Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Μια απίστευτη ιστορία: Βρήκε 21 τόνους χρυσού σε ναυάγιο, αλλά δεν τα χάρηκε [εικόνες]

 
Βρήκε χρυσό καράβι
 
Είναι μια ιστορία αντάξια χολιγουντιανής παραγωγής, τόσο λόγω της απίστευτης διάστασής της όσο και λόγω της εξέλιξής της.
 
Μέχρι τη σύλληψή του στη Φλόριντα, στις 27 Ιανουαρίου, ο Τόμι Τόμσον ήταν ένας από τους πλέον καταζητούμενους ανθρώπους των ΗΠΑ.
Εγινε γνωστός το 1988, όταν ανακάλυψε το μυθικό καράβι «SS Central America» στα ανοιχτά της Νότιας Καρολίνας. Το καράβι ονομάστηκε «Ship of Gold» γιατί περιείχε τον μεγαλύτερο βυθισμένο θησαυρό των ΗΠΑ: τόνους χρυσού που μάζεψαν κυνηγοί χρυσού στην Καλιφόρνια. Το ναυάγιο έγινε το 1857, σκότωσε 425 επιβάτες και προκάλεσε ένα απίστευτο κραχ στο Χρηματιστήριο. 130 χρόνια αργότερα, οι κυνηγοί χρυσού το έφεραν στην επιφάνεια.


 

21 τόνοι χρυσού, περίπου 150 δισ. δολάρια
 
Εχοντας έμμονη ιδέα με αυτό το ναυάγιο, ο μηχανικός-ωκεανογράφος Τόμι Τόμσον (στην παραπάνω φωτό), που εργαζόταν στο Ινστιτούτο Battelle Memorial Institute de Columbus στο Οχάιο, κατόρθωσε το 1983 να πείσει μια ομάδα 161 επενδυτών να του δανείσουν 12,7 εκατομμύρια δολάρια για να χρηματοδοτήσει τις έρευνές του. Ο Τόμσον αποκρυπτογραφεί αρχεία ιστορικά και επιστημονικά δεδομένα και κατασκευάζει τον Nemo, ένα υποβρύχιο και υπερ-σοφιστικέ ρομπότ. Το μηχάνημα εντοπίζει τους 21 τόνους χρυσού, οι οποίοι εκτιμώνται σε 150 δισ. δολάρια, μέσα σε λίγους μήνες.



 

Αρχίζουν οι μηνύσεις από τις ασφαλιστικές
 
Αλλά ο θρίαμβος της ανακάλυψης δεν διαρκεί πολύ. 39 ασφαλιστικές εταιρείες τού κάνουν αμέσως μήνυση με το επιχείρημα ότι είναι ιδιοκτήτες του θησαυρού, αφού αυτός ανήκει στους ιδιοκτήτες που πνίγηκαν το 1857. Ο ωκεανογράφος απαντά ότι ο χρυσός είχε εγκαταλειφθεί και ότι τώρα ανήκει στον ίδιο. Ενα δικαστήριο τον δικαιώνει και του αποδίδει το 92% του θησαυρού. Αμέσως πουλάει ένα μεγάλο μέρος του.
 

Ενταλμα σύλληψης το 2012
 
Αλλά τα προβλήματα ξαναρχίζουν το 2005, όταν οι επενδυτές, που δεν είχαν πάρει ποτέ πίσω τα λεφτά τους για τις έρευνες, τον σέρνουν εκ νέου στα δικαστήρια. Ο Τόμσον εξαφανίζεται και δεν παρίσταται σε καμία δίκη. Το 2012 ένας δικαστής εκδίδει ένταλμα σύλληψής του.

Με την πρώην συνεργάτιδά του και νυν σύντροφό του Αλισον Αντεκέγερ, ο φυγάς οργανώνει μια καινούργια ζωή για να ξεφύγει από τους διώκτες του. Μια αναφορά της Αστυνομίας αποκαλύπτει ότι χρησιμοποιούσε ψευδώνυμα, νοίκιασε σπίτι στη Φλόριντα προπληρωμένο με ρευστό για οκτώ χρόνια, έκανε μετακινήσεις με λεωφορείο, ταξί ή με τα πόδια, για να αποφεύγει τους αστυνομικούς.




 

Κύλινδροι θαμμένοι με χιλιάδες δολάρια
 
Τέλη του 2012, ένας ηλεκτρολόγος που πήγε σπίτι του για μια ζημιά τον αναγνωρίζει χάρη στις φωτογραφίες του που κυκλοφορούσαν παντού. Αλλά ώσπου να φτάσει η Αστυνομία το ζευγάρι είχε κάνει φτερά. Πάνω στη βιασύνη τους, όμως, να φύγουν, άφησαν πίσω τους 12 κινητά τηλέφωνα και ένα βιβλίο με τον τίτλο «How to Live Your Life Invisible» («Πώς να ζήσετε αόρατος»). Στον κήπο του σπιτιού οι αστυνομικοί ξεθάβουν κυλίνδρους με χαρτονομίσματα σε πακέτα των 10.000 δολαρίων. Ο φυγάς, ωστόσο, παραμένει άφαντος. Αλλά άθελά της η σύντροφός του Αλισον Αντεκέγερ φέρνει έναν αστυνομικό που την παρακολουθεί ως την πόρτα του ξενοδοχείου όπου διαμένουν.


Ο μύθος του κυνηγού θησαυρών
 
Το ζευγάρι συνελήφθη. Στις 27 Ιανουαρίου 2015, ο επιθεωρητής της Αστυνομίας Πίτερ Τόμπιν δήλωσε ότι «ο Τόμσον ήταν ένας από τους εξυπνότερους φυγάδες που κυνήγησαν ποτέ οι αμερικανικές Αρχές».

Αλλά η σύλληψη δεν έφερε και το τέλος του μυστηρίου: έλειπαν πολλά εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά, σε χρυσά νομίσματα και ράβδους χρυσού, τα οποία ήταν άφαντα.

Ο κυνηγός θησαυρών θα δικαστεί, αλλά δεν του λείπουν και οι υπερασπιστές. Ο Γκιλ Κιρκ, ένας πρώην συνάδελφός του ο οποίος επένδυσε 1,8 εκατ. δολάρια από δικά του χρήματα για την έρευνα στο βυθισμένο καράβι και δεν τα πήρε ποτέ πίσω, δηλώνει ότι ο Τόμσον «δεν είναι απατεώνας».

«Δεν του κρατάω κακία. Στα μάτια μου παραμένει ένας Αμερικανός ήρωας, όπως ήταν οι αδελφοί Ράιτ για την αεροπορία», δήλωσε. Απόδειξη ότι ο μύθος του κυνηγού θησαυρών μένει πάντα ζωντανός στην Αμερική.

 






Πηγή: iefimerida.gr
http://www.diakonima.gr