Απορούσε τι θα γινόταν στο μέλλον;
Είχε και ένα φίλο μαζί του, που είχε την ίδια απορία.
Πλησίασε πρώτα ο φίλος του και ρώτησε τον γέροντα: "Πάτερ, τι θέλει ο Θεός να γίνω στη ζωή μου για να Τον δοξάσω και να Τον ευχαριστώ;"
"Αυτό θα στο φανερώσει αργότερα... Εσύ τώρα κοίτα την ψυχή σου".
Αν και άκουσε την απάντηση, δεν πτοήθηκε ο πρώτος και ρώτησε και αυτός: ''Τι θέλει ο Θεός να γίνω, ώστε να δοξάζεται;''
"Σκουπιδιάρης...", του απάντησε.
"Μα, πάτερ, τι λέτε; Σκουπιδιάρης;! Είπαμε δεν θέλω και δόξες, μα σκουπιδιάρης;"
Μα, ο γέροντας ήξερε ότι αντίθετα με το άλλο παλικάρι είχε υπερηφάνεια.
"Ναι, παιδί μου. Σκουπιδιάρης. Όλοι σε ταπεινώνουν και χάνεται η υπερηφάνεια. Μα παράλληλα βοηθάς το κόσμο. Και δεν δέχεσαι επαίνους. Ας μείνουμε ένα μήνα, και πολύ λέω, χωρίς σκουπιδιάρηδες, να δεις που άνθρωπος δεν θα βγαίνει έξω. Βλέπεις, ο Χριστός δεν είναι μόνο ιατρός, αλλά και σκουπιδιάρης, γιατί τόσα σκουπίδια που μαζεύουμε είτε θα τα πετάξει καθαρίζοντάς μας είτε θα τα ανακυκλώσει σε μετάνοια".
πηγή