Η επίθεση της Ρωσίας σε στόχους της ISIS σε Συριακό έδαφος έχει προκαλέσει μεγάλες ανησυχίες στον δυτικό κόσμο παρά την όποια ανομολόγητη (για στρατηγικούς και επικοινωνιακούς λόγους) συμφωνία έγινε μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΟΗΕ.
Όσο κι αν δυσθυμούν τα δυτικά κέντρα εξουσίας, η Ρωσία έχει επιστρέψει για τα καλά ως υπερδύναμη στον ευρασιατικό χώρο και η Αμερική, όπως και οι υπόλοιποι πρέπει να ζήσουν με αυτό παρά τις αντιρρήσεις τους.
Σε αυτή την αναδίπλωση συμβάλλει η πολλαπλή κρίση της μεγάλης και ισχυρής οικονομίας της ΕΕ αλλά και της ηγέτιδας δύναμής της, της Γερμανίας, που αντιμετωπίζει τόσα πολλά και ποικίλα προβλήματα ώστε το τελευταίο που θα επιθυμούσαν, είναι μια περαιτέρω επιδείνωση των σχέσεών τους με τους Ρώσους.
Η εισβολή στην Κριμαία ήταν το σημείο κορύφωσης της ψυχρότητας ανάμεσα στις δύο πλευρές και έκτοτε όπως συνομολογούν ειδικοί αναλυτές το ενδεχόμενο μιας σύρραξης πλησίασε επικίνδυνα.
Τα θερμά επισόδια
Πιο συγκεκριμένα, όπως ισχυρίζεται ο αρθρογράφος Jake Burmanτ ης Daily Express, Δύση και Ρωσία ήρθαν πολύ κοντά, λεπτά σχεδόν πριν από τον πόλεμο, 66 φορές μες τους τελευταίους 18 μήνες!
Σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από το Δίκτυο Ευρωπαϊκής Ηγεσίας (European Leadership Network), οι υπουργοί προειδοποίησαν: «Η κατάσταση είναι τέτοια που υπάρχει πιθανότητα είτε ένας εσφαλμένος υπολογισμός ή ένα ατύχημα να μπορούσε να προκαλέσει επιδείνωση της κρίσης ή ακόμα και μια άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση».
ΝΑΤΟ και Ρωσία έχουν εντείνει από τότε τις μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις τους έχοντας στο μυαλό τους ενδεχόμενα στρατιωτικά πλάνα.
Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ σχεδιάζουν περίπου 270 ασκήσεις στο τρέχον έτος, σύμφωνα με μια μελέτη του ELN – ενώ η Ρωσία έχει ανακοινώσει τον εντυπωσιακό αριθμό των 4.000 ασκήσεων.
Τον περασμένο μήνα, η Μόσχα προειδοποίησε ότι η πραγματοποίηση από τις ΗΠΑ των στρατιωτικών ασκήσεων Rapid Trident στη δυτική Ουκρανία θα μπορούσε να έχει «εκρηκτικές συνέπειες».
Οι ΗΠΑ και ο Ουκρανικός στρατός έχει ξεκινήσει ασκήσεις με 1.800 στρατιώτες από 18 χώρες, από τον Ιούλιο για να ενισχύσει το ηθικό των ενόπλων δυνάμεων που εμπλέκονται στη συνεχιζόμενη σύγκρουση ενάντια στους φιλορώσους αυτονομιστές.
Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας δήλωσε ότι οι ασκήσεις είναι «μια σαφής επίδειξη της προκλητικής πολιτικής του ΝΑΤΟ να στηρίξει ανεπιφύλακτα τις πολιτικές των τρεχουσών αρχών του Κιέβου στην ανατολική Ουκρανία».
Η αύξηση των στρατιωτικών ασκήσεων του Κρεμλίνου έχουν θέσει τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ σε υψηλή επιφυλακή, με πολυάριθμα παρ “ολίγον «ατυχήματα» να λαμβάνουν χώρα μεταξύ των στρατιωτικών αεροσκαφών.
Ένα ρωσικό τζετ ήρθε έφτασε να είναι μέτρα από τη σύγκρουσή του με στρατιωτικό τζετ των ΗΠΑ τον προηγούμενο Μάιο, ενώ αεροσκάφη της RAF χρειάστηκε να αναχαιτίσουν 10 ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη στον εναέριο χώρο της Βαλτικής τον περασμένο μήνα.
Ο διευθυντής του ELN Ian Kearns δήλωσε ότι αυτά τα παιχνίδια πολέμου «συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κλίματος δυσπιστίας» που έχουν «γίνει κατά καιρούς το σημείο εστίασης για ορισμένες πολύ στενές επαφές μεταξύ του ΝΑΤΟ και του Ρωσικού στρατού».
Ο υπουργός Άμυνας της Μ. Βρετανίας Michael Fallon έχει απορρίψει στο παρελθόν ισχυρισμούς για επικείμενο πόλεμο με τη Ρωσία – αλλά δήλωσε ότι από την άλλη δεν βλέπει να πλησιάζει το τέλος στη σύγκρουση των δύο μερών.
