Γήπεδο θα είναι η Παλαιστίνη, τάφος τους η Νεκρά Θάλασσα. Αυτό θα είναι το πρώτο ημίχρονο...
Το πρώτο ημίχρονο. Η αφετηρία δηλαδή του Μεγάλου Πολέμου εκεί που σήμερα το αίμα ρέει ποτάμι από τους αντίχριστους της Δύσης και τον ισλαμικό τους στρατό.
Του Dr. Vitaly Naumkin
Οι σχέσεις της Ρωσίας με τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές χώρες επιδεινώθηκαν περισσότερο μετά την πρόσφατη σύνοδο των G-20.
Η επιδείνωση αυτή, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, θα μπορούσε να έχει επίπτωση και στην μεσανατολική πολιτική της Μόσχας. Η Μόσχα, προφανώς, θα συνεχίσει να συνεργάζεται με τη Δύση σε μια σειρά θεμάτων, όπως για παράδειγμα το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, όντας μέλος της ομάδας των 5+1, ή στο ζήτημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.
Ωστόσο το γενικότερο κλίμα έλλειψης εμπιστοσύνης μεταξύ Ρωσίας και Δύσης θα έχει επίπτωση στη Μέση Ανατολή. Πρόσφατα η ρωσική πλευρά δήλωσε πως το Ισλαμικό Κράτος δεν είναι παρά ένα ακόμα εργαλείο της Σαουδικής Αραβίας και της Δύσης, για την υπονόμευση της ρωσικής ασφάλειας. Το ερώτημα, για τη ρωσική πλευρά είναι: Επιθυμούν πράγματι οι ΗΠΑ την συντριβή του Ισλαμικού Κράτους;
Στη Ρωσία επανέρχονται δε μνήμες από την επίσκεψη Σαουδάραβα πρίγκιπα, ο οποίος είχε ζητήσει από τον Βλαντιμίρ Πούτιν να εγκαταλείψει την Συρία, με αντάλλαγμα την ασφάλεια των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Σόσι, από την ισλαμική τρομοκρατία.
Βρετανικές και λιβανέζικες εφημερίδες είχαν γράψει τότε πως ο Σαουδάραβας πρίγκιπας είχε πει ανοικτά στον Πούτιν ότι οι Τσετσένοι ελέγχονται από την Σαουδική Αραβία. Ο ίδιος είχε υποσχεθεί στον Πούτιν πως και μετά την ανατροπή του Άσαντ η Ρωσία θα διατηρούσε τη ναυτική της βάση στην Συρία.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, σε λόγο του στις 22 Νοεμβρίου, μίλησε για την ανάγκη προστασίας των χριστιανών στη Μέση Ανατολή, όπου επικρατεί «χριστιανοφοβία», όπως χαρακτηριστικά είπε, αναγορεύοντας τη Ρωσία, ουσιαστικά, σε προστάτη των χριστιανών της πολύπαθης περιοχής, με ό,τι αυτό πολιτικά συνεπάγεται.
Στον ίδιο του λόγο ο Λαβρόφ μίλησε για την Συρία, χαρακτηρίζοντάς την κυρίαρχο κράτος, αλλά δεν είπε ούτε λέξη προς υπεράσπιση του προέδρου Άσαντ. Ο Λαβρόφ κατηγόρησε τις ΗΠΑ για τη χρήση στρατιωτικής βίας στην Συρία, χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Ο Λαβρόφ ανέφερε πως είχε ρωτήσει σχετικά τον Αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι, ο οποίος του είχε απαντήσει πως αν οι ΗΠΑ ζητούσαν έγκριση θα ήταν σα να νομιμοποιούν το καθεστώς Άσαντ. Επ’ αυτού ο Λαβρόφ, ορθώς παρατήρησε ότι οι ΗΠΑ συνομιλούν ακόμα και με τους Ταλιμπάν.
Σημαντικότατη ήταν η αποστροφή των λόγων του Λαβρόφ σχετικά με τη διένεξη Ισραήλ- Αράβων. Ο Λαβρόφ μίλησε και πάλι για την ανάγκη δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους, παράλληλα με την ύπαρξη του εβραϊκού. Η προσεκτική επιλογή των λέξεων από τον Λαβρόφ δείχνει ότι η Μόσχα επιθυμεί καλές σχέσεις με το Ισραήλ. Για αυτό άλλωστε δεν πούλησε αντιαεροπορικά συστήματα S-300 στο Ιράν και στην Συρία, αν και είχε δεσμευτεί έναντι των δύο αυτών χωρών, ικανοποιώντας ισραηλινό αίτημα.
ΠΗΓΗ: http://www.al-monitor.com/