Γιά τό λόγο αὐτό δέν θά ’ταν, νομίζω, καθόλου ἄκαιρο καί ἀδιάφορο νά παρουσιάσω τό ἀληθινό πρόσωπο τῆς Μαρίας Μαγδαληνῆς, ἔτσι ὅπως αὐτό ἀναδύεται μέσα ἀπό τίς ἀναφορές τῆς Καινῆς Διαθήκης καί τήν παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.
Κατ’ ἀρχήν ἡ παρανόηση τῆς Μαρίας Μαγδαληνῆς, ἀνάγεται σέ ἀρχαίους Λατίνους ἑρμηνευτές, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν τήν πρώτη ὕλη γιά εὐφάνταστα μυθολογήματα καί δημιουργήθηκε ἔτσι στή Δύση μία ἀπέραντη φιλολογία, πού ἀνθεῖ μέχρι σήμερα, ἡ λεγόμενη Μαγδαληνολογία. Σέ περιόδους παρακμῆς παρεισέφρησαν καί στό χῶρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς τά παραμύθια τῶν παπικῶν. Στήν ἐποχή μας δέ, ἔγιναν ὑποθέσεις μυθιστορημάτων καί κινηματογραφικῶν ἔργων καί διαδόθηκαν πλατιά στό λαό, μέ ἀποτέλεσμα σήμερα πολλοί ὀρθόδοξοι Χριστιανοί νά ἀγνοοῦν τήν ἀλήθεια γιά τό πρόσωπο τῆς σεμνῆς αὐτῆς μαθήτριας τοῦ Κυρίου καί νά συνδέουν τή Μαρία Μαγδαληνή μέ πράγματα ὄχι μόνο ἀνυπόστατα ἀλλά καί βλάσφημα.
Ποιά εἶναι, λοιπόν, πράγματι ἡ Μαρία Μαγδαληνή; Τό ὄνομα Μαγδαληνή δηλώνει ὅτι ἡ Μαρία καταγόταν ἀπό τά Μάγδαλα (Μθ 15,39), μία κωμόπολη τῆς Γαλιλαίας, τήν ὁποία οἱ ἑρμηνευτές τοποθετοῦν στά βόρεια τῆς λίμνης Τιβεριάδος, στήν περιοχή τῆς σημερινῆς Ἔλ Μεγντζίλ. Κακῶς οἱ Λατῖνοι,παρασυρμένοι προφανῶς ἀπό τό χαρακτηρισμό της ὡς μυροφόρου, τήν ταυτίζουν μέ τήν ἀνώνυμη πόρνη, πού μετανόησε καί μνημονεύεται ἀπό τόν εὐαγγελιστή Λουκᾶ (Λκ 7,37-50) ὅτι μύρωσε τόν Ἰησοῦ.
Μία ἄλλη γραφική πληροφορία γιά τή Μαρία Μαγδαληνή, πού διασώζεται ἀπό τούς εὐαγγελιστές Μᾶρκο καί Λουκᾶ, λέει ὅτι ἡ Μαρία ἦταν πρῶτα δαιμονιζόμενη καί εἶχε ἑπτά δαιμόνια, τήν θεράπευσε ὅμως ὁ Ἰησοῦς, καί μετά τή θεραπεία της ὑπονοεῖται ὅτι τόν ἀκολουθοῦσε καί τόν διακονοῦσε, μαζί μέ τίς ἄλλες μαθήτριές του. Καί αὐτή τήν εὐαγγελική πληροφορία τήν ἔχουν παραποιήσει οἱ Λατῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἑρμήνευσαν τά ἑπτά δαιμόνια ὡς ἑπτά θανάσιμα ἁμαρτήματα, ὅσα μετροῦν οἱ δυτικοί.
