Τό ὄνομα Ἀλεξάνδρα εἶναι σύνηθες στόν
ἑλληνορωμαϊκό κόσμο. Πλῆθος ἀπό βασίλισσες καί πριγκίπισσες τό ἔφεραν
κατά καιρούς. Μεταξύ αὐτῶν καί μία ἁγία.
Ἡ ἁγία Ἀλεξάνδρα δέν ἀπασχόλησε τούς κοσμικούς ἱστορικούς. Ἦταν βέβαια καί αὐτή, κατά μίαν ἔννοια, βασίλισσα, ὡς μία ἀπό τίς συζύγους τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ. Δέν εἶχε ὅμως νά ἐπιδείξει κάτι ἀπό ἐκεῖνα πού ἕλκουν τήν προσοχή τῶν ἱστορικῶν τοῦ κόσμου. Οὔτε σέ ραδιουργίες τῆς αὐλῆς ἀναμείχθηκε οὔτε μέ τή ζωή της προκαλοῦσε. Καί θά παρέμενε τελικά ἄγνωστη, ἄν δέν ἐπέλεγε τό τέλος της!
Ἦταν τότε πού ὁ Διοκλητιανός ἐξαπέλυσε τόν μεγάλο, τόν φοβερότερο ἴσως, διωγμό κατά τῶν χριστιανῶν (303 μ.Χ.).
Η Αγία Αλεξάνδρα ήταν σύζυγος του
αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.). Εντελώς διαφορετική από
εκείνον, που ήταν τραχύς στα αισθήματα και φίλος της βίας και του
αίματος,διακρινόταν για την ήρεμη ψυχική της διάθεση, την ευσπλαχνία
και την φιλάνθρωπη ζωή της. Και η Χάρη του Κυρίου αύξανε μέσα της τον
φωτισμό. Και το θείο έλεος την καταξίωσε κατά τη διάρκεια του
μαρτυρίου του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου να αισθανθεί μέσα της την
πνοή και την ορμή της πίστεως στον Χριστό. Τότε, αφού στράφηκε προς τον
αυτοκράτορα, τον παρακάλεσε να διατάξει την παύση των μαρτυρικών
βασανιστηρίων. Εκείνος υπέθεσε ότι η αυτοκράτειρα, ασυνήθιστη σε τέτοιου
είδους θεάματα, κατελήφθη από οίκτο ασυνείδητο και απερίσκεπτο. Της
είπε λοιπόν να αποσυρθεί. Αλλά έλαβε μεγαλόφωνη την απάντηση ότι μια
τέτοιου είδους σκηνή είναι απάνθρωπη και ανάξια του στέμματος.
Και όταν ο αυτοκράτορας καθύβρισε το Όνομα
του Χριστού, εκείνη με ανδρεία φωνή διακήρυξε ότι καταγγέλλει ενώπιον
του αληθινού Θεού τους διώκτες των Χριστιανών και ομολογεί και αυτή την
πίστη της στον Ιησού Χριστού.
Ο Διοκλητιανός τότε εξεμάνη. Ενώ αυτός
ζητούσε να εξοντώσει τους Χριστιανούς, η κατάκτησή τους εισήλθε και στα
ανάκτορα και η ίδια η βασίλισσα προέβαλε φανερά την ίδια πίστη και ήταν
συνήγορός τους. Διέταξε λοιπόν την απαγωγή και την φυλάκισή της.
Στη φυλακή η Αγία πέρασε τη νύχτα με
προσευχή για τον εαυτό της και παρακαλώντας τον Κύριο για την Εκκλησία
Του, η οποία τόσο σφοδρά κλυδωνιζόταν. Για την ζωή της δεν ενδιαφέρθηκε
καθόλου. Επιθυμούσε μάλιστα να λάβει μαρτυρικό θάνατο, αλλά δίσταζε.
Γνώριζε ότι για τον σύζυγό της δεν υπήρχε έλεος ενώπιον του Θεού που
ήταν δίκαιος κριτής, δεν ήθελε όμως να επιβαρυνθεί η ενοχή του για το
έγκλημα με το δικό της φόνο, και δεήθηκε προς τον Ύψιστο να παραλάβει
την ψυχή της από την φυλακή εκείνη και να φανεί ευσπλαχνικός προς αυτή,
για το ότι επί τόσο καιρό εκείνη παρακολουθούσε απαθής τους διωγμούς των
Χριστιανών κοντά στο πλευρό του διώκτη αυτών.
Η δέησή της εισακούσθηκε. Δυο μέρες πριν από τη θανάτωση του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, το 303 μ.Χ., παρέδιδε την τελευταία της πνοή στη φυλακή.
(αναδημοσίευση από παλαιότερη ανάρτηση)
.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.Τῷ Χριστῷ προσελθοῦσα Ἀλεξάνδρα πανεύφημε, διὰ τῶν μεγίστων θαυμάτων Γεωργίου τοῦ Μάρτυρος, κατέλιπες τιμὰς βασιλικάς, καὶ ὤφθης τῶν Μαρτύρων κοινωνός· μεθ’ ὧν πρέσβευε ἀπαύστως ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν πίστει ἐκβοώντων σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ σὺν Ἁγίοις Ἀθληταῖς, λαμπρῶς σε ἀριθμήσαντι.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Μαρτύρων Χριστοῦ, ἐδείχθης ἰσοστάσιος, δεχθεῖσα λαμπρῶς, τὸ φῶς τῆς θείας πίστεως, ὦ Ἀλεξάνδρα πάνσεμνε· διὰ τοῦτο πιστῶς ἐκβοῶμέν σοι· τὸν βασιλέα τῆς δόξης Χριστόν, δυσώπει ὑπὲρ τῶν εὐφημούντων σε.
Μεγαλυνάριον.
Αἴγλῃ λαμπρυνθεῖσα τῇ θεϊκῇ, σεμνὴ Ἀλεξάνδρα, ὡμολογήσας τὸν Χριστὸν, καὶ αὐτοῦ τῆς δόξης, συμμέτοχος ἐγένου, ὑπὲρ αὐτοῦ θανοῦσα, γνώμης στερρότητι.
.
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ (από εδώ)
.
φαλισμού.H Αγία λυχρον
Η αγία Αλεξάνδρα και ο άγιος Γεώργιος
.
Ας
έχουμε την χάρη και την ευλογία της αγίας Αλεξάνδρας της βασίλισσας,
που αντάλλαξε την πρόσκαιρη δόξα και τις τιμές του αξιώματος της
αυτοκράτειρας με την αιώνια δόξα και το στεφάνι του μαρτυρίου…Αμήν!
Πηγή