Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
Χρειάστηκαν
400 χρόνια τουρκοκρατίας περίπου (1453 – 1821) και 500 (1453 – 1912)
για τη Μακεδονία, για να ξεπλύνουμε την οργή του Θεού από την παπική
λειτουργία που επέτρεψε να γίνει στην Αγιά – Σοφιά στις 12/12/1452 ο
μακάριος Κων/νος Παλαιολόγος, προκειμένου να ανταποκριθεί στις συνέπειες
της Ψευδο-ένωσης της Φερράρας – Φλωρεντίας (1438 – 1439) και με την
ψεύτικη ελπίδα ότι θα στείλει βοήθεια ο πάντοτε ψευδόμενος πάπας. Η
αίρεση μπαίνει με το τσουβάλι και βγαίνει με το βελόνι.
Χρειάστηκαν
λοιπόν αιώνες για να αποσοβηθεί ο κίνδυνος της προσχωρήσεώς μας στον
παπισμό. Σημειωτέον ότι το Βατικανό δεν έστειλε βοήθεια ούτε τότε ούτε
στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Από μόνοι τους βοήθησαν κάποιοι φιλέλληνες
και υπέστησαν τις συνέπειες των πράξεών τους.
Ο
Θεός μας θέλει Ορθοδόξους. Στο Ιόνιο, στα Επτάνησα, υπάρχουν ακοίμητοι
φρουροί οι άφθαρτοι και ολόσωμοι άγιοι Σπυρίδωνας, Διονύσιος και
Γεράσιμος, τείχος απόρθητον κατά του καθολικισμού.
Ακόμη
το σπουδαιότερο είναι ότι ο άγιος Σπυρίδωνας δεν άφησε να χτιστεί
παπικό αλτάριο (=αγία Τράπεζα) δίπλα στο ναό του στην Κέρκυρα και
κατακεραύνωσε και τον διοικητή και το παλάτι του. » Ο άγιος Σπυρίδωνας
στίς 12 Νοεμβρίου 1716, ανετίναξε τήν Ἀκρόπολιν της Κερκύρας καί τόν
Ἐνετό ηγεμόνα Ἀντρέα Πιζάνι, γιά νά μήν κατασκευάσει θυσιασθήριον
(αλτάριον) τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς στόν εν Κερκύρα Ἱερόν Ναόν
του (Ἁγίου Ἀθανασίου Παρίου, Οὐρανου Κρίσις ἐν Λειψίᾳ Σαξωνίας 1805).
Ο
άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, θεόσταλτος αυτός ιεραπόστολος της Ελλάδας, το
είπε ξεκάθαρα, «τον πάπα να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία».
Ποιόν πάπα; Εκείνον που ζούσε τότε μόνο; Εκείνον να καταριώνται οι
Ορθόδοξοι διά παντός; Όχι μόνο εκείνο το πρόσωπο, αλλά τον παπισμό
γενικώς, τον θεσμό. Δηλαδή, να μη άρωμε τα αναθέματα και τους
εκκλησιαστικούς αφορισμούς. Δυστυχώς το κάναμε, και δυστυχώς, έρχονται
σήμερα υψηλά ιστάμενοι και αγνοούν και περιφρονούν τις φωνές των αγίων.
Βλέπουν με άλλο μάτι την Ορθοδοξία.
Γι
αυτό και όσοι κάλεσαν τον Πάπα υπέγραψαν το τέλος τους. Την πνευματική
τους καταδίκη, ενίοτε και στην βιολογική τους πορεία. Η αλήθεια είναι
πάνω από όλα. Μπορεί να είμαστε οι χειρότεροι αμαρτωλοί, «αλλά ου
διεπετάσαμεν χείρας προς Θεόν αλλότριον». Και δεν ξεχνάμε: ότι τρείς
είναι οι πτώσεις στην ανθρωπότητα: το προπατορικό αμάρτημα του Αδάμ, η
προδοσία του Ιούδα και η πτώση του Πάπα.
Όσοι
λοιπόν ερωτοτροπούν με τους αιρετικούς και δεν μετανοούν αμέσως, τους
τρώει το σκοτάδι, γιατί δεν θέλει ο Θεός να συμπαρασύρεται ο λαός Του
στην κακοδοξία.
«Ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμή, που κάλεσαν τον πάπα στο Ελληνικό νησί».