Συνολικά ἀναφέρεται στά εὐαγγέλια ἕνδεκα φορές, πάντοτε μέ τό ἐπίθετο Μαγδαληνή καί πάντοτε ἀπαριθμεῖται πρώτη, ὅπως ἀπό τούς μαθητές πρῶτος ἀριθμεῖται ὁ Πέτρος. Μόνο στό Ἰω 19,25 δέν ἔχει τήν πρώτη θέση ἡ Μαρία, διότι ἐκεῖ μνημονεύεται πρώτη ἡ Παναγία μητέρα τοῦ Κυρίου. Συγκεκριμένα ἀναφέρεται στή διακονία τοῦ κηρύγματος τοῦ Ἰησοῦ (Λκ 8,2), στό σταυρό (Μθ 27,56· Μρ 15,40· Ἰω 19,25), στήν ταφή (Μθ 27,61· Μρ 15,47), στήν ἀνάσταση (Μθ 28,1· Μρ 16,1.9· Λκ 24,10· Ἰω 20,1-18). Οἱ εὐαγγελιστές Ματθαῖος καί Λουκᾶς γράφουν ἁπλῶς ὅτι ἀπό τούς πρώτους εἶδε τόν ἀναστημένο Ἰησοῦ Χριστό, χωρίς νά διευκρινίζουν ἄν ἦταν μόνη ἤ μαζί μέ ἄλλους, ἐνῶ ὁ Μᾶρκος καί ὁ Ἰωάννης σημειώνουν ὅτι μόνη της ἡ Μαρία εἶδε πρώτη τήν ἀναστημένο Κύριο. Μάλιστα ὁ Ἰωάννης διηγεῖται λεπτομερῶς αὐτή τήν πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου.
Ἐκτός ἀπό τά στοιχεῖα αὐτά πού μᾶς παραδίδει ἡ Καινή Διαθήκη, γνωρίζουμε ἀπό τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως διασώζεται στήν ὕμνολογία της, ὅτι ἡ Μαρία Μαγδαληνή ἦταν παρθένος· «ὑπήντησας τῇ παρθένῳ δωρούμενος τήν ζωήν», ψάλλουμε στό ἀπολυτίκιο τοῦ πλάγιου β’ ἤχου. (Μόλις πού χρειάζεται νά ὑπενθυμίσω ὅτι παρθένος ἐδῶ δέν εἶναι ἡ Παναγία μας, ἀλλά ἡ Μαρία Μαγδαληνή). Ἡ πληροφορία αὐτή τῆς παραδόσεως συμβιβάζεται ἀκριβέστατα μέ τίς μαρτυρίες τῆς ἁγίας Γραφῆς, διότι ὅσο μέν ἦταν δαιμονιζόμενη δέν ἦταν ἔγγαμος οὔτε πόρνη (διαφορετικά θά τό σημείωνε ἡ Γραφή), ἀφ’ ὅτου δέ θεραπεύτηκε καί ἀκολούθησε πάραυτα τόν Ἰησοῦ, εἶναι φανερό καί φυσικό ὅτι δέν παντρεύτηκε. Ἐκτός αὐτοῦ ἡ παράδοση βασίζεται προφανῶς καί σέ μία ἀρχική καί ἀδιάκοπη ἱστορική πληροφορία ἐκτός Καινῆς Διαθήκης. Ὅτι ἦταν παρθένος ἡ Μαγδαληνή Μαρία ὑπάρχουν τόσα τεκμήρια ὅσα καί γιά τόν εὐαγγελιστή Ἰωάννη.
