Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ηγείται της θριαμβευτικής επιστροφής της Ρωσίας στη διεθνή σκηνή.
Η αξιοθρήνητη (για να μην αναφέρουμε κωμικά παράλογη) στρατηγική που υιοθετήθηκε από τις ΗΠΑ και τους περιφερειακούς συμμάχους της, στη Συρία, έθεσε τις βάσεις για την επιτυχία του Πούτιν. Η κατάσταση ήταν ιδανικά εκμεταλλεύσιμη από οποιονδήποτε έχει στρατηγικό μυαλό και χάρη στην περίπλοκη σειρά συμμαχιών, η Ουάσιγκτον μπλέχτηκε με ομάδες που αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν εξτρεμιστές κι η Μόσχα έρχεται να πετύχει τις περιφερειακές φιλοδοξίες της, ενώ ταυτόχρονα καταπολεμά την τρομοκρατία.
Εν τω μεταξύ, η Ουάσιγκτον, το Ριάντ, η Άγκυρα και η Ντόχα κοιτούν ανήμπορες καθώς οι στρατοί εξτρεμιστών σουνιτών σφυροκοπούνται από τη ρωσική Πολεμική Αεροπορία.
Το Κρεμλίνο γνωρίζει ότι υπάρχει μικρή πιθανότητα η Δύση και οι σύμμαχοί της να παρέμβουν για να στηρίξουν άμεσα τους αντάρτες – κάτι τέτοιο γρήγορα θα μετατρεπόταν σε εφιάλτη για τη δημόσια εικόνα τους.
Όλα αυτά έχουν δώσει το τέλειο σκηνικό στον Πούτιν για να αρχίσει περιοδεία διαλέξεων σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής της εξωτερικής πολιτικής.
Μιλώντας στην 12η ετήσια σύνοδο Συζήτησης της Διεθνούς Λέσχης Valdai στο Σότσι, ο Πούτιν έκανε μια σαρωτική κριτική της στρατιωτικής στρατηγικής και της εξωτερικής πολιτικής, αγγίζοντας όλα τα θέματα, από τον εσφαλμένο χαρακτηρισμό ορισμένων εξτρεμιστών ως «μετριοπαθείς», έως τη ματαιότητα ενός πυρηνικού πολέμου.
«Γιατί να παίζουμε με τις λέξεις διαχωρίζοντας τους μετριοπαθείς τρομοκράτες από τους μη μετριοπαθείς; Ποια είναι η διαφορά; ρώτησε ο Πούτιν, προσθέτοντας ότι «δεν μπορεί να επιτευχθεί η επιτυχία στην καταπολέμηση των τρομοκρατών, εάν χρησιμοποιείτε κάποιους από αυτούς ως πολιορκητικό κριό για την ανατροπή μισητών καθεστώτων [διότι] είναι απλά μια ψευδαίσθηση ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν [αργότερα], κι έτσι να τους αφαιρέσεις την εξουσία ή με κάποιο τρόπο να διαπραγματευτείς. «
«Θα ήθελα να τονίσω για άλλη μια φορά ότι [η επιχείρηση της Ρωσίας στη Συρία] είναι απολύτως νόμιμη, και ο μόνος στόχος της είναι να βοηθήσει στην εδραίωση της ειρήνης,»δήλωσε ο Πούτιν για τη στρατηγική της Μόσχας στην Μ. Ανατολή.
Και μάλλον λέει την αλήθεια εκεί, αλλά η ειρήνη στη Συρία πιθανόν σημαίνει την αποκατάσταση του Άσαντ (είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς αλλιώς η χώρα μπορεί να σταθεροποιηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα), και επειδή αυτό ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντα της Ρωσίας.
Και έπειτα υπάρχει το Ιράν και το εκκολαπτόμενο πυρηνικό του πρόγραμμα. Ο Πούτιν κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι επιδιώκουν να το παίξουν αξιωματικοί της αστυνομίας πυρηνικών, ένα σημείο στο οποίο έχει απόλυτο δίκιο.
«Η υποθετική πυρηνική απειλή από το Ιράν είναι ένας μύθος. Οι ΗΠΑ απλώς προσπαθούν να καταστρέψουν τη στρατηγική ισορροπία, κι όχι να κυριαρχήσουν μόνο, αλλά να είναι σε θέση να υπαγορεύσουν τη θέλησή τους σε όλους. Όχι μόνο στους γεωπολιτικούς αντιπάλους, αλλά και στους συμμάχους.»
Μιλώντας για πυρηνικά, ο Πούτιν προειδοποίησε επίσης ότι ορισμένες πυρηνικές δυνάμεις φαίνεται να πιστεύουν ότι υπάρχει ένας τρόπος για βγάλουν έξω το «αμοιβαία» από το «αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή».
Δηλαδή, ο Πούτιν προειδοποίησε για τους κινδύνους της άποψης ότι είναι δυνατόν να «κερδίσει» κάποιος έναν πυρηνικό πόλεμο. Σχολιάζοντας την αμερικανική αντιπυραυλική ασπίδα στην Ευρώπη και την ιδέα του MAD, ο Πούτιν δήλωσε τα εξής:
«Είχαμε το δικαίωμα να αναμένουμε ότι οι εργασίες για την ανάπτυξη του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ θα σταματήσουν. Αλλά κάτι τέτοιο δε συνέβη και συνεχίζονται. Αυτό είναι ένα πολύ επικίνδυνο σενάριο, επιβλαβές για όλους, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των ΗΠΑ. Η αναχαίτηση των πυρηνικών όπλων έχει αρχίσει να χάνει την αξία της, και μερικοί έχουν ακόμα την ψευδαίσθηση ότι μια πραγματική νίκη της μιας από τις δυο πλευρές μπορεί να επιτευχθεί σε μια παγκόσμια σύρραξη, χωρίς ανεπανόρθωτες συνέπειες για το ίδιο το νικητή – αν υπάρξει νικητής. «
Με λίγα λόγια, ο Πούτιν υποδηλώνει ότι ο κόσμος μπορεί να έχει τρελαθεί. Το συμπέρασμα είναι, ότι οι ΗΠΑ πιστεύουν, ότι έχουν όχι μόνο την ικανότητα να κερδίσουν έναν πόλεμο εναντίον των εθνών, που η Ουάσινγκτον θέτει συνήθως σε διάφορους καταλόγους ως «κακούς» (δηλαδή τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα), αλλά ότι η Ουάσιγκτον πιστεύει ότι η Αμερική μπορεί να κερδίσει, χωρίς να υποστεί τις συνέπειες που είναι ανάλογες με τη βλάβη, που οι ΗΠΑ προκαλούν στους εχθρούς τους. Ο Πούτιν πιστεύει, ότι κάτι τέτοιο είναι ένας επικίνδυνα λάθος υπολογισμός και θα μπορούσε να καταλήξει να θέσει σε κίνδυνο τους πολίτες των ΗΠΑ.
Έτσι, για άλλη μια φορά, ο Πούτιν με τα λόγια του αρπάζει την ευκαιρία να απεικονίσει τη Ρωσία ως ένα έθνος που δεν καθοδηγεί παρασκηνιακά τα πράγματα (όπως τόσοι πολλοί έχουν κατηγορήσει πρόσφατα ότι κάνουν οι ΗΠΑ). Και για άλλη μια φορά, στην αξιολόγηση του φαίνεται εξαιρετικά νηφάλιος, σε έναν κόσμο που όντως φαίνεται να έχει χάσει το συλλογικό μυαλό του. (prisonplanet)
ΠΗΓΗ