Η
Κυρία Θεοτόκος όταν φανερώθηκε στον πρώτο ερημίτη του Άθωνα, τον Άγιο
Πέτρο (655-681) και μετά από τέσσερις ως πέντε αιώνες στον ηγούμενο της
Μεγίστης Λαύρας Νικόλαο και στον ένα και στον άλλο είπε:
«Η
κατοίκησή σας και η κατά Θεόν ανάπαυσή σας αλλού πουθενά δεν θα είναι
παρά μόνο στο Όρος του Άθωνος, το οποίον έλαβα από τον Υιόν και Θεόν μου
να είναι κλήρος δικός μου, στον οποίον εκείνοι που θέλουν να
αναχωρήσουν από τις κοσμικές φροντίδες συγχύσεις, να έρχονται σ’ αυτό
και να δουλεύουν στο περιβόλι αυτό, να καλλιεργούν την αρετή, την
καθαρότητα της καρδιάς και την αγνότητα της ψυχής τους και από τώρα και
εμπρός θα λέγεται από όλους ‘Άγιον Όρος’ ‘Αγιον Όρος τουτεΰθεν
κεκλήσεται… καί περιβόλι δικό μου’».
«Υπόσχομαι
δε, πολύ να αγαπώ, να βοηθώ και να σκέπω εκείνους, που με άδολη καρδιά
έρχονται να δουλέψουν ολόψυχα στο Θεό, να προσεύχονται αδιάκοπα για την
ψυχή τους, να παρακαλούνε το Θεό για την Εκκλησία Του και όλο τον κόσμο
να τον φωτίσει ο Θεός να γίνουν όλοι πρόβατα γνήσια και άδολα του
Χρίστου και Θεού μας.»
«Με
το έλεος και τη χάρη του Υιού και Θεού μου θα γεμίσει από την μια άκρη
ως την άλλη το Όρος τούτο από Μοναχούς πλήθος πολύ ευσεβών και
Ορθοδόξων. Για τούτο χαίρεται και αγάλλεται το πνεύμα μου, διότι όλοι
αυτοί, θα υμνούν, θα ευλογούν και θα δοξάζουν το πάντιμον και
μεγαλοπρεπές όνομα της Παναγίας Τριάδος. Από αυτούς τους Μοναχούς, με τα
σημεία και θαύματα που θα κάνουν, με την καθαρή και άγια ζωή τους, θα
δοξάζεται και θα μεγαλύνεται, σε όλα τα πλάτη και τα μήκη, σε Ανατολή
και Δύση, σε Βορρά και Νότο το όνομα του Θεού από όλον τον κόσμο.»
«Από
την θλίψη, τη στενοχώρια, τους πειρασμούς, τα σκάνδαλα και τις
στερήσεις που θα υπομένουν οι Μοναχοί αυτοί, θα μάθει ο κόσμος να κάνει
υπομονή στις δύσκολες στιγμές της ζωής του.» «Για όλα αυτά δε που θα
υπομένουν αυτοί και δι’ αυτών όλος ο κόσμος, θα παρακαλέσω τον Υιόν και
Θεόν μου να συγχώρεση τις τυχόν ελλείψεις τους και να τους αξιώσει θείων
και ουρανίων χαρισμάτων. Θα παρακαλέσω να τους χαρίσει ειλικρινή
μετάνοια και φωτισμό για να κάνουν καλήν απολογία, κατά την ημέρα εκείνη
την μεγάλη και επιφανή της Δευτέρας Παρουσίας και στη μέλλουσα δίκαια
Κρίση να τύχουν του απείρου ελέους. Αλλά και στην παρούσα ζωή θα έχουν
κι από μένα μεγάλη βοήθεια, διότι θα τους ελαφρύνω τους πόνους, τους
κόπους, τις πίκρες και θα αποδιώχνω τους νοητούς και αισθητούς
πειρασμούς, που θα τους γίνονται από τον εχθρό και επίβουλο Διάβολο και
πολέμιο του ανθρωπίνου γένους».
Με
τις υποσχέσεις και θείες υποθήκες αυτές της Παναγίας μας, το Άγιον
Όρος, από τότε που κατοικήθηκε από Μοναχούς και μέχρι σήμερα,
διαφυλάχθηκε και συνεχίζει την αγία ζωή και πνευματική δράση του, καίτοι
οί κάτοικοι του Μοναχοί σκληρά κατά καιρούς δοκιμάστηκαν και μέχρι
σήμερα δοκιμάζονται, από διαφόρους πειρασμούς ορατούς και αόρατους, με
τη βοήθεια του Θεού και τη σκέπη της Θεοτόκου θα συνεχίσει τον Ιερόν
αγώνα του, για να διαφυλάξει την Πίστη, τη γλώσσα και τις
εθνικοθρησκευτικές Παραδόσεις του Χριστιανισμού αβλαβείς και
αδιαλώβητες, όπως από την αρχή μας τις παρέδωσαν οι άγιοι Πατέρες των
Επτά Αγίων Οικουμενικών Συνόδων της Αγίας Εκκλησίας μας.
Πηγή: Μοναχού Ανδρέου Αγιορείτου, «Το Γεροντικό του Αγίου Όρους» (agioritikesmnimes.blogspot.gr)