Ἕνα ἄλλο ἐπίσης παρεξηγημένο στοιχεῖο τῆς ταυτότητας τῆς Μαγδαληνῆς εἶναι ἡ ἡλικία της. Τά μυθιστορήματα καί οἱ κινηματογραφικές ταινίες τήν παρουσιάζουν σάν μία νεαρή, ὡραία καί προκλητική γυναίκα, περίπου 20-25 ἐτῶν καί πλάθουν ποικίλα ἀνόητα καί βρώμικα σενάρια, ὅπου ἡ ἀρρωστημένη φαντασία συναγωνίζεται τήν αἰσχρή καί λάγνα προαίρεση. Ἀλλά ὅλες αὐτές οἱ φαντασιώσεις καμία σχέση δέν ἔχουν μέ τήν ἀλήθεια. Βέβαια στά εὐαγγέλια δέν γίνεται λόγος γιά τήν ἡλικία τῆς Μαρίας Μαγδαληνῆς. Μπορεῖ ὅμως ὁ ἀναγνώστης μέ μία προσεκτική μελέτη νά συναγάγει ὅτι ἡ γυναίκα αὐτή ἦταν ἄνω τῶν 50-60 ἐτῶν. Τό συμπέρασμα αὐτό βγαίνει ἀβίαστα ἀπό τό γεγονός ὅτι πάντοτε ἡ Μαρία φαίνεται νά ἔχει τήν πρώτη θέση ἀνάμεσα στίς μαθήτριες τοῦ Κυρίου, οἱ ὁποῖες εἶχαν ἡλικία μητέρων σέ σχέση μέ τούς μαθητές, μία δέ ἀπό αὐτές, ἡ Σαλώμη, ἦταν μητέρα δύο μαθητῶν, τοῦ Ἰακώβου καί τοῦ Ἰωάννου. Ἄν, ὅπως εἶναι εὔλογο, ὑπολογίσουμε ὅτι οἱ μαθητές ἦταν περίπου 30-35 ἐτῶν, φυσικά ἡ ἡλικία τῆς Σαλώμης καί τῶν ἄλλων μαθητριῶν τοῦ Κυρίου θά ἦταν γύρω στά 50 μέ 60 χρόνια. Ἑπομένως ἡ Μαρία Μαγδαληνή, ἡ ὁποία άναφέρεται ὡς ἀρχηγός τοῦ ὁμίλου τῶν γυναικῶν πού ἀκολουθοῦσαν τόν Κύριο, δέν θά μποροῦσε νά εἶναι νεότερη· θά ἦταν καί αὐτή τουλάχιστον 50-60 ἐτῶν.
Μέ τά στοιχεῖα αὐτά, τεκμηριωμένα ἀπό τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί βεβαιωμένα ἀπό τή μαρτυρία τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας του, μποροῦμε νά βλέπουμε στή Μαρία Μαγδαληνή τήν ὥριμη καί συνετή μαθήτρια τοῦ Κυρίου, πού εὐεργετημένη ἀπό τό Μεγάλο Διδάσκαλο ἀφοσιώθηκε στή διακονία τοῦ ἔργου του, μαζί μέ τίς ἄλλες εὐσεβεῖς γυναῖκες, ἀνάμεσα στίς ὁποῖες ἡ Μαρία κατέχει ἡγετική θέση. Ἀκολούθησε πιστά τόν Κύριο σέ ὅλες τίς φάσεις τῆς ζωῆς του καί ἀξιώθηκε πρώτη αὐτή νά τόν συναντήσει ἀναστημένο καί νά γίνει γιά τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὁ πρῶτος μάρτυρας τῆς Ἀναστάσεως.
Στέργιος Ν. Σάκκος από το http://www.apolytrosis.gr
***********************************************
Σύντομος βίος
Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή ἡ μυροφόρος καὶ Ἰσαπόστολος
Ἡ Ἁγία μυροφόρος καὶ Ἰσαπόστολος Μαρία ἡ Μαγδαληνή, καταγόταν ἀπὸ τὰ Μάγδαλα.
Ὅταν πληροφορήθηκε γιὰ τὸν Χριστό, πῆγε κοντά του καὶ ἀπαλλάχθηκε ἀπὸ τὰ δαιμόνια ποὺ τὴν ἐνοχλοῦσαν καὶ στὴν συνέχεια ἔγινε μαθήτρια του. Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἀκολούθησε τὸν Χριστὸ ἕως τὸ πάθος Του, ἔγινε μυροφόρος, εἶδε πρώτη τὴν Ἀνάσταση, ὅταν ἀργὰ τὴν νύχτα τοῦ Σαββάτου εἶδε τὸν ἄγγελο ποὺ κύλησε τὴν πέτρα ἀπὸ τὴν θύρα τοῦ μνημείου.
