Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Σαν «χιονοστιβάδα» έχουν εξελιχτεί οι συνεχείς «αναδύσεις» και ανακαλύψεις βυζαντινών εκκλησιών,
που έχουν λαμπρύνει με την παρουσία τους την ελληνορθόδοξη Ρωμιοσύνη στην Μικρά Ασία και στην Α. Θράκη, από τους ίδιους του σημερινούς, συχνά έκπληκτους, κατοίκους των περιοχών αυτών. Σίγουρα είναι πολύ σημαντική και με μεγάλη ιστορική αλλά και θρησκευτική αξία το έργο της συνεχούς και λεπτομερειακής καταγραφής όλων αυτών των σημαδιακών ανακαλύψεων και η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί με κάθε μέσο.
Αυτή την φορά το θαύμα της ανάδυσης στο φως μιας ελληνορθόδοξης βυζαντινής ιστορικής εκκλησίας, έγινε στον γνωστό Αίνο της Α Θράκης, στα σύνορα με την Ελλάδα, στο νότιο άκρο του Έβρου όπου πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών κατοικούσαν αμιγείς ελληνορθόδοξος πληθυσμός. Μάλιστα η πόλη του Αίνου ήταν παλαιοτέρα και μητρόπολη και εκεί είχε ανθίσει με μεγαλοπρεπείς ναούς η Ορθοδοξία στο πέρασμα των αιώνων.
Σύμφωνα με το όσα μετέδωσε το ίδιο το τουρκικό κρατικό κανάλι, TRTtürk, η εκκλησία αυτή κτίστηκε από τον ίδιο τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης περί τον έκτο μ. Χ αιώνα και λειτούργησε μέχρι τον δέκατο τέταρτο αιώνα όταν καταστράφηκε, προφανώς από τις μουσουλμανικές επιδρομές στην περιοχή.
Να σημειωθεί ότι στον Αίνο, (Enez), σώζονται επίσης τα θεμέλια και κάποια τοιχία από την μεγαλοπρεπή μητρόπολη της πόλης, μαρτυρία της ελληνορθόδοξης παρουσίας στην περιοχή. Διάδοχος της μητρόπολης Αίνου είναι η σημερινή μητρόπολης Αλεξανδρουπόλεως.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
http://nikosxeiladakis.gr