Δεν υπάρχει ειρήνη για τούς άθεους λέγει ό Κύριος (Ήσ. 48, 22).
Πολλοί χριστιανοί στήν Ευρώπη και την Αμερική πού κατά την περίοδο τού πολέμου
έσπευδαν βιαστικά στους ναούς ακόμα και πριν αρχίσει ή Λειτουργία, για να βρουν
θέση, άρχισαν μετά τον πόλεμο να ψυχραίνουν έναντι της πίστης και απομακρύνθηκαν
από την πίστη στο Θεό. Όταν τούς νουθετείτε, εκείνοι απαντούν ειρωνικά, για το
ότι ή πίστη έχει καταστεί παρωχημένη! Πώς αυτό; Άραγε μπορεί να γίνει λόγος για
το σύγχρονο ή το παρωχημένο της πραγματικότητας;
Όμως ό Θεός είναι ή υψίστη
πραγματικότητα πάνω απ’ όλα εκείνα πού επικαλείται ή πραγματικότητα. Πώς
γίνεται αυτό, ή πίστη στο Θεό, πού πριν δέκα χρόνια είχε ζώσα και αναγκαία
σχέση με την πραγματικότητα σήμερα να είναι παρωχημένη! Ή απιστία στο Θεό
σημαίνει πίστη στο μη πραγματικό στις χίμαιρες. Σύμφωνα με έπίσημη απογραφή
στήν Τσεχία ό αριθμός των άπιστων των ανθρώπων αυξήθηκε κατά την περίοδο ειρήνης
πάνω από ένα εκατομμύριο. Αυτό σημαίνει πώς κάθε δέκατος άνθρωπος είναι άπιστος
στήν πατρίδα τού ευσεβή Γιάνος Χούς! Φθάνουμε σ’ αύτή τη διαπίστωση με πόνο κι
όχι με ικανοποίηση. Αλλά ή ασθένεια της απιστίας δεν αποτελεί κανενός είδους
μονοπώλιο μόνον της Τσεχίας.
Αυτή ή ασθένεια κατατρώγει και το πνεύμα της Γαλλίας,
της Ιταλίας και της Γερμανίας, και πρόσφατα και της Ρωσίας. Ή απιστία λίγο πολύ
ρίζωσε σ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, ιδιαίτερα στις
μεγαλουπόλεις, όπου περισσότερο βλέπουν και παρατηρούν τα ανθρώπινα έργα απ’
ότι τα έργα τού Θεού. Όμως τί είδους μοίρα περιμένει έναν λαό με πολλούς
άπιστους το διαβάζουμε ξεκάθαρα στήν Αγία Γραφή τού Θεού. Δεν υπάρχει ειρήνη για
τούς ασεβείς ιδού ποιά είναι ή μοίρα τους, αυτό είναι το
γραφτό τους.
Ό πόλεμος είναι λοιπόν το γραφτό τους, λόγω της απιστίας τους. Και
δε θα μπορέσουν ποτέ να αποφύγουν
τον πόλεμο, άν πριν δεν αποφύγουν την αθεΐα. Αφού ό άπιστος και μόνον επειδή
είναι άπιστος πράττει το κακό ένώπιον του Κυρίου. Ή αθεΐα αποτελεί ύβρη πρός το
Δημιουργό και Παντοκράτορα του κόσμου, περιφρόνηση και εκ νέου σταύρωση του
Κυρίου Χριστού, στου όποιου το όνομα οι χριστιανικοί λαοί βαπτίστηκαν και με τη
βάπτιση ορκίστηκαν σ’ Αυτόν με όρκο πίστης. Κάθε όμως προσβολή του Θεού, άν δεν
επέλθει άμεσα ή μετάνοια, φέρει δυστυχία όπως: ξηρασία, πλημμύρα, αρρώστια, αταξία,
μαρασμό σε όλα και ως κορωνίδα όλων των δυστυχιών τον πόλεμο. Αυτό δεν αποτελεί
προκατάληψη των χωρικών, αλλά βεβαιωμένο γεγονός από την εμπειρία και Βιβλικό και
παντοτινό.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΟΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