Ἐπίσης μόλις ξημέρωσε, ἐνῶ στέκονταν κοντὰ στὸ μνημεῖο, εἶδε δύο ἀγγέλους μὲ λευκὰ νὰ κάθονται στὸ μνημεῖο καὶ μετὰ εἶδε τὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἐπειδὴ τὸν πέρασε γιὰ τὸν κηπουρό, τῆς εἶπε «Μή μου ἅπτου» (μὴν μὲ ἀγγίζεις).
Μετὰ τὴν ἀνάληψη τοῦ Κυρίου, ἡ Μαρία πῆγε στὴν Ἔφεσο στὸν ἀπόστολο καὶ εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη.
Ἐκεῖ ἐκοιμήθη καὶ ἐνταφιάστηκε.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.
Χριστῷ τῷ δι’ ἡμᾶς, ἐκ Παρθένου τεχθέντι, σεμνὴ Μαγδαληνή, ἠκολούθεις Μαρία, αὐτοῦ τὰ δικαιώματα, καὶ τοὺς νόμους φυλάττουσα· ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ἁμαρτημάτων τὴν λύσιν, εὐχαῖς σου λαμβάνομεν.
Το γεγονός αυτό μαρτυρείται στο Ρωσικό Μοναστήρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής που βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα. Το Ρωσικό Μοναστήρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής χτίστηκε το 1885 από τον Ρώσο Αυτοκράτορα Αλέξανδρο τον Γ’ και τους αδελφούς του εις μνήμη της μητέρας του αυτοκράτειρας Μαρίας και το οποίο βρίσκεται στη Γεθσημανή.
Η θαρραλέα Αγία δεν φοβήθηκε τίποτε και έχοντας όπλο της την αλήθεια, το δίκαιο και την Πίστη πήγε μαζί με τη Μαρία του Κλωπά στη Ρώμη, στον ίδιο τον Αυτοκράτορα Τιβέριο για να καταγγείλει τις αυθαιρεσίες των Πιλάτου, Άννα καί Καϊάφα εναντίον του Χριστού!
Και πραγματικά καταφέρνει να ιστορήσει στον Καίσαρα όλα τα θαυμαστά γεγονότα και την άδικη καταδίκη του αθώου! Όταν δε φτάνει στό σημείο που αναφέρει την Ανάσταση του Χριστού, λέγεται πως ο Τιβέριος αντέδρασε και είπε:
«Όλα να τα πιστεύσω για Αυτόν τον Ιησού. Αλλά για Ανάσταση πως να πιστέψω»; Εκείνη την ώρα περνούσε μια υπηρέτρια με ένα καλαθάκι γεμάτο αυγά καί ο Καίσαρας βρήκε την ευκαιρία να προσθέσει: «Να! Εάν αυτά τα αυγά γίνουν κόκκινα, τότε και εγώ θα πιστέψω πως ο Χριστός Αναστήθηκε»!
Αμέσως τότε καί αδίστακτα η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, πλησίασε τήν σκλάβα καί άγγιξε τά αυγά, πού αστραπιαία καί θαυματουργικά έγινα όλα κόκκινα! Πήρε τότε ένα καί τό έδειξε στόν έκθαμβο Τιβέριο λέγοντας:
«Χριστός Ανέστη»! Τότε συγκλονισμένος ο καλοπροαίρετος Τιβέριος ομολογεί “Αληθώς Ανέστη” καί δίνει άμεσα εντολή νά φέρουν τό γρηγορότερο μπροστά του στή Ρώμη από τά Ιεροσόλυμα τόν Πιλάτο, τόν Άννα καί τόν Καϊάφα!!!
