Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Η πιο τραγική ίσως φυσιογνωμία της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας αυτού του τόπου, είναι αυτή του Κωστάκη Καραμανλή.
Όταν εκλέχτηκε με πανηγυρικό τρόπο το 2004 πρωθυπουργός, την περίοδο που ο γερμανόφωνος Σημίτης είχε δώσει το χρυσό «δαχτυλίδι» του ΠΑΣΟΚ στον ΓΑΠ, βρέθηκε σε ένα περιβάλλον που υπόσχονταν πολλά για την πρωθυπουργία του.
Το πρώτο του σημαντικό βήμα διαφοροποίησης από την μέχρι τότε διαφθαρμένη κατεστημένη εξουσία, ήταν εκείνη η περίφημη δήλωση του για τους ναταβατζήδες που κυβερνούν ανεξέλεγκτοι την Ελλάδα στην γνωστή ψησταριά του Μπαιρακτάρη.
Αυτό ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τα δοσιλογικα ΜΜΕ. Από εκείνη την στιγμή άρχισε ο άγριος πόλεμος εναντίον του, με απαρχή το σκάνδαλο Ζαχόπουλου.
Αυτός ενώ είχε ακόμα την δύναμη να κατατροπώσει τα δοσιλογικά ΜΜΕ των νταβατζήδων, έκανε πίσω και δεν τόλμησε να τα πειράξει, με αποτέλεσμα να αποθρασυνθεί ο εσωτερικός πόλεμος εναντίον του.
Αλλά το μεγάλο του ατόπημα ήταν η φιλορωσική του στροφή. Το ταξίδι που έκανε στην Μόσχα στις 28 Απριλίου 2008, το δεύτερο κατά σειρά, ήταν το σήμα για την με κάθε μέσο ανατροπή του. Οι συζητήσεις του με κλειστές πόρτες με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαδιμήρ Πούταν και κυρίως η υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργάζ Αλεξανδρούπολης, εξόργισε τους Αμερικανούς και άρχισαν να καταστρώνονται σχέδια δολοφονίας του.
Όλα τα προσωπικά του τηλεφωνά παρακολουθούνταν από τις μυστικές υπηρεσίες, μέχρι που οι ίδιοι οι Ρώσοι το κατάλαβαν και του το διαμήνυσαν.
Ο Κωστάκης Καραμανλής δεν μπόρεσε να αντέξει όλο αυτό τον πόλεμο εναντίον του, παρά του ότι ήταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Τον Σεπτέμβριο του 2009, την έκανε με… ελαφρά πηδηματάκια τρομοκρατημένος και αντί με θάρρος να βγει δημόσια και να πει στον ελληνικό λαό την αλήθεια, παρέδωσε την εξουσία στον ΓΑΠ, που σε λίγους μήνες θα έθαβε την χώρα με το φέρετρο του ΔΝΤ. Η ευθύνη του για το σημερινό μας χάλι είναι τεράστια.
Τώρα μας ξαναβγαίνει μετά από τόσα χρόνια σιωπής, προφανώς μετά από μεγάλη πίεση και έσωθεν και έξωθεν να μας πείσει να ψηφήσουμε ΝΑΙ!
Ας αναλογιστεί καλύτερα το τι έκανε όταν μπορουσε να κάνει κάτι, και δεν το έκανε!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.gr
Η πιο τραγική ίσως φυσιογνωμία της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας αυτού του τόπου, είναι αυτή του Κωστάκη Καραμανλή.
Όταν εκλέχτηκε με πανηγυρικό τρόπο το 2004 πρωθυπουργός, την περίοδο που ο γερμανόφωνος Σημίτης είχε δώσει το χρυσό «δαχτυλίδι» του ΠΑΣΟΚ στον ΓΑΠ, βρέθηκε σε ένα περιβάλλον που υπόσχονταν πολλά για την πρωθυπουργία του.
Το πρώτο του σημαντικό βήμα διαφοροποίησης από την μέχρι τότε διαφθαρμένη κατεστημένη εξουσία, ήταν εκείνη η περίφημη δήλωση του για τους ναταβατζήδες που κυβερνούν ανεξέλεγκτοι την Ελλάδα στην γνωστή ψησταριά του Μπαιρακτάρη.
Αυτό ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τα δοσιλογικα ΜΜΕ. Από εκείνη την στιγμή άρχισε ο άγριος πόλεμος εναντίον του, με απαρχή το σκάνδαλο Ζαχόπουλου.
Αυτός ενώ είχε ακόμα την δύναμη να κατατροπώσει τα δοσιλογικά ΜΜΕ των νταβατζήδων, έκανε πίσω και δεν τόλμησε να τα πειράξει, με αποτέλεσμα να αποθρασυνθεί ο εσωτερικός πόλεμος εναντίον του.
Αλλά το μεγάλο του ατόπημα ήταν η φιλορωσική του στροφή. Το ταξίδι που έκανε στην Μόσχα στις 28 Απριλίου 2008, το δεύτερο κατά σειρά, ήταν το σήμα για την με κάθε μέσο ανατροπή του. Οι συζητήσεις του με κλειστές πόρτες με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαδιμήρ Πούταν και κυρίως η υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργάζ Αλεξανδρούπολης, εξόργισε τους Αμερικανούς και άρχισαν να καταστρώνονται σχέδια δολοφονίας του.
Όλα τα προσωπικά του τηλεφωνά παρακολουθούνταν από τις μυστικές υπηρεσίες, μέχρι που οι ίδιοι οι Ρώσοι το κατάλαβαν και του το διαμήνυσαν.
Ο Κωστάκης Καραμανλής δεν μπόρεσε να αντέξει όλο αυτό τον πόλεμο εναντίον του, παρά του ότι ήταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Τον Σεπτέμβριο του 2009, την έκανε με… ελαφρά πηδηματάκια τρομοκρατημένος και αντί με θάρρος να βγει δημόσια και να πει στον ελληνικό λαό την αλήθεια, παρέδωσε την εξουσία στον ΓΑΠ, που σε λίγους μήνες θα έθαβε την χώρα με το φέρετρο του ΔΝΤ. Η ευθύνη του για το σημερινό μας χάλι είναι τεράστια.
Τώρα μας ξαναβγαίνει μετά από τόσα χρόνια σιωπής, προφανώς μετά από μεγάλη πίεση και έσωθεν και έξωθεν να μας πείσει να ψηφήσουμε ΝΑΙ!
Ας αναλογιστεί καλύτερα το τι έκανε όταν μπορουσε να κάνει κάτι, και δεν το έκανε!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.gr