Εκτελούσε καθήκοντα φρουρού στις φυλακές, όπου έκλειναν χριστιανούς. Τα παθήματά τους τον έθλιβαν και η γενναιότητα τους άναβε περισσότερο την πίστη του. Ήταν και αυτός χριστιανός, αλλά οι ανώτεροί του και οι συστρατιώτες του δεν το ήξεραν. Επομένως δεν υπήρχε εναντίον του καμία υποψία και επωφελούμενος απ' αυτό κατόρθωνε να φέρνει τροφές στους μάρτυρες, να τους ενισχύει και να τους παρηγορεί. Όμως ένιωθε άσχημα βλέποντας τους χριστιανούς να βασανίζονται και ο ίδιος να κρύβει τη χριστιανική του ιδιότητα.
Κάποτε έφεραν στην φυλακή έξι πιστούς σεβάσμιους ασκητές. Ήταν και έβδομος, αλλά πέθανε στο δρόμο λόγω γήρατος από τις κακουχίες. Οι έγκλειστοι αυτοί, με τη φυσιογνωμία των λόγων και των τρόπων τους, επηρέασαν πολύ την ψυχή του Ουάρου, ώστε θέλησε να πεθάνει μαζί τους. Όταν λοιπόν τους ρώτησε ο δικαστής που είναι ο έβδομος σύντροφός τους, ο Ούαρος φώναξε «ιδού εγώ». Και συγχρόνως άρχισε να διακηρύττει ότι είναι χριστιανός. Μάταια προσπάθησαν οι αξιωματικοί του να τον μεταπείσουν. Αυτός παρακαλούσε τους ασκητές, να προσευχηθούν στο Θεό να του δώσει δύναμη ν' αντέξει στα βασανιστήρια που ήταν πολύ άγρια. Τελικά νίκησε. Μετά από σκληρά βασανιστήρια, πέθανε χωρίς ν' αλλαξοπιστήσει. Την επομένη κόπηκαν και τα κεφάλια των ασκητών.
Τη νύχτα, χριστιανικά χέρια έθαψαν ευλαβικά τους επτά μάρτυρες της πίστης. Στην προσπάθεια πρωτοστάτησε μια ευσεβής χριστιανή χήρα, η Κλεοπάτρα, που είχε ένα μονάκριβο γιο. Η Κλεοπάτρα πήρε στο σώμα του αγίου Ουάρου και το έθαψε (κρυφά από τις αρχές) στο υπόγειο του σπιτιού της (τότε είχαν απλό χώμα, οπότε μπορούσε να σκαφτεί τάφος).
 |
| Άγιοι Ιωήλ, Ούαρος & Κλεοπάτρα (από εδώ) |
Η Κλεοπάτρα είχε έναν μονάκριβο γιο, ο οποίος ήταν αξιωματούχος στην αυλή του βασιλιά. Κάποτε όμως αρρώστησε βαριά και πέθανε. Τότε η Κλεοπάτρα έτρεξε στο ναό του αγίου Ούαρου, τοποθέτησε το σώμα του γιου της πάνω στον τάφο του και τον παρακάλεσε είτε να αναστήσει τον γιο της είτε να πάρει και αυτή μαζί με εκείνον, υπενθυμίζοντάς του την υπηρεσία που πρόσφερε στο ιερό λείψανό του όλα αυτά τα χρόνια.
Εξαντλημένη πλέον, κοιμήθηκε και είδε στον ύπνο της τον άγιο Ούαρο μαζί με τον γιο της στολισμένους με λαμπρά ενδύματα. Το παλικάρι τής είπε ότι δεν επιθυμεί να γυρίσει στη γη αφήνοντας τον ουράνιο κόσμο της αιώνιας ευτυχίας.
Όταν ξύπνησε, γέμισε από χαρά γιατί κατάλαβε ότι ο γιος της ήταν στον Παράδεισο. Πήρε, λοιπόν, το νεκρό σώμα του και το έθαψε κοντά στον τάφο του αγίου. Μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς, έμεινε κοντά στον ναό κάνοντας πολλές αγαθοεργίες και αφού πέρασαν επτά χρόνια, κοιμήθηκε εν ειρήνη.
"Ν": Φέτος (2014) συνέπεσε ωραία η γιορτή της αγίας Κλεοπάτρας με τη Γ΄ Κυριακή του ευαγγελιστή Λουκά, όπου διαβάστηκε στις εκκλησίες η ιστορία της ανάστασης του γιου της χήρας από τον Ιησού Χριστού.
Υμνογραφικά των αγίων (από εδώ)
Άγιος Ούαρος
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τῶν
Μαρτύρων ζηλώσας τὰ κατορθώματα, μαρτυρικῶς ἠγωνίσω ὑπὲρ τῆς δόξης
Χριστοῦ, καὶ καθεῖλες τὸν ἐχθρὸν παμμάκαρ Οὔαρε· ἐν γὰρ ἰκρίῳ
προσδεθείς, πρὸς τῷ ξύλῳ τῆς ζωῆς, νομίμως ἀποκατέστης, πρεσβευτικῇ
χορηγίᾳ, καταφαιδρύνων τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τὸν
Σταυρὸν ὡς θώρακα, ἐνδεδυμένος παμμάκαρ, τῶν τυράννων ἤμβλυνας, τὰς
πονηρὰς μεθοδείας· ἤνεγκας, τὰς ἀνυποίστους σαρκὸς βασάνους· ἤνυσας,
τοὺς θείους ἄθλους γενναιοφρόνως· διὰ τοῦτο ἐκοσμήθης, θείῳ στεφάνῳ
θεόθεν Οὔαρε.
Μεγαλυνάριον.
Σύμμορφος
ἐγένου τοῖς Ἀθληταῖς, Οὔαρε τρισμάκαρ, ἀριστεύσας περιφανῶς· ὅθεν
οὐρανίων, ἀξιωθεὶς χαρίτων, ὑπέρμαχος γνωρίζῃ, τοῖς σὲ γεραίρουσι.
Αγία Κλεοπάτρα
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁσίως
τὸν βίον σου, διαγαγοῦσα σεμνή, τὴν χάριν ἐτρύγησας, ἐκ τῆς ἁγίας
σοροῦ, Οὐάρου τοῦ Μάρτυρος· ὅθεν τῆς οὐρανίου μετασχοῦσα εὐκλείας,
πρέσβευε τῷ Σωτῆρι, Κλεοπάτρα Ὁσία, δοθῆναι ἡμῖν πᾶσι, πταισμάτων
συγχώρησιν.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων.
Τοῖς
ἐναρέτοις σου τρόποις θεόληπτε, θεοπρεπῶς τὴν ζωήν σου κοσμήσασα,
καθάπερ ἐλαία κατάκαρπος, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἀνεβλάστησας· διὸ
Κλεοπάτρα τιμῶμέν σε.
Μεγαλυνάριον.
Κλέος
ἐκομίσω παρὰ Θεοῦ, Μῆτερ Κλεοπάτρα, τῇ ὁσίᾳ σου βιοτῇ, καὶ τῆς αἰωνίου,
ζωῆς ἀξιωθεῖσα, μνημόνευε τῶν πίστει μνημονευόντων σου.