Από εδώ έχουμε τό έθιμο τού κόκκινου αυγού! Διότι «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος»! Καί τά αυγά πρέπει νά βάφονται κόκκινα καί μόνον.
Έτσι λοιπόν, χάρη στό θάρρος καί τήν απερίγραπτη πίστη τής Αγίας Μαρίας τής Μαγδαληνής, πιάνονται στά Ιεροσόλυμα οι πρωταίτιοι τής άδικης θανάτωσης τού Ιησού καί μέ συνοδεία στρατιωτών ρίχνονται σέ πλοίο πού ξεκινά γιά τή Ρώμη! Μέσα τούς οι καρδιές τούς τρέμουν! Ξέρουν τί τούς περιμένει! Απορούν όμως πώς τό έμαθε καί από ποιόν ο ίδιος ο Αυτοκράτορας!
Εν πλώ καί ενώ τό πλοίο βρίσκεται πλάι στήν Κρήτη, ο Καϊάφας πεθαίνει υπό φρικτούς πόνους, όποτε αναγκάζονται νά τόν θάψουν στό ελληνικό νησί!
Οι άλλοι δύο ένοχοι φτάνουν τελικά στή Ρώμη γιά νά παρουσιαστούν μπροστά στό αποφασιστικό βλέμμα τού Καίσαρα, ο οποίος διατάζει αμέσως νά γδάρουν ένα βουβάλι καί μέ τό νωπό του δέρμα νά τυλίξουν τόν Άννα, πού ήταν πεθερός τού Καϊάφα καί νά τόν αφήσουν στόν ήλιο!!! Έτσι έσφιξε τό δέρμα, συνθλίβοντας κατά τρόπο μαρτυρικό καί οδυνηρό τόν Άννα!
Ο Καίσαρας προστάζει τότε νά φέρουν μπροστά του τόν Πιλάτο. Η Αγία Μαγδαληνή λέει τότε, πώς ο Πιλάτος είχε πάρει τόν άρραφο χιτώνα τού Χριστού πού είχε υφάνει η Παναγία καί πώς τόν φορά!
Πράγματι ο Αυτοκράτορας διατάζει νά βγάλει τή στολή τού ο καταντροπιασμένος Πιλάτος καί όντως φανερώνεται ο άρραφος χιτώνας τού Χριστού, πού τόν είχε πάρει από τούς στρατιώτες!!!
Ο Καίσαρας γίνεται έξαλλος! «Πώς τόλμησες νά κάνεις τέτοιον άδικο φόνο στόν Ιησού πού έπραξε τόσα ένδοξα καί θαυμάσια;» ρώτησε καί ο Πιλάτος απάντησε μέ τρόμο πώς «γιά τό φόβο σου Καίσαρα…αφού τό πλήθος φώναζε νά τόν σταυρώσω»…
«Μά αφού άθλιε είχες εξουσία νά τόν απολύσεις γιατί δέν τόν απέλυσες»; τόν ρώτησε ο Καίσαρας καί χωρίς νά περιμένει απάντηση, πρόσταξε νά τόν κλείσουν σέ μία φυλακή έξω από τήν πόλη μέχρι νά σκεφτεί μέ ποιόν τρόπο θά τόν σκότωνε!
Έτσι βασανιζόταν γιά καιρό ο Πιλάτος, θυμόμενος τά λόγια της γυναίκας τού τής Αγίας Ποπλίας νά μήν καταδικάσει τόν Χριστό, θυμόμενος ότι ομολόγησε δημόσια πώς ήταν αθώος ο Χριστός, θυμωμένος γιατί υπέκυψε στούς αδίκους καί δέν τόν ελευθέρωσε!
