρος αφού σαπίσει, τότε βλαστάνει και γίνεται λουλούδι. Με τον θάνατο εμείς σαπίζουμε για να βλαστήσουμε στην άλλη ζωή. Επειδή είμαστε παιδιά ενός αθάνατου Πατέρα, γι' αυτό είμαστε και εμείς οι ίδιοι αθάνατοι. Τι είδους Πατέρας θα ήταν αυτός που δεν θα δημιουργούσε παιδιά όμοια μ' Αυτόν; Ποιος Πατέρας θα ζούσε δισεκατομμύρια χρόνια και θα είχε γιους των οποίων η ζωή δεν διαρκεί ούτε εκατό χρόνια;
Ας
είμαστε αισιόδοξοι επειδή κανείς δίκαιος δεν θα πάει στην κόλαση και
ούτε ένας μη μετανοιωμένος αμαρτωλός στον παράδεισο. Ο άνθρωπος όμως για
να κατορθώσει να εισέλθει στον παράδεισο, πρέπει πρώτα ο παράδεισος να
εισέλθει μέσα του. Στην κόλαση οδηγείται αυτός που η κόλαση υπάρχει ήδη
μέσα στην ψυχή του. Ο παράδεισος είναι αθάνατη χαρά και θεϊκή ανύψωση. Η
κόλαση είναι αιώνια λύπη και η γεμάτη ενοχές και τύψεις συνείδηση. Η
τιμωρία των αμαρτωλών και η ανταμοιβή των Δικαίων είναι οι υψηλότεροι
μαθηματικοί νόμοι της οικουμένης. [...]
Ας
είμαστε αισιόδοξοι, ακόμη και όταν ζημιωνόμαστε, γιατί η ζημιά μας δεν
είναι ποτέ άστοχη και χωρίς λόγο. Τα βάσανά μας είναι σημαντικός
παράγοντας στην συνολική πορεία ζωής της ανθρωπότητος. Τα βάσανά μας
είναι μισθός με τον οποίο πληρώνουμε εισιτήριο για να εισέλθουμε στον
τόπο τον οποίο φωτίζει ο Θεός με πολλούς ήλιους.
Ας είμαστε αισιόδοξοι ως Χριστιανοί, γιατί στην πίστη μας βρήκαν παρηγοριά και οι πιο απελπισμένοι. Ας αισιοδοξούμε όλοι μας και ως λαός. Δεν μας ξέχασε αυτός που δημιουργεί την Ιστορία. Ο ρόλος μας στην Ιστορία είναι σημαντικός και εξελίσσεται σε ακόμη πιο σημαντικό. Όταν παλεύουμε για την ελευθερία, αγωνιζόμαστε για κάτι θεϊκό, γιατί ο Θεός είναι Πατέρας των ελεύθερων και όχι των υποδουλωμένων ψυχών και σωμάτων. Ας σκεφτόμαστε αισιόδοξα, επειδή μόνον η αισιόδοξη σκέψη φθάνει μέχρι τον Θεό.
Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Πηγή: Αγίου Νικολάου Αχρίδος, "ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ". Εκδ.: Κυψέλη (anakalypsi.blogspot.gr)