Οι πρόσφατοι βομβαρδισμοί από αέρος των Ρώσων σε Συριακά εδάφη που ισχυρίζονται ότι υπάρχουν στόχοι της ISISείναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν περαιτέρω εντάσεις. Ήδη αμφισβητήθηκε ότι ο στόχος των Ρώσων ήταν ο επίμαχος και έγινε λόγος για επιθέσεις σε θέσεις ανταρτών που πολεμούν τον Άσαντ, γεγονός που οδήγησε στη δημοσιοποίηση από πλευράς ρωσικού στρατού οπτικού υλικού από τα εν λόγω χτυπήματα προς απόδειξη των δικών τους ισχυρισμών.
Οι συμβουλές της «αλεπούς»
Σύμφωνα με δηλώσεις του πολύπειρου 92χρονου Χένρι Κίσινγκερ στο περιοδικό National Interest«το να καμφθεί η Ρωσία έχει γίνει ζήτημα [σ.σ. για τους αξιωματούχους των ΗΠΑ] ενώ ο μακροπρόθεσμος στόχος θα πρέπει να είναι η ένταξή της στο διεθνές σύστημα» , στην οποία έθιξε πολλά διεθνή θέματα. «Αν η Ρωσία αντιμετωπιστεί σοβαρά ως μια μεγάλη δύναμη, χρειαζόμαστε σε πρώτο στάδιο να προσδιορίσουμε κατά πόσον οι ανησυχίες τους μπορούν να συμβιβαστούν με τις ανάγκες μας», δήλωσε στην ίδια συνέντευξη. Ενώ Κίσινγκερ επιμένει ότι ο ίδιος πιστεύει ότι η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, η οποία εντάχθηκε στη Ρωσία το περασμένο έτος, θα πρέπει να διατηρηθεί, κάλεσε τη Δύση να σταματήσει να υποστηρίζει το Κιέβο με κάθε κόστος. «Η Ουκρανική κρίση μετατρέπεται σε τραγωδία, διότι συγχέει τα συμφέροντα μεγάλου βεληνεκούς της παγκόσμιας τάξης με την άμεση ανάγκη για την αποκατάσταση της ουκρανικής ταυτότητας», συνόψισε ο βετεράνος διπλωμάτης.
Οι «διαφορετικοί κόσμοι» που θα πρέπει να συνεργαστούν
Όπως σημειώνει σε δήλωσή της στο Carnegie Europe η Φεντερίκα Μπίντι του Κέντρου Διατλαντικών Σχέσεων της Σχολής John Hopkins Ανωτέρων Διεθνών Σπουδών, «το τέλος του κομμουνισμού έγινε αντιληπτό με διαφορετικό τρόπο στη Ρωσία και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό προκάλεσε παρεξηγήσεις με αποτέλεσμα οι σχέσεις των δύο χωρών να εκφυλιστούν σταδιακά, με κάθε διαδοχική διεθνή κρίση να διευρύνει το μεταξύ τους χάσμα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 1989 θεωρήθηκε ως μια νίκη ενάντια στη Σοβιετική Ένωση. Αντιθέτως, η Μόσχα συνέδεσε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου με την πολιτική απόφαση να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των πρώην Δημοκρατιών της και την αποδοχή της εθνικής κυριαρχίας των πρώην δορυφόρων της.
Η Μόσχα ήταν λιγότερο από ενθουσιασμένη για την ένταξη στο ΝΑΤΟ, αυτών των πρώην δορυφόρων αλλά εκείνη τη χρονική στιγμή, δεν είχε άλλη επιλογή παρά να την αποδεχθεί. Με τη Ρωσία έξω από την εικόνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντελήφθησαν τον εαυτό τους ως τη μόνη υπερδύναμη του κόσμου, με δικαίωμα και καθήκον να παρεμβαίνουν.
Όταν ο Βλαντιμίρ Πούτιν έγινε πρόεδρος της Ρωσίας το 2000, θέλησε να αποκαταστήσει το καθεστώς της Ρωσίας ως μεγάλης δύναμης: πρώτον, ενισχύοντας τη χώρα πολιτικά και οικονομικά και στη συνέχεια, με την αποκατάσταση της διεθνούς θέσης της Ρωσίας».
Όπως εξηγεί η αναλύτρια, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία εξακολουθεί να πιστεύει στην αρχή των σφαιρών επιρροής κι αυτό δημιουργεί δυο διαφορετικούς κόσμους. Ωθούμενες από δύο αντίθετες αντιλήψεις για τις παγκόσμιες υποθέσεις, η Μόσχα και η Ουάσιγκτον είχαν πολύ μεγάλη δυσκολία στο να συνεργαστούν. Ωστόσο, οι σημερινές, δραματικές διεθνείς προκλήσεις μπορούν να λυθούν μόνο από κοινού από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, όπου οι αμερικανο-ρωσική συνεργασία έφερε τον Ιούλιο τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν σε ένα επίπεδο αρκετά καλό. Η Ρωσία είναι το κλειδί για τη διεθνή κοινότητα προκειμένου να σταματήσει το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος, πριν να είναι πολύ αργά και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό.
«Είναι καιρός η Δύση να αναγνωρίσει ότι η Ρωσία είναι πίσω στην παγκόσμια σκηνή και να χρησιμοποιήσει την επιρροή της Μόσχας για να κατευνάσει την κρίση στη Μέση Ανατολή πριν οι φλόγες της καταστρέψουν τη Δύση», καταλήγει η Μπίντι.
crashonline.gr