Καί ενώ μία μέρα βγήκε ο Αυτοκράτορας γιά κυνήγι κοντά στόν πύργο τής εξωτερικής φυλακής καί τόξευσε ένα θήραμα, τό βέλος πήγε κατά θεία δίκη καί καρφώθηκε μέσα από τό παραθύρι τής φυλακής επάνω στόν Πιλάτο.
http://yiorgosthalassis.blogspot.com
Χριστῷ τῷ δι’ ἡμᾶς, ἐκ Παρθένου τεχθέντι, σεμνὴ Μαγδαληνή, ἠκολούθεις Μαρία, αὐτοῦ τὰ δικαιώματα, καὶ τοὺς νόμους φυλάττουσα· ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ἁμαρτημάτων τὴν λύσιν, εὐχαῖς σου λαμβάνομεν.
****************************************
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΑΥΓΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ
Το γεγονός αυτό μαρτυρείται στο Ρωσικό Μοναστήρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής που βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα. Το Ρωσικό Μοναστήρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής χτίστηκε το 1885 από τον Ρώσο Αυτοκράτορα Αλέξανδρο τον Γ’ και τους αδελφούς του εις μνήμη της μητέρας του αυτοκράτειρας Μαρίας και το οποίο βρίσκεται στη Γεθσημανή.
Η θαρραλέα Αγία δεν φοβήθηκε τίποτε και έχοντας όπλο της την αλήθεια, το δίκαιο και την Πίστη πήγε μαζί με τη Μαρία του Κλωπά στη Ρώμη, στον ίδιο τον Αυτοκράτορα Τιβέριο για να καταγγείλει τις αυθαιρεσίες των Πιλάτου, Άννα καί Καϊάφα εναντίον του Χριστού!
Και πραγματικά καταφέρνει να ιστορήσει στον Καίσαρα όλα τα θαυμαστά γεγονότα και την άδικη καταδίκη του αθώου! Όταν δε φτάνει στό σημείο που αναφέρει την Ανάσταση του Χριστού, λέγεται πως ο Τιβέριος αντέδρασε και είπε:
«Όλα να τα πιστεύσω για Αυτόν τον Ιησού. Αλλά για Ανάσταση πως να πιστέψω»; Εκείνη την ώρα περνούσε μια υπηρέτρια με ένα καλαθάκι γεμάτο αυγά καί ο Καίσαρας βρήκε την ευκαιρία να προσθέσει: «Να! Εάν αυτά τα αυγά γίνουν κόκκινα, τότε και εγώ θα πιστέψω πως ο Χριστός Αναστήθηκε»!
Αμέσως τότε καί αδίστακτα η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, πλησίασε τήν σκλάβα καί άγγιξε τά αυγά, πού αστραπιαία καί θαυματουργικά έγινα όλα κόκκινα! Πήρε τότε ένα καί τό έδειξε στόν έκθαμβο Τιβέριο λέγοντας:
«Χριστός Ανέστη»! Τότε συγκλονισμένος ο καλοπροαίρετος Τιβέριος ομολογεί “Αληθώς Ανέστη” καί δίνει άμεσα εντολή νά φέρουν τό γρηγορότερο μπροστά του στή Ρώμη από τά Ιεροσόλυμα τόν Πιλάτο, τόν Άννα καί τόν Καϊάφα!!!
Από εδώ έχουμε τό έθιμο τού κόκκινου αυγού! Διότι «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος»! Καί τά αυγά πρέπει νά βάφονται κόκκινα καί μόνον.
Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΙΤΙΩΝ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Έτσι λοιπόν, χάρη στό θάρρος καί τήν απερίγραπτη πίστη τής Αγίας Μαρίας τής Μαγδαληνής, πιάνονται στά Ιεροσόλυμα οι πρωταίτιοι τής άδικης θανάτωσης τού Ιησού καί μέ συνοδεία στρατιωτών ρίχνονται σέ πλοίο πού ξεκινά γιά τή Ρώμη! Μέσα τούς οι καρδιές τούς τρέμουν! Ξέρουν τί τούς περιμένει! Απορούν όμως πώς τό έμαθε καί από ποιόν ο ίδιος ο Αυτοκράτορας!
