«Και του χρόνου ελεύθεροι!» -(η πρωτοχρονιά του 1944, από το ημερολόγιο «Φύλλα Κατοχής»)

Σήμερα χρονιάρα μέρα κύμα αληθινής ελπίδας πλημμυρίζει το σπίτι. Όλα τα μεγάλα, τ΄ αποφασιστικά ξεκινούν από τον ουρανό για να ‘ρθουν σε εμάς.
Περνάνε και χάνονται’ μα το θαυμάσιο το νοιώθουμε, θα σταθεί κατευθείαν στην καρδιά μας.
«Και του χρόνου ελεύθεροι», λέμε ο ένας στον άλλο’ και το πιστεύομε.
Πάνω στο πιάτο μου, στο τραπέζι, βρήκα μια κάρτα της Δέσποινας και της Ντόρας. Η ζωγραφιά της είναι ένα καράβι με ελληνικές σημαίες μέσα στο πέλαγος. Και από κάτω: «Θα ζήσωμε και θα το σημαιοστολίσωμε».

Από το βιβλίο Φύλλα Κατοχής, της Ιωάννας Τσάτσου, εκδ. Εστίας, σ. 141