Εν πλώ καί ενώ τό πλοίο βρίσκεται πλάι στήν Κρήτη, ο Καϊάφας πεθαίνει υπό φρικτούς πόνους, όποτε αναγκάζονται νά τόν θάψουν στό ελληνικό νησί!
Οι άλλοι δύο ένοχοι φτάνουν τελικά στή Ρώμη γιά νά παρουσιαστούν μπροστά στό αποφασιστικό βλέμμα τού Καίσαρα, ο οποίος διατάζει αμέσως νά γδάρουν ένα βουβάλι καί μέ τό νωπό του δέρμα νά τυλίξουν τόν Άννα, πού ήταν πεθερός τού Καϊάφα καί νά τόν αφήσουν στόν ήλιο!!! Έτσι έσφιξε τό δέρμα, συνθλίβοντας κατά τρόπο μαρτυρικό καί οδυνηρό τόν Άννα!
Ο Καίσαρας προστάζει τότε νά φέρουν μπροστά του τόν Πιλάτο. Η Αγία Μαγδαληνή λέει τότε, πώς ο Πιλάτος είχε πάρει τόν άρραφο χιτώνα τού Χριστού πού είχε υφάνει η Παναγία καί πώς τόν φορά!
Πράγματι ο Αυτοκράτορας διατάζει νά βγάλει τή στολή τού ο καταντροπιασμένος Πιλάτος καί όντως φανερώνεται ο άρραφος χιτώνας τού Χριστού, πού τόν είχε πάρει από τούς στρατιώτες!!!
Ο Καίσαρας γίνεται έξαλλος! «Πώς τόλμησες νά κάνεις τέτοιον άδικο φόνο στόν Ιησού πού έπραξε τόσα ένδοξα καί θαυμάσια;» ρώτησε καί ο Πιλάτος απάντησε μέ τρόμο πώς «γιά τό φόβο σου Καίσαρα…αφού τό πλήθος φώναζε νά τόν σταυρώσω»…
«Μά αφού άθλιε είχες εξουσία νά τόν απολύσεις γιατί δέν τόν απέλυσες»; τόν ρώτησε ο Καίσαρας καί χωρίς νά περιμένει απάντηση, πρόσταξε νά τόν κλείσουν σέ μία φυλακή έξω από τήν πόλη μέχρι νά σκεφτεί μέ ποιόν τρόπο θά τόν σκότωνε!
Έτσι βασανιζόταν γιά καιρό ο Πιλάτος, θυμόμενος τά λόγια της γυναίκας τού τής Αγίας Ποπλίας νά μήν καταδικάσει τόν Χριστό, θυμόμενος ότι ομολόγησε δημόσια πώς ήταν αθώος ο Χριστός, θυμωμένος γιατί υπέκυψε στούς αδίκους καί δέν τόν ελευθέρωσε!
Καί ενώ μία μέρα βγήκε ο Αυτοκράτορας γιά κυνήγι κοντά στόν πύργο τής εξωτερικής φυλακής καί τόξευσε ένα θήραμα, τό βέλος πήγε κατά θεία δίκη καί καρφώθηκε μέσα από τό παραθύρι τής φυλακής επάνω στόν Πιλάτο.
http://yiorgosthalassis.blogspot.com
*****************************************
Tο άφθαρτο χέρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής
Στην ιερά μονή της Σιμωνόπετρας φυλάσσεται και το λείψανο του αριστερού χεριού της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής. Την εποχή που πρωτοπροσκύνησα το αδιάφθορο χέρι, αυτό παρουσιαζόταν γυμνό πάνω σε ένα κόκκινο βελούδο, όχι δηλαδή μέσα σε μια θήκη, όπως αφήνει να εννοηθεί η φωτογραφία.
Απόγευμα στο αρχονταρίκι της μονής Σιμωνόπετρας, ο αρχοντάρης διηγείται περί του αγίου λειψάνου σε ομάδα προσκυνητών.
– Το χέρι είναι άφθαρτο, με όλο του το δέρμα και τους τένοντες. Διατηρείται σε φυσική θερμοκρασία ζωντανού σώματος και ευωδιάζει. Μάλιστα εξαιτίας των θαυμάτων της, η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή θεωρείται και δεύτερος κτήτορας της Σιμωνόπετρας.
– Λένε, πάτερ, πως όσοι το ασπάζονται διαπιστώνουν ότι είναι θερμό.
– Ναι, είναι αλήθεια. Όσοι το ασπάζονται με ευλάβεια και πίστη διαπιστώνουν τη φυσική θερμότητα ζωντανού σώματος.
Χαμογελούμε λίγο αμήχανοι. «Και τι γίνεται, πάτερ, αν το ασπαστείς και δεν είναι θερμό», ρωτά κάποιος.
– Να σας πω… Κάποιος προσκυνητής το ασπάστηκε, αλλά δεν το ένοιωσε θερμό, ενώ όλοι οι φίλοι του το ένοιωθαν θερμό. Τότε αυτός έπεσε σε κατάθλιψη, ήταν σκεφτικός όλη την ώρα, και τελικά μάς το αποκάλυψε και ζήτησε τη βοήθειά μας. Ο γέροντας τού συνέστησε να εξομολογηθεί, να προσευχηθεί στην Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή, και να ξαναπροσκυνήσει το ιερό της λείψανο την άλλη μέρα. Πράγμα που έγινε. Την άλλη μέρα, ο προσκυνητής, αφού εξομολογήθηκε, ασπάστηκε το χέρι της και ένοιωσε μεγάλη θερμότητα και ευωδία να εξέρχεται του λειψάνου. Ευχαριστούσε δε μετά δακρύων. Μετά δακρύων!
– Ποιά λέτε να ήταν η αιτία, πάτερ;
– Τι να σας πω! Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή απωθείται από τις σαρκικές αμαρτίες. Σαρκικοί άνθρωποι με πορνείες, μοιχείες και τα τέτοια, αναδίδουν πνευματική δυσωδία που η Αγία την αποστρέφεται. Ίσως ήθελε να δείξει τη δυσαρέσκειά της και την αποστροφή της.
«Πω, πω, πάτερ, να σ’ αποστρέφεται ακόμα και το λείψανο για τις σαρκικές σου αμαρτίες!» λέει κάποιος.
– Αύριο που θα προσκυνήσετε μετά τη θεία λειτουργία, παρατηρήστε μία μικρή πληγή στην πάνω πλευρά του χεριού. Σα να λείπει ένα μικρό κομμάτι. Οι ρώσοι μοναχοί στις αρχές του εικοστού αιώνα, που είχε πολλούς τότε το Άγιον Όρος, το είχαν σε μεγάλη ευλάβεια. Κάποιοι από αυτούς, όπως το ασπάζονταν, το δάγκαναν κρυφά και έκοβαν ένα μικρό κομματάκι, μια ακίδα, για ευλογία. Το έκρυβαν στο στόμα τους. Μέχρι να τους πάρουν είδηση οι μοναχοί τότε της μονής, είχε γίνει μια μικρή πληγή.
Την άλλη μέρα το πρωί τα ιερά λείψανα της μονής εκτίθενται προς προσκύνηση.
Ο φίλος μου που συνταξιδεύουμε είναι πρώτος. Το ασπάζεται και τινάζεται. Έρχομαι δεύτερος. Προσκυνώ. Ο φίλος μου με κοιτάζει με μεγάλα εκστατικά λαμπερά μάτια.
«Πω, πω, τι κάψιμο ήταν αυτό! Μ’ έκαψε τα χείλη! Τό’ νοιωσες; Καίει τα χείλη! Τό’ νοιωσες;» μού λέει με έξαψη.
Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή υπήρξε δια βίου παρθένος
Ας έχουμε τη χάρη και την ευλογία της Αγίας. Αμήν!
το διαβάσαμε http://yiorgosthalassis.blogspot.com